Emmerstrategie versus systematische opnames: wat is het verschil?

Er zijn veel verschillende strategieën die kunnen worden gebruikt om pensioeninkomen te genereren. Maar de grote twee zijn de systematische terugtrekkingsbenadering en de emmerbenadering. Volgens een studie uit 2011 gebruikt 75% van de financiële adviseurs vaak of altijd een systematische opnamestrategie en 38% frequent of altijd een op tijd gebaseerde segmentatiebenadering, ook bekend als bucket-strategie. (Het aantal is meer dan 100% omdat sommige adviseurs beide benaderingen gebruiken.)

Belangrijkste leerpunten

• Sparen voor pensioen is een gemeenschappelijk doel, maar als het pensioen eenmaal is bereikt, is het net zo belangrijk om die fondsen op de juiste manier op te nemen.
• Bucketing segmenteert fondsen tussen verschillende tijdshorizonten of risicotolerantiebanden om een ​​opnamepercentage te behouden dat overeenkomt met de resterende tijd na pensionering.
• Systematische intrekking pleit voor het handhaven van een volledig gediversifieerde portefeuille die elk jaar een intrekkingspercentage van 4-5% kan genereren.

bucketing

Emmer- of segmentatiestrategieën verdelen activa in verschillende 'emmers', afhankelijk van de resterende tijd tot intrekking en de risicobereidheid van de klant. De eerste bucket kan bijvoorbeeld contanten en kasequivalenten bevatten die de komende vijf jaar nodig zijn, terwijl de laatste bucket riskantere aandelen kan bevatten die tien jaar of langer niet hoeven te worden verkocht. Deze emmers kunnen op elk moment opnieuw in evenwicht worden gebracht om veranderingen in inkomensvereisten of risicotolerantie weer te geven. (Zie voor meer informatie: Werkt een plan voor systematische opname voor u? )

Systematische intrekking

Het basisprincipe van de systematische opnamebenadering is daarentegen dat u in een breed spectrum van activaklassen belegt en elke maand een evenredig bedrag opneemt. Met andere woorden, het behandelt alle activa van een klant en trekt de vereiste inkomsten af ​​van het totaal. De volledig gediversifieerde portefeuille wordt regelmatig opnieuw in evenwicht gebracht om rekening te houden met deze regelmatige opnames in de loop van de tijd. Er is slechts één doelstelling voor activaspreiding en er zijn voorspelbare jaarlijkse opnames van 4% tot 5%. (Zie voor meer informatie: Waarom de pensioenregel van 4% niet langer veilig is .)

Psychologische verschillen

Financiële adviseurs geven er de voorkeur aan om de systematische opnamestrategie te gebruiken, omdat deze op de lange termijn gemakkelijker te onderhouden en voorspelbaarder is. Helaas hebben sommige klanten het moeilijk met dit soort strategieën wanneer de markt een scherpe neergang of correctie ervaart. Ze kunnen de totale waarde van hun pensioenrendement zien dalen en zich zorgen maken, wat kan leiden tot risicoaversie en slechte besluitvorming.

Emmerstrategieën zijn een uitstekende manier om deze zorgen weg te nemen. Aangezien kortetermijnbeleggingen worden aangehouden in contanten of andere liquide effecten, kan dezelfde neergang van de markt alleen van invloed zijn op "emmers" op lange termijn waarover klanten zich minder zorgen maken, gezien de lange tijdshorizon totdat zij de uitkeringen nodig hebben. Deze psychologische voordelen kunnen aanzienlijke sommen geld besparen door paniekgestuurde beslissingen te voorkomen.

Deze tendensen komen voort uit zogenaamde mentale boekhoudkundige lokale denkfouten en cognitieve vooroordelen die veel voorkomen in de financiële wereld. Mensen geven bijvoorbeeld de neiging om meer uit te geven aan een creditcard dan met contant geld; de uitgaven voelen op de een of andere manier niet echt aan. Op dezelfde manier kunnen klanten exact dezelfde hoeveelheid geld hebben in dezelfde investeringen, maar het scheiden van de rekening in verschillende labels kan hen aanmoedigen om verschillende risiconiveaus te nemen.

Allocatie-overeenkomsten

De bucket en systematische opnamestrategieën lijken op het eerste gezicht heel verschillende benaderingen, maar ze kunnen zeer vergelijkbaar zijn als we kijken naar portefeuilletoewijzingen en prestaties (onafhankelijk van klantacties). Volgens een analyse van de Principal Financial Group, Inc. (PFG) kunnen klanten zich veiliger voelen met een bucket-strategie, maar het biedt mogelijk geen financiële voordelen buiten de systematische opnamestrategie, die minder ingewikkeld is om te beheren.

Een bucket-strategie levert vaak substantieel vergelijkbare activatoewijzingen op als de systematische opnamestrategie, hoewel verschillende bucketportfolio-allocatiestrategieën in verschillende gevallen kunnen worden gebruikt. Een klant kan bijvoorbeeld 60% van zijn activa in contanten en kortlopende obligaties in het eerste paar emmers hebben en 40% van zijn activa in riskantere aandelen en hoogrentende obligaties in zijn tweede paar emmers. Dit alles lijkt sterk op een systematische allocatie van 60/40 inkomsten / groei.

In beide gevallen is de sleutel voor financiële adviseurs ervoor te zorgen dat de activaspreiding bij uitstek geschikt is voor de individuele klant. Degenen die bereid zijn meer risico te nemen, zullen zwaarder worden gewogen in aandelen, terwijl degenen die minder bereid zijn risico te nemen zwaarder kunnen worden gewogen in obligaties, annuïteiten of kasequivalenten. Het is duidelijk dat de tijdshorizon van de klant ook een belangrijke rol speelt bij het vaststellen van dezelfde parameters.

Implementatie-uitdagingen

De bucket-strategie is zeer succesvol geweest wat betreft de psychologische voordelen voor klanten, maar er zijn enkele uitdagingen bij de implementatie. Over het algemeen is er een gebrek aan gestandaardiseerde tools om toewijzingen over emmers te berekenen. Er zijn een aantal frameworks die in de hele industrie worden gebruikt om hun creatie te begeleiden, maar er zijn geen gouden normen waarvan iedereen mag verwachten dat ze het eenvoudiger maken.

Portfolio rapporteringssoftware kan ook problemen hebben met een bucket-strategie, omdat deze programma's meestal rapporteren over investeringen in totaal of per account. Hoewel het instellen van afzonderlijke accounts voor elke bucket in sommige gevallen kan werken, kunnen de kosten hiervan te hoog zijn en sommige mengsels van pensioen- en belastbare accounts kunnen hoofdpijn veroorzaken voor adviseurs. Herbalancering kan ook een uitdaging zijn zonder de juiste hulpmiddelen om juiste toewijzingen te garanderen.

Het komt neer op

De bucket-strategie en de systematische opnamestrategie zijn in theorie vergelijkbaar, aangezien activatoewijzingen over het algemeen erg vergelijkbaar zijn tussen beide opties. Dat gezegd hebbende, er is een heel reëel verschil tussen de twee strategieën in de praktijk, dankzij de effecten van lokale drogredenen en cognitieve vooroordelen van beleggers. Een bucket-strategie maakt klanten vaak comfortabeler met marktdalingen en het nemen van passende risico's dan traditionele systematische strategieën.

Voor financiële adviseurs is de belangrijkste beslissing die moet worden genomen of de extra kosten en complexiteit van de bucket-strategie de psychologische voordelen voor klanten waard zijn. Dit kan afhankelijk zijn van een aantal factoren, zoals de historische risicoaversie van de klant en het comfort van de adviseur bij het onderhouden van dit soort portefeuilles. Uiteindelijk hebben beide strategieën hun eigen voor- en nadelen die moeten worden overwogen voordat ze worden geïmplementeerd.