Inzicht in belastingen op dividenden van beleggingsfondsen

Veel mensen kiezen ervoor om te beleggen in dividenddragende beleggingsfondsen als een manier om het hele jaar door regelmatig inkomen te genereren. Hoewel dit een eenvoudige en effectieve manier kan zijn om uw reguliere inkomsten te vergroten, is het belangrijk om de fiscale implicaties van dividendinkomsten uit beleggingsfondsen te begrijpen.

Wanneer betaalt een beleggingsfonds dividenden?

Een beleggingsfonds betaalt dividenduitkeringen wanneer activa in haar portefeuille dividenden of rente betalen. Meestal zijn dividenduitkeringen het resultaat van dividenddragende aandelen of rentedragende obligaties. Niet alle fondsen betalen dividend. Beleggingsfondsen zijn echter verplicht om alle nettowinst elk jaar te verdelen om te voorkomen dat inkomstenbelasting op die inkomsten wordt betaald. Een fonds dat rente- of dividendinkomsten uit aandelen of obligaties ontvangt, moet ten minste één dividenduitkering per jaar doen. Als uw beleggingsfonds dividenden of vermogenswinsten in een bepaald jaar uitkeert, worden deze inkomsten aan u gerapporteerd op formulier 1099-DIV.

Dividenden begrijpen

Een dividend is gewoon een herverdeling van de winst aan de aandeelhouders. Het verschil tussen een dividend in beleggingsfondsen en een stockdividend is dat dividenden in beleggingsfondsen worden gegenereerd door onderliggende activa, terwijl stockdividend het resultaat is van winstgevende transacties.

Wanneer een individueel bedrijf winst maakt, kan het ervoor kiezen om die inkomsten te behouden, ze opnieuw in het bedrijf te investeren door groei te financieren of uit te keren aan aandeelhouders in de vorm van een dividend. Op de aandelenmarkt wordt het consequent betalen van dividenden elk jaar beschouwd als een teken van de financiële gezondheid van de uitgevende onderneming. Beleggingsfondsen zijn pass-throughbeleggingen, wat betekent dat alle dividendinkomsten die zij ontvangen, aan aandeelhouders moeten worden uitgekeerd. Daarom is een dividenduitkering niet indicatief voor de gezondheid of het succes van een bepaald fonds, maar eerder voor de soorten beleggingen in zijn portefeuille.

Naast dividenddragende aandelen kunnen beleggingsfondsen ook het resultaat zijn van rentedragende obligaties. De meeste obligaties betalen elk jaar een vast bedrag aan rente, een couponrente genoemd. De coupon is gewoon een percentage van de nominale waarde van de obligatie en kan maandelijks, driemaandelijks, halfjaarlijks of jaarlijks worden betaald. Dividenden worden aan aandeelhouders uitgekeerd op basis van hun bezit. Een fonds dat een dividend van 50 cent per aandeel aankondigt, betaalt dus $ 50 aan een belegger die 100 aandelen bezit.

Dividenden verdienen

Beleggingsfondsen en individuele aandelen die dividenden uitkeren, zijn populaire beleggingen. Het verdienen van dividenden is echter een kwestie van timing. Wanneer een bedrijf een dividend bekendmaakt, maakt het ook de ex-dividenddatum en de registratiedatum bekend. De registratiedatum is de datum waarop de onderneming haar lijst van aandeelhouders beoordeelt die de dividenduitkering ontvangen. Omdat er een vertraging is bij het verhandelen van aandelen, wordt elke verkoop van aandelen die minder dan drie dagen vóór de registratiedatum plaatsvindt niet geregistreerd en bevat de lijst van aandeelhouders nog steeds de naam van de verkopende belegger.

De datum drie dagen vóór de registratiedatum is de ex-dividenddatum. Een belegger die zijn aandelen verkoopt op of na de ex-dividenddatum ontvangt het dividend nog steeds, ondanks het feit dat hij niet langer aandelen bezit tegen de tijd dat het dividend wordt betaald. Evenzo komt elke inkoop van aandelen na de ex-dividenddatum niet in aanmerking voor het dividend. Dezelfde regels die gelden voor de ontvangst van stockdividenden zijn ook van toepassing op beleggingsfondsen. Om een ​​betaling te ontvangen, moet een belegger aandelen in het fonds bezitten vóór de ex-dividenddatum.

Gewone dividenden

Over het algemeen worden dividenden betaald door een aandeel of een beleggingsfonds beschouwd als gewoon inkomen en zijn ze onderworpen aan uw normale inkomstenbelastingtarief. Als uw beleggingsfonds vaak dividendaandelen koopt en verkoopt, worden alle dividenden die u ontvangt meer dan waarschijnlijk als gewoon inkomen belast. Stel bijvoorbeeld dat u $ 1.000 aan dividendbetalingen ontvangt van uw actief beheerde fonds. Als u in de schijf van 25% inkomstenbelasting zit, betaalt u $ 250 tijdens belastingtijd.

Vermogenswinstbelasting

Het minimaliseren van uw belastingdruk op investeringen is in de eerste plaats een kwestie van winst op de lange termijn genereren in plaats van inkomsten op de korte termijn. Dit betekent dat u gedurende lange periodes, meestal langer dan een jaar, moet beleggen.

Inkomsten uit beleggingen die langer dan een jaar worden aangehouden, zijn onderworpen aan de vermogenswinstbelasting, die aanzienlijk lager kan zijn dan uw gewone inkomstenbelasting. Voor degenen tussen de haakjes van 10 en 15% is het belastingtarief voor vermogenswinstbelasting zelfs 0%. Als uw jaarinkomen laag genoeg is, kunt u mogelijk belastingvrij langetermijnbeleggingsinkomsten verdienen. Voor degenen tussen de haakjes van 25 tot 35% is het tarief van de vermogenswinstbelasting 15%. Voor de meestverdieners is de vermogenswinstbelasting 20% ​​in plaats van hun gewone inkomstenbelastingtarief van 39, 6%.

Omdat het verschil tussen deze twee belastingtarieven zo groot is, tot 20%, heeft het gebruik van een buy-and-hold-strategie enkele zeer reële belastingvoordelen.

Gekwalificeerde Dividenden

Hoewel de meeste dividenden als gewone inkomsten worden beschouwd, zijn dividenden die door de IRS als "gekwalificeerd" worden beschouwd, onderworpen aan de lagere vermogenswinstbelasting. De primaire vereiste voor gekwalificeerde dividenden is dat het dividenddragende aandeel gedurende een bepaalde tijd moet worden aangehouden, de zogenaamde aanhoudingsperiode. Als het gaat om dividenden van beleggingsfondsen, verwijst de aanhoudingsperiode naar de tijd dat het fonds de aandelen bezit, in plaats van hoe lang u aandelen in het fonds bezit.

Wil een beleggingsfondsdividend als gekwalificeerd worden beschouwd, dan moet dit het resultaat zijn van een dividenduitkering door een aandeel in de portefeuille van het fonds dat voldoet aan de holdingvereiste die is beschreven in de IRS. Het fonds moet het aandeel gedurende ten minste 60 dagen in bezit hebben binnen de periode van 121 dagen die 60 dagen voorafgaand aan de ex-dividenddatum begint. Dit klinkt misschien verwarrend, maar het betekent in wezen dat het fonds de aandelen moet bezitten gedurende 60 dagen vóór de ex-dividenddatum of een combinatie van dagen ervoor en daarna tot ten minste 60 dagen. Deze verordening is er om fondsen en individuele beleggers te ontmoedigen om aandelen te kopen en verkopen, alleen om het dividend te krijgen.

Dividend zonder belasting

Als een beleggingsfonds een dividenduitkering uitgeeft als gevolg van rente op obligaties, dan zijn die inkomsten in het algemeen onderworpen aan uw gewone inkomstenbelastingtarief. In sommige gevallen zijn dividendbetalingen op beleggingsfondsen mogelijk niet onderworpen aan federale inkomstenbelasting. Dit gebeurt alleen als het dividend het resultaat is van rentebetalingen van staatsobligaties of gemeentelijke obligaties. Sommige fondsen beleggen uitsluitend in dit soort effecten, vaak belastingvrije fondsen genoemd.

Hoewel inkomsten uit gemeentelijke obligaties niet onderworpen zijn aan federale inkomstenbelasting, kunnen ze nog steeds onderworpen zijn aan staats- of lokale inkomstenbelasting. Obligaties uitgegeven in uw woonland kunnen drievoudig belastingvrij zijn, wat betekent dat rentebetalingen niet onderworpen zijn aan inkomstenbelasting. Investeren in dividenddragende beleggingsfondsen kan een goede bron van inkomsten zijn. Om goed voorbereid te zijn op het belastingseizoen, is het belangrijk om te weten welke activa dividenden genereren en hoe de verschillende belastingtarieven van toepassing zijn op verschillende soorten dividendinkomsten.