Kan ik de correlatiecoëfficiënt gebruiken om het rendement op de aandelenmarkt te voorspellen?

De correlatiecoëfficiënt heeft een beperkt vermogen om het rendement op de aandelenmarkt voor individuele aandelen te voorspellen, maar kan van waarde zijn bij het voorspellen van de mate waarin twee aandelen ten opzichte van elkaar bewegen. De correlatiecoëfficiënt is een statistische meting van de relatie tussen hoe twee aandelen samen bewegen, en van de sterkte van die relatie. Beleggers gebruiken de correlatiecoëfficiënt vaak om activa te diversifiëren bij de samenstelling van portefeuilles.

Moderne portefeuilletheorie

Hoewel de correlatiecoëfficiënt mogelijk niet in staat is toekomstige aandelenrendementen te voorspellen, is het nuttig als hulpmiddel voor het beperken van risico's. Het is een hoofdcomponent van de moderne portefeuilletheorie (MPT), die een efficiënte grens probeert te bepalen. De efficiënte grens biedt een gebogen relatie tussen een mogelijk rendement voor een mix van activa in een portefeuille versus een gegeven hoeveelheid risico voor die mix van activa. Correlatie wordt in MPT gebruikt om gediversifieerde activa op te nemen die kunnen helpen het algehele risico van een portefeuille te verminderen. Een van de belangrijkste kritieken van MPT is dat het ervan uitgaat dat de correlatie tussen activa in de loop van de tijd statisch is; in werkelijkheid verschuiven correlaties vaak, vooral tijdens periodes van hogere volatiliteit. Hoewel correlatie enige voorspellende waarde heeft, heeft het beperkingen in het gebruik ervan.

De correlatiecoëfficiënt

De correlatiecoëfficiënt wordt gemeten op een schaal van -1 tot 1. Een correlatiecoëfficiënt van 1 duidt op een perfecte positieve correlatie tussen twee aandelen, wat betekent dat de aandelen altijd dezelfde richting met dezelfde hoeveelheid bewegen. Een coëfficiënt van -1 duidt op een perfecte negatieve correlatie, wat betekent dat de aandelen historisch altijd in de tegenovergestelde richting zijn bewogen. Als twee aandelen een correlatiecoëfficiënt van 0 hebben, betekent dit dat er geen correlatie is en dus geen relatie tussen de aandelen. Het is ongebruikelijk om een ​​perfecte positieve of negatieve correlatie te hebben. Beleggers kunnen de correlatiecoëfficiënt gebruiken om activa met negatieve correlaties te selecteren voor opname in hun portefeuilles. Bij de berekening van de correlatiecoëfficiënt wordt de covariantie van de aandelen vergeleken met de gemiddelde rendementen voor elke voorraad gedeeld door het product van de standaardafwijking van de rendementen van elke voorraad.

De correlatiecoëfficiënt is in feite een lineaire regressie die wordt uitgevoerd op het rendement van elk aandeel ten opzichte van het andere. Als grafisch in kaart gebracht, zou een positieve correlatie een opwaarts hellende lijn vertonen. Een negatieve correlatie zou een neerwaartse lijn vertonen. Hoewel de correlatiecoëfficiënt een maat is voor de historische relatie tussen twee aandelen, kan deze een leidraad vormen voor de toekomstige relatie tussen de activa. De correlatie tussen twee aandelen is echter aan verandering onderhevig. De correlatie kan verschuiven, vooral in tijden van hogere volatiliteit. Perioden van hogere volatiliteit treden op wanneer het risico voor portefeuilles toeneemt. Als zodanig kan MPT beperkingen hebben in zijn vermogen om zich te beschermen tegen risico's tijdens periodes van hoge volatiliteit vanwege de veronderstelling dat correlaties constant blijven. Dit feit beperkt ook de voorspellende kracht van de correlatiecoëfficiënt.