CHF (Zwitserse Frank)
CHF is de valuta-afkorting voor de Zwitserse valuta, de Zwitserse frank. De afkorting "CHF" is afgeleid van de Latijnse naam van het land, "Confoederatio Helvetica", waarbij de "F" staat voor "frank". De Zwitserse frank werd officieel erkend als de munteenheid van Zwitserland in mei 1850, toen het verschillende door de verschillende kantons uitgegeven valuta's verving.
Basisprincipes van CHF (Zwitserse Frank)
Zwitserland bestaat uit 26 verschillende kantons - of lidstaten - en er zijn vier officiële talen: Duits, Frans, Italiaans en Romaans. De Zwitserse frank is een van de weinige verenigende kenmerken van het land; het is ook wettig betaalmiddel in het Vorstendom Liechtenstein. De Zwitserse federale grondwet van 1848 bepaalde dat alleen de federale overheid geld zou mogen uitgeven, en de frank werd twee jaar later geïntroduceerd.
Volgens de Zwitserse nationale bank waren er in 2016 gemiddeld 72.255 biljoen Zwitserse franken in omloop.
Achtergrond
De Zwitserse frank werd voor het eerst uitgegeven in 1850 en stond op gelijke voet met de Franse frank. Tussen 1865 en de jaren 1920 vormden Zwitserland, België, Frankrijk en Italië de Latijnse Monetaire Unie; de prijzen van alle vier valuta's waren gekoppeld aan de prijs van zilver. De Zwitserse frank maakte deel uit van het wisselkoerssysteem van Bretton Woods dat werd opgericht in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en duurde tot het begin van de jaren zeventig. De wisselkoers van de valuta was gekoppeld aan de goudprijs tot een referendum in mei 2000.
Tussen 2003 en 2006 was de Zwitserse frank stabiel ten opzichte van de euro. In 2008 werd het zelfs hoger gewaardeerd dan de USD.
Zwitserland staat bekend om zijn neutraliteit: het heeft sinds 1815 niet meer deelgenomen aan een gewapend conflict. De banken van het land hebben een geheimhoudingsbeleid daterend uit de Middeleeuwen, en dit werd in 1934 in wetgeving vastgelegd. De geheimhoudingswetten werden in 2009 gewijzigd om belastingontduiking door niet-Zwitserse rekeninghouders te beperken.
- De Zwitserse Frank (CHF) is de officiële munteenheid van Zwitserland en Liechtenstein en is de zesde meest verhandelde valuta ter wereld.
- Vanwege de economische stabiliteit van Zwitserland wordt het gezien als veilige havenvaluta in tijden van crisis.
Safe Haven-status
De Zwitserse Nationale Bank heeft al lang een nul-inflatiebeleid gevolgd; dit is gecombineerd met de politieke neutraliteit van het land om van de frank een uitzonderlijk sterke en stabiele valuta te maken. De zogenaamde veilige havenstatus van de frank betekent dat hij waardeert in tijden van economische en politieke instabiliteit, wat het geval was toen de Europese schuldencrisis in 2008 uitbrak.
In september 2011 begon de Zwitserse Nationale Bank een actief interventiebeleid op de valutamarkten in combinatie met renteverlagingen om de frank ten opzichte van de euro te verzwakken, waarbij de sterkte ervan werd beperkt tot 1, 20 frank ten opzichte van de euro. De SNB voerde in december 2014 een beleid van negatieve rentetarieven in, maar de valuta bleef waarderen. De limiet van 1, 20 werd in januari 2015 afgeschaft. Zwitserse aandelen kelderden dramatisch, terwijl de Zwitserse frank binnen enkele minuten ongeveer 30% steeg ten opzichte van de euro. Sommige investeerders en bedrijven zijn weggevaagd.
Economen en investeerders bekritiseerden sterk de acties van de SNB om de pin zonder waarschuwing te laten vallen en in de eerste plaats te implementeren. De acties waren ook niet populair in Zwitserland. Vanwege de wijdverspreide internationale kritiek en de groeiende binnenlandse steun voor initiatieven om in de SNB te regeren, verzekerde de bank het publiek dat het terugkeerde naar zijn traditionele houding van non-interventionisme.
Ondanks zijn populariteit als veilige haven, is de Zwitserse frank geen reservevaluta. Buitenlandse handel met Zwitserland wordt meestal afgerekend in euro's of Amerikaanse dollars, niet in Zwitserse frank.
De Zwitserse Frank verhandelen
De Zwitserse frank wordt actief verhandeld op de valutaplek en de valutamarkt. Het is het meest actief tegen de euro, maar wordt ook vaak verhandeld tegen de Amerikaanse dollar, de Japanse yen en het Britse pond. De lage renteomgeving betekent dat speculanten vaak in franken lenen om te beleggen in hoogrentende valuta's en andere activa over de hele wereld.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.