Benchmarkoliën: Brent Blend, WTI en Dubai

Open een krant en de kans is groot dat u een nieuwsbericht zult vinden over de olieprijs die de ene of de andere richting opgaat. Voor de gemiddelde consument is het gemakkelijk om de indruk te krijgen dat er een unieke, wereldwijde markt is voor deze cruciale energiebron.

In werkelijkheid zijn er verschillende soorten ruwe olie - de dikke, onbewerkte vloeistof die boormachines onder de aarde extraheren - en sommige zijn wenselijker dan andere. Het is bijvoorbeeld gemakkelijker voor raffinaderijen om benzine en dieselbrandstof te maken uit laagzwavelige of 'zoete' ruwe olie dan olie met hoge zwavelconcentraties. Ruwe olie met een lage dichtheid of 'light' is om dezelfde reden over het algemeen gunstig voor de variëteit met een hoge dichtheid.

Waar de olie vandaan komt, maakt ook een verschil als u een koper bent. Hoe goedkoper het is om het product te leveren, hoe goedkoper het is voor de consument. Vanuit transportoogpunt heeft olie die op zee wordt gewonnen bepaalde voordelen ten opzichte van aanvoer op land, die afhankelijk zijn van de capaciteit van pijpleidingen.

Vanwege deze nuances hebben kopers van ruwe olie - samen met speculanten - een gemakkelijke manier nodig om de grondstof te waarderen op basis van zijn kwaliteit en locatie. Benchmarks zoals Brent, WTI en Dubai / Oman dienen dit belangrijke doel. Wanneer raffinaderijen een Brent-contract kopen, hebben ze een goed idee van hoe goed de olie zal zijn en waar deze vandaan zal komen. Tegenwoordig vindt een groot deel van de wereldwijde handel plaats op de futures-markt, waarbij elk contract gebonden is aan een bepaalde categorie olie.

Vanwege de dynamische aard van vraag en aanbod, verandert de waarde van elke benchmark voortdurend. Op de lange termijn kan een marker die met een premie aan een andere index wordt verkocht, plotseling met korting beschikbaar komen.

Benchmarkoliën begrijpen

De belangrijkste benchmarks

Er zijn tientallen verschillende oliebenchmarks, die elk ruwe olie uit een bepaald deel van de wereld vertegenwoordigen. De prijs van de meeste daarvan is echter gekoppeld aan een van de volgende drie primaire benchmarks:

Brent Blend

Ongeveer tweederde van alle ruwe contracten wereldwijd verwijst naar Brent Blend, waardoor het de meest gebruikte marker van allemaal is. Tegenwoordig verwijst "Brent" eigenlijk naar olie uit vier verschillende velden in de Noordzee: Brent, Forties, Oseberg en Ekofisk. Ruwe olie uit deze regio is licht en zoet, waardoor ze ideaal zijn voor het raffineren van diesel, benzine en andere veeleisende producten. En omdat de toevoer over water gaat, is het gemakkelijk om naar verre locaties te transporteren.

West Texas Intermediate (WTI)

WTI verwijst naar olie gewonnen uit putten in de VS en via pijpleiding verzonden naar Cushing, Oklahoma. Het feit dat voorraden niet aan zee liggen, is een van de nadelen van ruwe olie in West-Texas - het is relatief duur om naar bepaalde delen van de wereld te verzenden. Het product zelf is erg licht en erg zoet, waardoor het met name ideaal is voor het raffineren van benzine. WTI blijft de belangrijkste benchmark voor olieconsumptie in de Verenigde Staten.

Dubai / Oman

Deze ruwe olie uit het Midden-Oosten is een nuttige referentie voor olie van een iets lagere kwaliteit dan WTI of Brent. Een "mandje" -product bestaande uit ruwe olie uit Dubai, Oman of Abu Dhabi, het is wat zwaarder en heeft een hoger zwavelgehalte, waardoor het in de categorie "zuur" valt. Dubai / Oman is de belangrijkste referentie voor olie uit de Perzische Golf die op de Aziatische markt wordt geleverd.

Figuur 1

Brent is de referentie voor ongeveer tweederde van de olie die wereldwijd wordt verhandeld, met WTI de dominante benchmark in de VS en Dubai / Oman invloedrijk op de Aziatische markt.

Bron: IntercontinentalExchange (ICE)

Belang voor de futures-markt

Er was ooit een tijd dat kopers voornamelijk ruwe olie op de "spotmarkt" zouden kopen - dat wil zeggen, ze betaalden de huidige prijs en accepteerden levering binnen een paar weken. Maar na de oliecrisis eind jaren zeventig gingen raffinaderijen en kopers van de overheid op zoek naar een manier om het risico op plotselinge prijsstijgingen te minimaliseren.

De oplossing kwam in de vorm van futures op ruwe olie, die gekoppeld zijn aan een specifieke ruwe benchmark. Met futures kunnen kopers de prijs van een grondstof enkele maanden of zelfs jaren van tevoren vastleggen. Als de prijs van de referentie-ruwe olie aanzienlijk stijgt, is de koper beter af met het futures-contract. Veel futures worden in contanten afgewikkeld, hoewel sommige toestaan ​​dat de goederen fysiek worden geleverd.

Verschillende ruwe contracten worden verhandeld op verschillende beurzen. Brent futures zijn beschikbaar op ICE Futures Europe, terwijl WTI-contracten voornamelijk worden verkocht op de New York Mercantile Exchange of NYMEX. Het invloedrijke Oman Crude Oil Futures Contract (DME Oman) wordt sinds 2007 op de Dubai Mercantile Exchange op de markt gebracht. Deze contracten bepalen niet alleen waar de olie wordt geboord, maar ook de kwaliteit ervan.

Ruwe opties

Naast futures kunnen marktpartijen ook beleggen in opties die gekoppeld zijn aan een bepaalde ruwe benchmark. Deze derivaten zijn een andere belangrijke manier om het prijsrisico te helpen beperken. Als de waarde van een bepaalde ruwe marker omhoog schiet, heeft de eigenaar van een calloptie het recht - hoewel niet de verplichting - om een ​​specifiek aantal vaten te kopen tegen een vooraf bepaalde prijs.

Niet alle opties gekoppeld aan een ruwe benchmark worden echter gebruikt voor afdekkingsdoeleinden. Speculanten zijn ook grote spelers op de markt, gokend dat veranderingen in aanbod of vraag de prijs van bepaalde ruwe producten hoger of lager zullen brengen.

Beleggers kunnen ook gokken op wat er zal gebeuren met het verschil of de spreiding tussen twee benchmarks. Deelnemers analyseren meestal de basisprincipes van een specifieke oliebron en raden of de kloof tussen twee markers groter of kleiner wordt. Net als traditionele olie-opties zijn deze 'spread-opties' beschikbaar op belangrijke beurzen.

De handel is vaak bijzonder zwaar wanneer een van de twee benchmarks ongebruikelijke volatiliteit ondergaat. WTI-Brent-spreadopties op NYMEX ondervonden bijvoorbeeld een recordhandelvolume van 2011 tot 2013, nadat een overvloed aan Amerikaanse ruwe olie WTI-prijzen stuurde in een neerwaartse spiraal ten opzichte van Brent.

Het komt neer op

De markt voor ruwe olie is ongelooflijk divers, waarbij de kwaliteit en de oorspronkelijke locatie van de olie een grote invloed hebben op de prijs. Omdat ze relatief stabiel zijn, zijn de meeste prijzen voor ruwe olie wereldwijd gekoppeld aan de benchmarks van Brent, WTI of Dubai / Oman.