4 Economische uitdagingen Zuid-Korea gezichten in 2016

Zuid-Korea heeft de afgelopen 50 jaar een indrukwekkende economische groei laten zien en is een van de rijkste landen ter wereld geworden. De vooruitzichten blijven overwegend positief voor de Aziatische natie, en de BBP-groei zal naar verwachting versnellen tot 3% te midden van een verbetering van de binnenlandse consumptie. Niettemin biedt 2016 enkele uitdagingen voor Zuid-Korea, voornamelijk in de vorm van bedreigingen voor exportconcurrentie.

1. Inflatie in buurlanden

De economie van Zuid-Korea is sterk afhankelijk van de internationale handel, met een export van bijna 50% van het bbp in 2014. Wisselkoersen met valuta's in nabijgelegen landen zijn daarom belangrijk voor de vooruitzichten van Korea. Omdat China en Japan twee van de nauwste handelspartners van Zuid-Korea zijn, kan de waardevermindering van de yuan en de yen een deflatoire impact hebben, omdat geïmporteerde goederen en diensten goedkoper worden en export duurder in eindmarkten. Dit plaatst binnenlandse producenten duidelijk in het nadeel van concurrenten in buurlanden.

China en Japan zijn ook belangrijke concurrenten van Korea op de wereldmarkt. Inflatie in deze valuta's kan het prijsconcurrentievermogen van Zuid-Korea aantasten, omdat dezelfde goederen goedkoper zijn als ze uit China of Japan komen, terwijl alle andere factoren gelijk zijn. Zuid-Korea staat voor deze precieze uitdaging sinds 2012, toen Japan maatregelen nam om bepaalde elektronica- en metaalprijzen te depreciëren. Export was absoluut centraal in de bloeiende economische ontwikkeling van Zuid-Korea van de jaren 1960 tot 2015, en elke ernstige bedreiging van de concurrentiepositie van het land zou ernstige gevolgen kunnen hebben voor het groeipotentieel.

2. Blootstelling aan China

De economie van Zuid-Korea is massaal blootgesteld aan China, waarbij de Chinezen de grootste importeur van Zuid-Koreaanse goederen zijn. De totale vraag in China is daarom een ​​belangrijke motor van de economische groei in Zuid-Korea en de goed gepubliceerde vertraging van de bbp-groei in China lijkt de exportgroei van Korea enigszins te stagneren. Veel Chinese bedrijven worstelen om hun operationele winstniveaus te handhaven, en een toenemend aantal Chinese obligaties loopt ook af, wat liquiditeitsproblemen kan veroorzaken. Een kleiner handelsoverschot zou de Koreaanse economie aanzienlijk kunnen belemmeren en de wisselkoersen destabiliseren. Anders dan het gebruiken van monetair beleid om wisselkoersschommelingen te minimaliseren, is er weinig dat Zuid-Korea kan doen om de vraag naar import in China op te wekken.

3. Navigeren in Amerikaanse renteverhogingen

De Amerikaanse Federal Reserve heeft zijn expansief monetair beleid op de lange termijn omgedraaid en de rente in december 2015 met 0, 25% verhoogd. De meeste economen verwachten dat de Verenigde Staten de rente in 2016 verder verhogen, wat problemen kan veroorzaken voor andere mondiale economieën die nog steeds bezig zijn met expansieve monetaire het beleid. Kapitaal zal onevenredig naar de Verenigde Staten stromen, aangezien beleggers een hoger rendement op schulden zoeken. Terwijl kortetermijnfactoren Zuid-Korea waarschijnlijker maken om de tarieven te blijven verlagen, moeten de ministers van Financiën van het land de kapitaalstromen ten opzichte van de Verenigde Staten controleren om ervoor te zorgen dat Koreaanse bedrijven nog steeds comfortabel toegang hebben tot de wereldwijde kapitaalmarkten. De groei van de export naar de Verenigde Staten zal Zuid-Korea helpen profiteren van de renteverhoging van de Fed, waardoor de noodzaak om de stijgende tarieven in het buitenland te volgen, wordt verminderd.

4. Structurele kwesties

Een van de meest prominente categorieën exportproducten van Zuid-Korea zijn halfgeleiders en andere elektronische apparatuur, auto's en geraffineerde aardolieproducten. Al deze categorieën hebben wereldwijd te maken gehad met aanzienlijke prijsdruk, waardoor een aantal problemen voor de industrie in Zuid-Korea ontstond. Prijsdruk vermindert de totale omzet die beschikbaar is voor deze industrieën bij een bepaald productievolume. Dit drukt ook de winst bij productieve bedrijven, wat leidt tot consolidatie en kostenbesparingen. Doorgaans leiden sectorconsolidatie en kostenefficiënte campagnes tot banenverlies en neerwaartse druk op de lonen. Naarmate deze industrieën volwassen worden, werken kleine en middelgrote ondernemingen in toenemende mate in het nadeel van grote gevestigde ondernemingen, die ook het creëren van banen kunnen belemmeren.

Rijpende economieën met stijgende lonen hebben vaak moeite om het concurrentievermogen van de export te behouden in vergelijking met landen met goedkopere arbeidskrachten, vooral als de volwassen economie voorheen afhankelijk was van relatief arbeidsintensieve productie. In veel gevallen wordt de werkgelegenheid in de dienstensector prominenter in volwassen economieën. Productiviteitsgroei in de dienstensector is vaak langzamer dan in industriële sectoren, vaak omdat dienstverleners onevenredig kleinere bedrijven zijn en minder geneigd zijn te profiteren van wereldwijde waardeketens, waardoor de loongroei wordt beperkt.