Een diepgaande blik op de swapmarkt

Hoewel swaps en de swapmarkt mysterieus zijn voor typische individuele beleggers en toevallige marktvolgers, spelen ze niettemin een belangrijke rol in de wereldeconomie. Dit artikel gaat dieper in op swaps en de swap-markt om dit vaak verwarrende en onbegrepen onderwerp te demystificeren.

Inleiding tot swaps

Een swap is een derivaat waarmee tegenpartijen een reeks kasstromen kunnen omwisselen (of 'swappen') op basis van een specifieke tijdshorizon. Doorgaans wordt één reeks kasstromen beschouwd als de "vaste poot" van de overeenkomst, terwijl de minder voorspelbare "zwevende poot" kasstromen omvat op basis van rentebenchmarks of wisselkoersen. Het swapcontract, dat door beide partijen is overeengekomen, specificeert de voorwaarden van de swap, inclusief de onderliggende waarden van de benen, plus de betalingsfrequentie en datums. Mensen gaan doorgaans swaps in om zich in te dekken tegen andere posities of om te speculeren over de toekomstige waarde van de onderliggende index / valuta / etc van het zwevende been.

Voor speculanten zoals hedgefondsbeheerders die weddenschappen willen plaatsen op de richting van rentetarieven, zijn renteswaps een ideaal instrument. Hoewel men traditioneel obligaties verhandelt om dergelijke weddenschappen te maken, geeft het aangaan van een van beide zijden van een renteswapovereenkomst onmiddellijke blootstelling aan rentebewegingen met vrijwel geen initiële cashuitgave.

Tegenpartijrisico is een belangrijke overweging voor swapbeleggers. Aangezien eventuele winsten in de loop van een swapovereenkomst als niet-gerealiseerd worden beschouwd tot de volgende afwikkelingsdatum, bepaalt tijdige betaling door de tegenpartij de winst. Het niet-nakomen door een tegenpartij van zijn verplichting kan het voor beleggers moeilijk maken om rechtmatige betalingen te innen.

De swap markt

Aangezien swaps sterk op maat zijn gemaakt en niet gemakkelijk gestandaardiseerd zijn, wordt de swapmarkt als een over-the-countermarkt beschouwd, wat betekent dat swapcontracten doorgaans niet gemakkelijk op een beurs kunnen worden verhandeld. Maar dat betekent niet dat swaps illiquide instrumenten zijn. De swapmarkt is een van de grootste en meest liquide wereldwijde marktplaatsen, met veel bereidwillige deelnemers die graag aan beide kanten van een contract staan. Volgens de meest recente statistieken was het notionele bedrag dat uitstond in vrij verkrijgbare renteswaps meer dan $ 542 biljoen.

Soorten swaps

1) Gewone vanille-swaps

Gewoon vanille renteswaps zijn het meest voorkomende swapinstrument. Ze worden veel gebruikt door overheden, bedrijven, institutionele beleggers, hedgefondsen en tal van andere financiële entiteiten.

In een gewone vanilleswap stemt partij X ermee in partij Y een vast bedrag te betalen op basis van een vaste rentevoet en een fictief dollarbedrag. In ruil daarvoor zal partij Y partij X een bedrag betalen op basis van datzelfde notionele bedrag, evenals een variabele rente, doorgaans op basis van LIBOR.

Het fictieve bedrag wordt echter nooit tussen partijen uitgewisseld, omdat het volgende effect gelijk zou zijn. Aan het begin is de waarde van de swap voor beide partijen nul. Omdat de rentetarieven fluctueren, fluctueert de waarde van de swap echter ook, waarbij partij X of partij Y een gelijkwaardige ongerealiseerde winst heeft als het ongerealiseerde verlies van de andere partij. Als op elke afwikkelingsdatum de variabele rente ten opzichte van de vaste waarde is gestegen, is de variabele rente verschuldigd aan de vaste betaler.

Neem het volgende scenario: Partij X had ermee ingestemd om een ​​vast tarief van 4% te betalen terwijl hij een variabel tarief van LIBOR + 50 bps ontving van Partij Y, voor een notioneel bedrag van 1.000.000. Op het moment van de eerste afwikkelingsdatum is LIBOR 4, 25%, wat betekent dat de variabele rente nu 4, 75% is en partij Y de betaling aan partij X moet doen. De netto betaling zou daarom het verschil zijn tussen de twee tarieven vermenigvuldigd met de notioneel bedrag [4, 75% - 4% * (1.000.000)], of $ 7.500.

2) Wisselkoers

In een valutaswap streven twee tegenpartijen ernaar hoofdbedragen te wisselen en rente te betalen in hun respectieve valuta. Door dergelijke swapovereenkomsten kunnen de tegenpartijen zowel de blootstelling aan de rente als de blootstelling aan vreemde valuta verwerven, aangezien alle betalingen worden gedaan in de valuta van de tegenpartij.

Stel bijvoorbeeld dat een in de VS gevestigd bedrijf een toekomstige verplichting in het VK wil afdekken, terwijl een in het VK gevestigd bedrijf hetzelfde wil doen voor een transactie die naar verwachting in de VS zal worden afgesloten. Door een valutaswap aan te gaan, zullen de partijen kan een equivalent notioneel bedrag omwisselen (op basis van de contante wisselkoers) en overeenkomen periodieke rentebetalingen te doen op basis van hun binnenlandse tarieven. De valutaswap dwingt beide partijen om betalingen te wisselen op basis van schommelingen in zowel binnenlandse koersen als de wisselkoersen tussen de Amerikaanse dollar en het Britse pond gedurende de looptijd van de overeenkomst.

3) Equity Swap

Een aandelenswap is vergelijkbaar met een renteswap, maar in plaats van dat één been de "vaste" kant is, is het gebaseerd op het rendement van een aandelenindex. Eén partij betaalt bijvoorbeeld de zwevende poot (meestal gekoppeld aan LIBOR) en ontvangt het rendement op een vooraf overeengekomen aandelenindex ten opzichte van het notionele bedrag van het contract.

Als de index bij aanvang werd verhandeld met een waarde van 500 voor een notioneel bedrag van $ 1.000.000, en na drie maanden wordt de index nu gewaardeerd op 550, is de waarde van de swap naar de ontvangende partij met 10% gestegen (ervan uitgaande dat LIBOR niet gewijzigd). Aandelenswaps kunnen zijn gebaseerd op populaire wereldwijde indexen zoals de S&P 500 of Russell 2000 of kunnen bestaan ​​uit een op maat gemaakte mand met effecten waartoe de tegenpartijen hebben besloten.

4) Credit default swaps

Een credit default swap, of CDS, werkt anders dan andere soorten swaps. Een CDS kan bijna worden beschouwd als een soort verzekeringspolis, waarbij de koper periodieke betalingen aan de emittent verricht in ruil voor de verzekering dat als de onderliggende vastrentende zekerheid in gebreke blijft, de koper het verlies zal vergoeden. De betalingen of premies zijn gebaseerd op de default swap-spread voor het onderliggende effect (ook wel de default swap-premie genoemd).

Stel dat een portefeuillemanager een obligatie van $ 1 miljoen (nominale waarde) bezit en zijn portefeuille tegen een mogelijke wanbetaling wil beschermen. Hij kan een tegenpartij zoeken die bereid is hem een ​​kredietverzuimswap uit te geven (meestal een verzekeringsmaatschappij) en de jaarlijkse swappremie van 50 basispunten betalen om het contract aan te gaan.

Dus, elk jaar, zal de portefeuillebeheerder de verzekeringsmaatschappij $ 5.000 ($ 1.000.000 x 0.50%) betalen als onderdeel van de CDS-overeenkomst, voor de duur van de swap. Als de emittent van de obligatie in een jaar in gebreke blijft met zijn verplichtingen en de waarde van de obligatie 50% daalt, is de CDS-emittent verplicht om de portefeuillebeheerder het verschil te betalen tussen de nominale nominale waarde van de obligatie en de huidige marktwaarde, $ 500.000.

Het komt neer op

Swapovereenkomsten en de swapmarkt kunnen gemakkelijk te begrijpen zijn zodra u de basis kent. Swaps zijn een populair afgeleid instrument dat door alle partijen wordt gebruikt om aan hun specifieke beleggingsstrategieën te voldoen.