obligatie
Een obligatie is een soort schuldbewijs dat niet door onderpand is gedekt. Aangezien obligaties geen onderpand hebben, moeten obligaties voor ondersteuning op de kredietwaardigheid en reputatie van de emittent vertrouwen. Zowel bedrijven als overheden geven vaak obligaties uit om kapitaal of fondsen aan te trekken.
01:23Obligaties
Obligaties verklaard
Net als bij de meeste obligaties kunnen obligaties periodieke rentebetalingen, couponbetalingen genoemd, betalen. Net als andere soorten obligaties, worden obligaties gedocumenteerd in een contract. Een contract is een wettelijk en bindend contract tussen obligatie-emittenten en obligatiehouders. Het contract specificeert kenmerken van een schuldaanbod, zoals de vervaldatum, de timing van rente- of couponbetalingen, de methode van renteberekening en andere kenmerken. Bedrijven en overheden kunnen obligaties uitgeven.
Overheden geven doorgaans langlopende obligaties uit - leningen met een looptijd van meer dan 10 jaar. Beschouwd als beleggingen met een laag risico hebben deze staatsobligaties de steun van de emittent van de overheid.
Bedrijven gebruiken ook obligaties als langlopende leningen. De obligaties van bedrijven zijn echter niet beveiligd. In plaats daarvan worden ze alleen ondersteund door de financiële levensvatbaarheid en kredietwaardigheid van de onderliggende onderneming. Deze schuldinstrumenten betalen een rentevoet en zijn aflosbaar of terugbetaalbaar op een vaste datum. Een bedrijf verricht deze geplande schuldenrente doorgaans voordat ze stockdividend aan aandeelhouders uitkeert. Obligaties zijn voordelig voor bedrijven omdat ze lagere rentetarieven en langere aflossingsdata hebben in vergelijking met andere soorten leningen en schuldinstrumenten.
Belangrijkste leerpunten
- Een obligatie is een soort schuldinstrument dat niet is gedekt door onderpand en heeft meestal een looptijd langer dan 10 jaar.
- Obligaties worden alleen ondersteund door de kredietwaardigheid en reputatie van de emittent.
- Zowel bedrijven als overheden geven vaak obligaties uit om kapitaal of fondsen aan te trekken.
- Sommige obligaties kunnen worden omgezet in aandelen, terwijl andere dat niet kunnen.
Converteerbare en niet-converteerbare obligaties
Converteerbare obligaties zijn obligaties die na een specifieke periode kunnen worden omgezet in aandelen van de uitgevende onderneming. Converteerbare obligaties zijn hybride financiële producten met de voordelen van zowel schuld als eigen vermogen. Bedrijven gebruiken obligaties als leningen met een vaste rente en betalen rentebetalingen. De houders van de obligatie hebben echter de mogelijkheid om de lening tot het einde van de looptijd aan te houden en de rentebetalingen te ontvangen of de lening om te zetten in aandelen.
Converteerbare obligaties zijn aantrekkelijk voor beleggers die willen converteren naar aandelen als ze denken dat de aandelen van het bedrijf op de lange termijn zullen stijgen. De mogelijkheid om te converteren naar aandelen komt echter met een prijs omdat converteerbare obligaties een lagere rente betalen in vergelijking met andere vastrentende beleggingen.
Niet-converteerbare obligaties zijn traditionele obligaties die niet kunnen worden omgezet in aandelen van de emittent. Ter compensatie van het gebrek aan convertibiliteit worden beleggers beloond met een hogere rente in vergelijking met converteerbare obligaties.
Kenmerken van een obligatie
Bij het uitgeven van een obligatie moet eerst een vertrouwensindentuur worden opgesteld. Het eerste vertrouwen is een overeenkomst tussen de uitgevende onderneming en de trustee die het belang van de beleggers beheert.
Rente
De couponrente wordt bepaald. Dit is de rentevoet die de onderneming aan de obligatiehouder of belegger betaalt. Deze couponrente kan vast of variabel zijn. Een variabele rente kan gekoppeld zijn aan een benchmark, zoals het rendement van de 10-jaars schatkistobligatie, en zal veranderen als de benchmark verandert.
Credit rating
De kredietwaardigheid van de onderneming en uiteindelijk de kredietwaardigheid van de obligatie beïnvloedt de rentevoet die beleggers zullen ontvangen. Ratingbureaus meten de kredietwaardigheid van bedrijfs- en overheidskwesties. Deze entiteiten geven beleggers een overzicht van de risico's die gepaard gaan met beleggen in schulden.
Ratingbureaus, zoals Standard en Poor's, kennen doorgaans lettersoorten toe die de onderliggende kredietwaardigheid aangeven. Het systeem van Standard & Poor's gebruikt een schaal die varieert van AAA voor een uitstekende rating tot de laagste rating van C en D. Van elk schuldinstrument met een rating lager dan een BB wordt gezegd dat het van speculatieve kwaliteit is. U kunt ook deze zogenaamde junk bonds horen. Het komt erop neer dat de onderliggende emittent waarschijnlijker in gebreke blijft met de schuld.
Vervaldatum
Voor niet-converteerbare obligaties, hierboven vermeld, is de vervaldatum ook een belangrijk kenmerk. Deze datum bepaalt wanneer het bedrijf de obligatiehouders moet terugbetalen. Het bedrijf heeft opties op de vorm van de terugbetaling. Meestal is het als aflossing uit kapitaal, waarbij de emittent een forfaitair bedrag betaalt op de vervaldag van de schuld. Als alternatief kan de betaling gebruikmaken van de terugbetalingsreserve, waarbij de onderneming elk jaar specifieke bedragen betaalt tot de volledige terugbetaling op de vervaldag.
Pros
Een obligatie betaalt een regelmatig rente- of couponrendement aan beleggers.
Converteerbare obligaties kunnen na een bepaalde periode worden omgezet in aandelen, waardoor ze aantrekkelijker worden voor beleggers.
In geval van faillissement van een bedrijf wordt de obligatie betaald vóór gewone aandeelhouders.
Cons
Vastrentende obligaties kunnen renterisicoblootstelling hebben in omgevingen waar de marktrente stijgt.
Kredietwaardigheid is belangrijk bij het overwegen van de kans op wanbetalingsrisico door de financiële levensvatbaarheid van de onderliggende emittent.
Obligaties kunnen een inflatierisico hebben als de betaalde coupon de inflatie niet bijhoudt.
Schuldrisico's voor beleggers
Obligatiehouders kunnen inflatierisico lopen. Hier is het risico dat de betaalde rente van de schuld de inflatie niet bijhoudt. Inflatie meet op economie gebaseerde prijsstijgingen. Stel bijvoorbeeld dat inflatie ervoor zorgt dat prijzen met 3% stijgen, mocht de obligatiecoupon 2% betalen, dan zien de houders een nettoverlies in reële termen.
Obligaties brengen ook renterisico met zich mee. In dit risicoscenario houden beleggers vastrentende schulden in tijden van stijgende marktrente. Deze beleggers kunnen hun schuld minder terugkrijgen dan wat beschikbaar is bij andere beleggingen die het huidige, hogere markttarief betalen. Als dit gebeurt, verdient de obligatiehouder een lager rendement in vergelijking.
Verder kunnen obligaties kredietrisico en wanbetalingsrisico inhouden. Zoals eerder vermeld, zijn obligaties slechts zo veilig als de financiële kracht van de onderliggende emittent. Als het bedrijf financieel worstelt vanwege interne of macro-economische factoren, lopen beleggers het risico van wanbetaling. Zoals enige troost, zou een obligatiehouder worden terugbetaald voor gewone aandeelhouders in geval van faillissement.
Voorbeeld uit de echte wereld van een obligatie
Een voorbeeld van een staatsobligatie zou de US Treasury-obligatie (T-obligatie) zijn. T-obligaties helpen projecten te financieren en dagelijkse overheidsactiviteiten te financieren. Het US Treasury Department geeft deze obligaties uit tijdens veilingen die het hele jaar door worden gehouden. Sommige schatkistobligaties worden verhandeld op de secundaire markt. Op de secundaire markt kunnen beleggers via een financiële instelling of makelaar eerder uitgegeven obligaties kopen en verkopen. T-obligaties zijn vrijwel risicovrij omdat ze worden ondersteund door het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid. Ze lopen echter ook het risico van inflatie en rentestijgingen. (Zie "Preferente aandelen versus obligaties: wat is het verschil?" Voor meer informatie.)
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.