Gemiddelde kostenmethode
De gemiddelde kostenmethode wijst kosten toe aan voorraadartikelen op basis van de totale kosten van gekochte of geproduceerde goederen in een periode gedeeld door het totale aantal gekochte of geproduceerde artikelen. De gemiddelde kostenmethode wordt ook wel de gewogen gemiddelde methode genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- De gemiddelde kostenmethode is een van de drie voorraadwaarderingsmethoden, waarbij de andere twee veelgebruikte methoden first in first out (FIFO) en last in first out (LIFO) zijn.
- De gemiddelde kostenmethode gebruikt het gewogen gemiddelde van alle in een periode gekochte inventaris om waarde toe te wijzen aan de kosten van verkochte goederen (COGS) en de kosten van goederen die nog beschikbaar zijn voor verkoop.
- Zodra een bedrijf een voorraadwaarderingsmethode selecteert, moet het consistent blijven in het gebruik ervan om te voldoen aan algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP).
Inzicht in de gemiddelde kostenmethode
Bedrijven die producten aan klanten verkopen, hebben te maken met voorraad, die ofwel van een afzonderlijke fabrikant wordt gekocht of door het bedrijf zelf wordt geproduceerd. Items die eerder in de voorraad zijn verkocht en die zijn uitverkocht, worden in de winst- en verliesrekening van een bedrijf opgenomen als kostprijs van verkochte goederen (COGS). De COGS is een belangrijk cijfer voor bedrijven, investeerders en analisten omdat het wordt afgetrokken van de omzet om de brutomarge in de winst-en-verliesrekening te bepalen. Om de totale kosten van goederen die tijdens een periode aan consumenten zijn verkocht, te berekenen, gebruiken verschillende bedrijven een van de drie voorraadkostenmethoden: first in first out (FIFO), last in first out (LIFO) of de gemiddelde kostenmethode.
De gemiddelde kostenmethode maakt gebruik van een eenvoudig gemiddelde van alle vergelijkbare artikelen in de inventaris, ongeacht de aankoopdatum, gevolgd door een telling van de laatste voorraadartikelen aan het einde van een boekhoudperiode. Vermenigvuldiging van de gemiddelde kosten per artikel met het definitieve voorraadtelling geeft het bedrijf een cijfer voor de kosten van goederen die op dat moment beschikbaar zijn voor verkoop. Dezelfde gemiddelde kostprijs wordt ook toegepast op het aantal verkochte artikelen in de vorige boekhoudperiode om de kosten van verkochte goederen te bepalen.
Voorbeeld van de gemiddelde kostenmethode
Overweeg bijvoorbeeld het volgende voorraadboek voor Sam's Electronics:
Aankoopdatum | Aantal stuks | Kosten per eenheid | Totale prijs |
01/01 | 20 | $ 1.000 | $ 20.000 |
18/01 | 15 | $ 1.020 | $ 15.300 |
02/10 | 30 | $ 1.050 | $ 31.500 |
02/20 | 10 | $ 1.200 | $ 12.000 |
03/05 | 25 | $ 1.380 | $ 34.500 |
Totaal | 100 | $ 113.300 |
Stel dat het bedrijf in het eerste kwartaal 72 eenheden heeft verkocht. De gewogen gemiddelde kosten zijn de totale voorraad die in het kwartaal is gekocht, $ 113.300, gedeeld door het totale voorraadaantal van het kwartaal 100, voor een gemiddelde van $ 1.133 per eenheid. De kosten van verkochte goederen worden geregistreerd als 72 verkochte eenheden x $ 1, 133 gemiddelde kosten = $ 81, 576. De kosten van goederen die beschikbaar zijn voor verkoop, of inventaris aan het einde van de periode, zijn de 28 resterende items die nog in voorraad zijn x $ 1.133 = $ 31.724.
Voordelen van de gemiddelde kostenmethode
De gemiddelde kostenmethode vereist minimale arbeid en is daarom de goedkoopste van alle methoden. Naast de eenvoud van het toepassen van de gemiddelde kostenmethode, kunnen inkomsten niet zo gemakkelijk worden gemanipuleerd als met de andere methoden voor voorraadkosten. Bedrijven die producten verkopen die niet van elkaar te onderscheiden zijn of die het moeilijk vinden om de kosten van afzonderlijke eenheden te vinden, geven de voorkeur aan de gemiddelde kostenmethode. Dit helpt ook wanneer er grote hoeveelheden vergelijkbare items door de inventaris gaan, waardoor het tijdrovend is om elk afzonderlijk item te volgen.
Speciale overwegingen
Een van de kernaspecten van Amerikaanse algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) is consistentie. Het consistentieprincipe vereist dat een bedrijf een boekhoudmethode hanteert en deze consequent volgt van de ene boekhoudperiode naar de andere. Bedrijven die bijvoorbeeld de methode van de gemiddelde kosten hanteren, moeten deze methode blijven gebruiken voor toekomstige boekhoudperioden. Dit principe is van toepassing voor het gemak van gebruikers van financiële overzichten, zodat cijfers over de financiële overzichten jaar na jaar kunnen worden vergeleken. Een bedrijf dat zijn voorraadkostenmethode wijzigt, moet de wijziging in zijn voetnoten bij de financiële overzichten benadrukken.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.