5 Gevreesde cijfers in financiën

Verschillende beroemde namen uit de financiële wereld belichamen voldoende macht die ontzag, respect en soms zelfs angst inboezemt. Ze zijn ook de meest succesvolle zakenmensen en investeerders ter wereld. Hier zijn vijf intimiderende zakelijke tovenaars:

Bill Gates

Bill Gates staat vooral bekend als een van de rijkste mannen ter wereld en de oprichter van technologiebedrijf gigant Microsoft. Wat hem en zijn bedrijf hielp om een ​​bijna perfecte dominantie over de markt te krijgen, was niet alleen een superieur technologieniveau. Het was ook het zakelijk inzicht en de concurrentiekracht van Gates. Toen Microsoft ten tonele verscheen met MS-DOS, Excel, Word en vervolgens Windows, vroegen veel beleggers zich af waarom de winsten niet in sappige dividenden werden uitbetaald. Het werd al snel duidelijk dat Bill Gates een enorme oorlogskist bouwde.

Investeerders die meestal de raad van bestuur probeerden te beïnvloeden om de winst te spreiden, zaten ongewoon stil toen Gates een koers voor Microsoft uitte die het een van de grootste bedrijven ter wereld zou maken. Microsoft heeft nu miljarden dollars in reserve die kunnen worden gebruikt als een wapen of een schild, afhankelijk van waar de situatie om vraagt. Of het nu gaat om anti-trust rechtszaken of nieuwe markten uithakken voor zijn bedrijf, Bill Gates en zijn 800 pond gorilla zijn zeer intimiderend.

George Soros

George Soros is beschreven als een piraat en wordt veracht op verschillende locaties, zoals Thailand, Groot-Brittannië en Maleisië. Deze beroemde valutaspeculator heeft een fortuinbrekende valuta verdiend. Bij het breken van de Bank of England werd Soros een figuur die gevreesd moest worden door landen die fragiele valuta's probeerden te beschermen.

Soros is verre van een speculatie met alleen cijfers. Hij kijkt diepgaand naar een land en probeert fouten in de waardering te ontdekken. Vooral politiek beleid trekt zijn belangstelling. Actief in filantropie gericht op het bewerkstelligen van politieke verandering, gebruikt Soros zijn valutaposities ook om landen te "straffen" wier beleid door de meeste speculanten wordt genegeerd ten gunste van positieve economische gegevens.

Door deze regeringen financieel onder druk te zetten, kan Soros politieke veranderingen afdwingen die anders nooit zouden kunnen plaatsvinden. Regeringen zullen hem misschien vrezen, maar de burgers van deze landen kunnen hem uiteindelijk danken. (Zie ook: The Christmas Saints Of Wall Street .)

Carl Icahn

Carl Icahn is een eenmalige raider die kan worden gecrediteerd voor het aanzetten tot meer regulering van de Securities and Exchanges Commission dan enig ander individu.

Icahn was de maker van greenmailing en een van de belangrijkste redenen dat de openbaarmakingsregels zo streng zijn zodra de voorraad aanhoudt tot het niveau van een aankoop. Icahn deed alles, van het strippen van activa en het dwingen van aandeleninkoop tot persoonlijk verkleden van CEO's en bestuursleden.

Nu, ingesloten door overvallen door de SEC, koopt Icahn controlerende of zelfs minderheidsbelangen in bedrijven die hij als ondergewaardeerd beschouwt. Hij schetst vervolgens zijn plan voor het creëren van waarde - variërend van het afbouwen van winstgevende eenheden, het terugkopen van aandelen, of simpelweg het verminderen van overtollige overheadkosten. Hij dreigt een proxy-oorlog als zijn "advies" niet wordt opgevolgd.

Met zijn reputatie kan een bedrijf zelfs een prijsstijging zien door gewoon de toorn van Icahn op zijn slinkende voorraad af te zweren. Icahn werkt nu aan het creëren van waarde voor de aandeelhouders in plaats van het van hen te stelen, maar een ontmoeting met hem is nog steeds voldoende om slecht presterende en te veel betaalde CEO's te doen trillen.

John D. Rockefeller

John D. Rockefeller is misschien wel de meest angstaanjagende figuur in de financiën. Hij was de rijkste man ter wereld en geldt nog steeds als de rijkste man in de moderne geschiedenis. Zijn bedrijf Standard Oil had 90% van de Amerikaanse olie-industrie in handen en was berucht om concurrenten tot faillissement te dwingen en vervolgens hun activa van hun crediteuren te kopen.

Maar het ding dat Rockefeller echt angstaanjagend maakte, was zijn absolute geloof in wat hij deed. Hij zag moordende concurrentie als een ruïneuze praktijk die de consumenten veel minder ten goede kwam dan het uiteindelijk de zaken schaadde. Rockefeller zag grotere winsten en grotere voordelen konden worden bereikt door de praktijk van 'combinatie', nu 'schaalvoordelen' genoemd.

Rockefeller wordt herinnerd voor zijn hardballpraktijken van het gebruik van de immense rijkdom van Standard Oil om trein- en tonentekorten te veroorzaken die zijn concurrenten hebben geruïneerd en hen hebben gedwongen aan zijn zijde te komen. Maar hij moet ook worden herinnerd voor het benadrukken van onderzoek en ontwikkeling, het verminderen van schadelijk afval en het doorgeven van besparingen aan consumenten. Het lijdt geen twijfel dat zijn doelbewustheid en de middelen die hij gebruikte om zijn doelen te bereiken niet allemaal goed waren, maar er is zoveel te bewonderen over Rockefeller als er te vrezen is.

JP Morgan

JP Morgan was een rijke man, maar niet in de buurt van een Rockefeller of zelfs een Gates. Wat JP Morgan meer had dan enige andere persoon op deze lijst was pure macht.

Tijdens zijn leven werd gezegd dat God mannenzielen bezat en JP Morgan de rest. De kracht die Morgan hanteerde heeft zowel te maken met timing als met zijn persoonlijke eigenschappen. Morgan was de primaire bankier voor Wall Street, verzekeraars zoals General Electric en International Harvester in een tijd dat de Amerikaanse economie zich op het punt van ontploffen maakte. Destijds besliste de reputatie van een bank of een probleem zou verkopen in plaats van de kracht van de financiële gegevens van het bedrijf. En Morgan's reputatie was goud.

Het moment waarop Morgan het krachtigst en angstaanjagendst was, kwam echter tijdens de Bank Panic van 1907. Morgan verzamelde persoonlijk alle financiële en politieke verhuizers in zijn landhuis en dwong hen tot gesloten deuronderhandelingen om de crisis op te lossen. Het idee dat de hele Amerikaanse economie afhankelijk was van één ouder wordende bankier om hem in stand te houden, maakte de regering zo bang dat de Federal Reserve Bank werd opgericht om te voorkomen dat een soortgelijke situatie zich ooit opnieuw zou voordoen.