Asset Allocatie
Asset allocatie is een beleggingsstrategie die is gericht op een evenwicht tussen risico en beloning door de activa van een portefeuille te verdelen volgens de doelstellingen van een individu, risicotolerantie en beleggingshorizon. De drie belangrijkste activaklassen - aandelen, vastrentende waarden en liquide middelen en equivalenten - hebben verschillende niveaus van risico en rendement, dus elk zal zich in de loop van de tijd anders gedragen.
02:07Strategische activaspreiding aan portefeuilles in evenwicht brengen
Waarom assetallocatie belangrijk is
Er is geen eenvoudige formule die voor elk individu de juiste activaspreiding kan vinden. De consensus onder de meeste financiële professionals is echter dat activaspreiding een van de belangrijkste beslissingen is die beleggers nemen. Met andere woorden, de selectie van individuele effecten is ondergeschikt aan de manier waarop activa worden toegewezen in aandelen, obligaties en contanten en equivalenten, die de belangrijkste bepalende factoren zullen zijn voor uw beleggingsresultaten.
Beleggers kunnen verschillende activatoewijzingen gebruiken voor verschillende doelstellingen. Iemand die bijvoorbeeld volgend jaar spaart voor een nieuwe auto, zou haar autospaarfonds kunnen beleggen in een zeer conservatieve mix van contant geld, depositocertificaten (CD's) en kortlopende obligaties. Nog een individuele besparing voor pensionering, die misschien tientallen jaren ver weg is, belegt doorgaans het grootste deel van zijn individuele pensioenrekening (IRA) in aandelen, omdat hij veel tijd heeft om de kortetermijnschommelingen weg te werken. Risicotolerantie speelt ook een belangrijke factor. Iemand die niet comfortabel in aandelen belegt, kan haar geld ondanks een lange tijdshorizon in een meer conservatieve allocatie plaatsen.
Toewijzing op basis van leeftijd
Over het algemeen worden aandelen aanbevolen voor een periode van vijf jaar of langer. Geld- en geldmarktrekeningen zijn geschikt voor doelstellingen die minder dan een jaar weg zijn. Obligaties vallen ergens tussenin. In het verleden hebben financiële adviseurs aanbevolen om de leeftijd van een belegger af te trekken van 100 om te bepalen hoeveel in aandelen moet worden belegd. Een 40-jarige zou bijvoorbeeld voor 60% in aandelen beleggen. Variaties van de regel bevelen aan om de leeftijd af te trekken van 110 of 120, aangezien de gemiddelde levensverwachting blijft groeien. Naarmate individuen de pensioengerechtigde leeftijd naderen, moeten portefeuilles in het algemeen overgaan op een conservatievere activaspreiding om activa die al zijn opgebouwd te helpen beschermen.
Activaallocatie bereiken via levenscyclusfondsen
Asset-allocatie beleggingsfondsen, ook wel levenscyclusfondsen genoemd, zijn een poging om beleggers portefeuillestructuren te bieden die de leeftijd, de risicobereidheid en de beleggingsdoelstellingen van een belegger aanpakken met een passende verdeling van activaklassen. Critici van deze aanpak wijzen er echter op dat het een probleem is om tot een gestandaardiseerde oplossing te komen voor het toewijzen van portfolio-activa omdat individuele beleggers individuele oplossingen nodig hebben.
Het Vanguard Target Retirement 2030 Fund zou een voorbeeld zijn van een target-date fonds. Vanaf 2018 heeft het fonds een tijdshorizon van 12 jaar totdat de aandeelhouder verwacht met pensioen te gaan. Per 31 januari 2018 heeft het fonds een toewijzing van 71% aandelen en 29% obligaties. Tot 2030 zal het fonds geleidelijk overschakelen naar een meer conservatieve 50/50-mix, die de behoefte van het individu aan meer kapitaalbehoud en minder risico weerspiegelt. In de volgende jaren verhuist het fonds naar 67% obligaties en 33% aandelen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.