De balans opsplitsen

De financiële overzichten van een bedrijf - balans, inkomsten en kasstroomoverzichten - zijn een belangrijke gegevensbron voor het analyseren van de investeringswaarde van zijn aandelen. Aandeelbeleggers, zowel de doe-het-zelvers als degenen die de begeleiding van een beleggingsprofessional volgen, hoeven geen analytische experts te zijn om een ​​jaarrekeninganalyse uit te voeren. Tegenwoordig zijn er talloze bronnen van onafhankelijk voorraadonderzoek, online en in print, die voor u het "aantal crunchen" kunnen betekenen. Als u echter een serieuze belegger in aandelen wilt worden, is een basiskennis van de basisprincipes van het gebruik van financiële overzichten een must. In dit artikel helpen we u bekend te raken met de algehele structuur van de balans.

Zie: Jaarrekening

De structuur van een balans

De balans van een bedrijf bestaat uit activa, passiva en eigen vermogen. Activa vertegenwoordigen waardevolle zaken die een bedrijf bezit en in bezit heeft, of iets dat zal worden ontvangen en objectief kan worden gemeten. Verplichtingen zijn wat een bedrijf aan anderen verschuldigd is - crediteuren, leveranciers, belastingautoriteiten, werknemers, enz. Het zijn verplichtingen die onder bepaalde voorwaarden en termijnen moeten worden betaald. Het eigen vermogen van een bedrijf vertegenwoordigt ingehouden winsten en fondsen die worden bijgedragen door zijn aandeelhouders, die de onzekerheid accepteren die gepaard gaat met eigendomsrisico in ruil voor wat zij hopen dat een goed rendement op hun investering zal zijn.

De relatie tussen deze items wordt uitgedrukt in de fundamentele balansvergelijking:

Activa = passiva + eigen vermogen

De betekenis van deze vergelijking is belangrijk. Over het algemeen dicteert de omzetgroei, of deze nu snel of langzaam is, een grotere activabasis - hogere niveaus van inventaris, vorderingen en vaste activa (fabriek, materiële vaste activa). Naarmate de activa van een bedrijf groeien, neigen haar verplichtingen en / of eigen vermogen ook om te groeien om haar financiële positie in evenwicht te houden.

Hoe activa worden ondersteund of gefinancierd door een overeenkomstige groei van schulden, schulden en eigen vermogen onthult veel over de financiële gezondheid van een bedrijf. Voor nu volstaat het om te zeggen dat, afhankelijk van de bedrijfs- en sectorkenmerken van een bedrijf, het hebben van een redelijke mix van verplichtingen en eigen vermogen een teken is van een financieel gezond bedrijf. Hoewel het een te simplistische kijk op de fundamentele boekhoudkundige vergelijking is, moeten beleggers een veel grotere aandelenwaarde in vergelijking met verplichtingen beschouwen als een maat voor positieve beleggingskwaliteit, omdat het hebben van een hoog schuldniveau de kans kan vergroten dat een bedrijf met financiële problemen te maken krijgt .

Balansindelingen

Standaard boekhoudconventies presenteren de balans in een van twee formaten: het rekeningformulier (horizontale presentatie) en het rapportformulier (verticale presentatie). De meeste bedrijven geven de voorkeur aan het verticale rapportformulier, dat niet overeenkomt met de typische verklaring in de beleggingsliteratuur van de balans als "twee kanten" die compenseren. (Zie De balans lezen voor meer informatie over het ontcijferen van balansen.)

Of het formaat nu omhoog of omlaag is, alle balansen voldoen aan een presentatie die de verschillende rekeninginvoer in vijf secties positioneert:

Activa = passiva + eigen vermogen

• Vlottende activa (korte termijn): posten die binnen een jaar in contanten kunnen worden omgezet
• Vaste activa (lange termijn): posten met een meer permanent karakter
Als totale activa deze =
• Kortlopende verplichtingen (kortlopend): verplichtingen binnen een jaar
• Langlopende verplichtingen (lange termijn): verplichtingen met een looptijd langer dan een jaar
Deze totale verplichtingen +
• Eigen vermogen (permanent): investering van aandeelhouders en ingehouden winst

Account presentatie

In de bovengenoemde activasecties worden de rekeningen vermeld in afnemende volgorde van liquiditeit (hoe snel en gemakkelijk ze kunnen worden omgezet in contanten). Evenzo worden verplichtingen vermeld in de volgorde van prioriteit voor betaling. In de financiële rapportering zijn de termen "actueel" en "niet-actueel" synoniem met respectievelijk de termen "korte termijn" en "lange termijn" en worden ze door elkaar gebruikt . (Zie De werkkapitaalpositie voor meer informatie .)

Het hoeft niet te verbazen dat de diversiteit aan activiteiten van beursgenoteerde bedrijven wordt weerspiegeld in de presentatie van de balansrekeningen. De balansen van nutsbedrijven, banken, verzekeringsmaatschappijen, beursvennootschappen en andere gespecialiseerde bankbedrijven en andere gespecialiseerde bedrijven verschillen aanzienlijk in de presentatie van rekeningen dan die welke gewoonlijk in de beleggingsliteratuur worden besproken. In deze gevallen zal de belegger emissierechten moeten maken en / of de deskundigen moeten uitstellen.

Ten slotte is er weinig standaardisatie van de accountnomenclatuur. Zelfs de balans heeft bijvoorbeeld alternatieve namen als een "overzicht van de financiële positie" en een "overzicht van de toestand". Balansrekeningen lijden aan hetzelfde fenomeen. Gelukkig hebben beleggers eenvoudig toegang tot uitgebreide woordenboeken van financiële terminologie om een ​​onbekende rekeninginvoer te verduidelijken.

Het belang van datums

Een balans vertegenwoordigt de financiële positie van een bedrijf aan het einde van het boekjaar, bijvoorbeeld de laatste dag van de boekhoudperiode, die kan verschillen van ons meer bekende kalenderjaar. Bedrijven kiezen meestal een eindperiode die overeenkomt met een tijdstip waarop hun bedrijfsactiviteiten het laagste punt in hun jaarlijkse cyclus hebben bereikt, wat hun natuurlijke bedrijfsjaar wordt genoemd.

De inkomsten- en kasstroomoverzichten weerspiegelen daarentegen de activiteiten van een bedrijf voor het gehele fiscale jaar - 365 dagen. Gezien dit verschil in 'tijd', bij gebruik van gegevens uit de balans (vergelijkbaar met een fotografische momentopname) en de inkomsten / kasstroomoverzichten (vergelijkbaar met een film), is het nauwkeuriger, en is het de praktijk van analisten, om een gemiddeld aantal voor het balansbedrag. Deze praktijk wordt "gemiddelde" genoemd en omvat het nemen van de cijfers aan het einde van het jaar (2004 en 2005) - laten we zeggen voor de totale activa - en deze bij elkaar optellen en het totaal door twee delen. Deze oefening geeft ons een ruwe maar bruikbare benadering van een balansbedrag voor het hele jaar 2005, wat het resultaat van de winst-en-verliesrekening is, laten we zeggen het netto-inkomen. In ons voorbeeld zou het aantal voor het balanstotaal ultimo 2005 het bedrag overschatten en de verhouding rendement op activa verstoren (nettowinst / balanstotaal).

Het komt neer op

Aangezien de financiële overzichten van een bedrijf de basis vormen voor het analyseren van de investeringswaarde van een aandeel, zou deze door ons voltooide discussie beleggers een "groot beeld" moeten bieden om inzicht te krijgen in de basisprincipes van de balans. (Lees voor meer informatie over jaarrekeningen Wat u moet weten over jaarrekeningen, inzicht in de resultatenrekening en de basisprincipes van de kasstroom .)