Landen met het hoogste frackingspotentieel

Hydraulische breuk of "fracking" - wat verwijst naar de praktijk van het injecteren van vloeistof in de grond om rots te breken en toegang te krijgen tot onderliggende fossiele brandstoffen - is zeer controversieel, vooral in de VS. Vooral milieuactivisten hebben hun bezorgdheid geuit over de enorme hoeveelheden water die daarbij worden gebruikt. Maar leuk vinden of niet, fracking wordt bijna overal ter wereld beoefend. Dit artikel onderzoekt economieën van geselecteerde landen met een aanzienlijk frackpotentieel en de impact ervan op de algemene economie. (Investeert u al in brandstof? Lees dan zeker het artikel van Investopedia, "Hoe schaliefraude uw investering kan schaden.")

Eerste dingen eerst. De "Frack of niet Frack?" vraag is alleen zinvol op plaatsen die om te winnen schalieolie of schaliegasbronnen hebben. Als er geen brandstof in de grond is, is fracking een punt van discussie. Volgens het rapport van de Energy Information Administration (EIA) is de volgende lijst van de top 10 landen voor schalieolie en schaliegasbronnen:

Enkele van deze landen zijn erin geslaagd om de beschikbare middelen efficiënt te verkennen (zoals de VS), terwijl andere (zoals Algerije, China en Canada) zich in de initiatie-modus bevinden. Europese landen zoals Frankrijk en het VK hebben te maken met milieuproblemen en lokale verboden, Argentinië en Mexico worstelen met geopolitieke effecten en onduidelijk beleid, de rest zoals Pakistan heeft het onaangeboord vanwege een gebrek aan technologie. Laten we eens kijken naar enkele belangrijke spelers:

VS

Een goed gestructureerde initiatiefbenadering gevolgd door de VS voor fracking heeft geleid tot een daling van ongeveer 37, 5% in de invoer van aardgas tussen 2007 en 2013. Verdere fracking kan ertoe leiden dat de VS een netto-exporteur van aardgas en de grootste olieproducent in 2020, Rusland en Saoedi-Arabië achterlatend. Een groot deel van de Amerikaanse olie bevindt zich in privéland, waardoor de particuliere sector de bureaucratie van de overheid teniet kan doen. Dit soort snelkoppeling is niet in alle landen beschikbaar.

Maar wat is de realiteit op nationaal niveau? Heeft de Amerikaanse economie echt aanzienlijk geprofiteerd?

Een rapport van Washington Post uit 2013 geeft aan dat, aangezien de olie- en gassector slechts 2, 5% van het bbp vertegenwoordigen, de netto bijdrage slechts 0, 6 procentpunt is van de totale stijging van het bbp met 7, 6%. Dit was het geval toen het volume olie- en gaswinning met 24% steeg, de gerelateerde mijnbouwmachines met 47% stegen en de productie van mijnbouwsteun met 58% toenam.

Een ander rapport, afkomstig van het in Parijs gevestigde IDDRI, suggereert dat de impact van hydraulische fracturen op het niveau van het BBP van de VS tussen 2012 en 2035 een geringe 0, 84% zal hebben.

Analisten noemen het Amerikaanse voorbeeld een ongelukkig geval van overproductie. Een dergelijke analist, Richard Heinberg van het Post Carbon Institute, schrijft in zijn boek Snake Oil: How Fracking's False Promise of Plenty Imperils Our Future (uittreksel op resilience.org): "Gasprijzen zijn naar een niveau onder de productiekosten van de industrie gedreven ". Vanuit een nationaal standpunt, "kunnen lage prijzen worden gezien als een van de economische voordelen van schalieontwikkeling, maar fracking heeft ertoe geleid dat de industrie zelf wordt getroffen door lage prijzen " en daarom, aldus de auteur, levert fracking geen significante bijdragen aan de economie .

Individuele gegevens van de Amerikaanse staat laten echter de schijnbare nevenvoordelen van fracking zien:

• North Dakota - Het reële bbp per hoofd van de bevolking groeide met 11% in 2011-12 en de werkloosheid daalde tot 3% (laagste in de VS)
• Pennsylvania - Een studie geeft aan dat het inkomen per hoofd van de bevolking met 19% is gestegen in provincies met meer dan 200 putten en bevestigde observaties dat meer putten in een graafschap de betere verbetering waren ten opzichte van de financiën.
• Californië - $ 24, 6 miljard per jaar en 2, 8 miljoen nieuwe banen verwacht tegen 2020.

De energievooruitgang heeft andere sectoren in de VS nieuw leven ingeblazen, zoals productie, petrochemie en staal. Oliemaatschappij Shell, Duits chemisch bedrijf BASF, Oostenrijkse staalfabrikant Voestalpine, Zuid-Afrikaanse Sasol en Vallourec in Frankrijk zullen allemaal naar verwachting fors investeren in de VS, rijdend op de bijbehorende sectoren voor het faciliteren van hydraulische breuken.

Algerije

De op twee na grootste schaliegasreserves bevinden zich naar schatting in het fossiele-rijke Algerije, dat al maatregelen heeft genomen om zijn schaliegasreserves aan te boren. Te midden van voortdurende lokale oppositie, stelt een wijziging van de regels in 2012 buitenlandse bedrijven in staat te investeren in de schaliegassector van Algerije, met belastingvoordelen en variabele royaltybelastingen. Het chemische bedrijf van Algerije, Sonatrach, heeft overeenkomsten gesloten met multinationale ondernemingen (MNC's) zoals Shell, ENI en Talisman, om het gas op Europese markten te verkopen. Dit heeft geresulteerd in verhoogde werkgelegenheidskansen, een toename van investeringen en een betere energiezekerheid voor Algerije, afgezien van de positieve impact op de economie.

Europese landen

Frankrijk en Bulgarije hebben fracking verboden. Duitsland heeft zorgen geuit. Het VK is getuige van aan en uit gedrag, met beperkte frackactiviteiten - allemaal vanwege bezorgdheid over het milieu en onduidelijk beleid.

De toplijst van fracking-landen bevat deze landen niet, maar ze hebben wel een brandstofvolume dat het ontdekken waard is. In de meeste ontwikkelde landen is de energiebehoefte van Europa hoger. Afgezien van de economische impact, kan het verkennen van het onaangeboorde potentieel van fracken op een evenwichtige manier leiden tot energie-efficiëntie voor deze landen.

Zelfs de Britse premier David Cameron heeft de positieve effecten van fracking op de Amerikaanse economie erkend: “Er is geen twijfel over mogelijk dat de ontwikkeling van schaliegas, dat een vloerbedekking is, een belangrijke factor is bij het opnieuw shoring in de VS. Amerikaanse energieprijzen, met miljarden dollars aan energiekostenbesparingen voorspeld in het volgende decennium. "

China

Het International Energy Agency (IEA) is van mening dat China momenteel de leider is op het gebied van schaliegas en de op twee na grootste in schalieoliereserves. China is al begonnen zijn frackpotentieel te verkennen bij zowel lokale (CNPC, Sinopec) als internationale bedrijven (Royal Dutch, Chevron CVX). Nationale strategieën, mogelijk een onderdeel van het vijfjarenplan van de overheid, zullen naar verwachting belastingvoordelen en subsidies voor fracking hebben. Vanaf nu zijn er geen cijfers beschikbaar, maar deze ontwikkelingen wijzen op de bereidheid en bereidheid van China om zijn onaangeboorde potentieel om zelfvoorziening en economische voordelen op energiegebied te behalen te verkennen.

Er zijn echter ook enkele uitdagingen die de Chinese onderneming achtervolgen. Ondanks schattingen dat China mogelijk veel grotere reserves heeft dan momenteel wordt geschat, lijkt de basisinfrastructuur niet te bestaan ​​om de exploitatie ervan te ondersteunen. Gebrek aan pijpleidingsystemen, watertekorten, verschillende chemische samenstelling van extracten die een andere behandeling nodig hebben, het gebrek aan technologie, enz. Zullen grote uitdagingen zijn om te overwinnen. Uiteindelijk kan China echter afhankelijk worden van zijn energiebehoeften.

Argentinië:

Argentinië heeft al meer dan 150 schalieputten in productie en het land blijft bedrijven van harte verwelkomen die grote kaartinvesteringen binnenbrengen, en beschouwen fracking als een weg naar economisch herstel. Argentinië is de grootste verbruiker van aardgas op het continent, met 10 miljard USD aan invoer van gas, een cijfer dat bijna gelijk is aan zijn handelstekort. Ongeacht alle zorgen om het milieu en geopolitieke uitdagingen, heeft het frackbedrijf de potentie om economische uitstel te brengen voor Argentinië, een land dat kampt met hoge inflatie en financiële stress.

Mexico:

Het land met de "gesloten" oliesector waar het staatsoliemaatschappij Pemex een monopolie heeft, wordt verwacht dat Mexico van versnelling verandert en de sector openstelt voor privatisering. Tussen 2005 en 2013 is de bijdrage van de olie- en gassector aan de totale overheidsinkomsten gedaald van 41% naar 30%. Verwacht wordt dat het openstellen van fracking-ondernemingen voor particuliere bedrijven buitenlandse investeringen en economisch herstel voor Mexico zal opleveren.

Zuid-Afrika:

Bij Fracking in Zuid-Afrika is de belangstelling van internationale oliemaatschappijen zoals Shell SA (RDS.A), Bundu Gas & Oil en Falcon Gas & Oil toegenomen.

Rapporten suggereren dat fracking de energiebehoeften van het land zal vervullen en naar verwachting 23 miljard USD aan het bbp van het land zal toevoegen, met 700.000 nieuwe banen te creëren. Uitdagingen om aan te pakken zijn het bouwen en onderhouden van de vereiste infrastructuur.

Het komt neer op

Afhankelijk van lokale, geopolitieke en infrastructuur- of wereldwijde prijsfactoren, kan fracking al dan niet aanzienlijk bijdragen aan de economie van een staat of natie. Er zijn echter duidelijke aanwijzingen over fracking-voordelen in termen van verbeterde productie, wat leidt tot zelfredzaamheid voor de energiebehoeften van een economie. Landen die een evenwichtige aanpak hanteren om de voordelen te plukken en zorgen voor alle belanghebbenden weg te nemen, kunnen de duidelijke winnaars zijn.