bewaarplaats
Een bewaarplaats is een faciliteit zoals een gebouw, kantoor of magazijn waarin iets wordt gedeponeerd voor opslag of beveiliging. Het kan verwijzen naar een organisatie, bank of instelling die effecten aanhoudt en helpt bij het verhandelen van effecten.
De term verwijst ook naar een instelling die valutastortingen accepteert van klanten zoals een bank of een spaarvereniging.
Om verschillende redenen zijn opslagplaatsen nodig. Ten eerste bieden ze zekerheid (door de risico's van de houder van de fysieke zekerheid) en liquiditeit op de markt te verminderen, gebruiken ze geld dat wordt gestort voor bewaring om aan anderen te lenen, te beleggen in andere effecten en bieden ze een systeem voor geldoverdracht. Een bewaarder moet de aanbetaling op verzoek ook in dezelfde staat retourneren.
Inzicht in depots
Opslagplaatsen dienen meerdere doeleinden voor het grote publiek. Als banken en andere financiële instellingen bieden ze consumenten een plek om te komen om deposito's te storten - zowel tijd- als vraagstortingen. Een termijndeposito is een rentedragende rekening en heeft een specifieke vervaldatum, zoals een depositocertificaat, terwijl de stortingsrekening geld vasthoudt totdat ze moeten worden opgenomen, zoals een betaal- of spaarrekening.
Deposito's kunnen ook in de vorm van effecten zoals aandelen of obligaties komen. Wanneer ze worden gedeponeerd, bewaart de instelling de effecten in elektronische vorm, ook wel boekvorm genoemd, of in gedematerialiseerd of papieren formaat zoals een fysiek certificaat.
Een bewaarplaats is niet hetzelfde als een bewaarplaats, hoewel ze vaak verward kunnen zijn. Een repository is waar dingen worden bewaard voor bewaring. Maar in tegenstelling tot een bewaarplaats, zijn de items die in een bewaarplaats worden bewaard over het algemeen abstract, zoals kennis. Investopedia wordt bijvoorbeeld beschouwd als een repository voor financiële informatie.
Het bureau dat bewaarinstellingen regelt, is afhankelijk van het soort instelling dat het is.
Functies van een bewaarder
Het overdragen van het eigendom van aandelen van de rekening van de ene belegger naar een andere rekening wanneer een transactie wordt uitgevoerd, is een van de primaire functies van een bewaarder. Dit helpt het papierwerk voor het uitvoeren van een transactie te verminderen en versnelt het overdrachtsproces. Een andere functie van een bewaarder is het elimineren van het risico om de effecten in fysieke vorm te houden, zoals diefstal, verlies, fraude, schade of vertraging in leveringen.
Bewaarservices omvatten ook betaal- en spaarrekeningen en de overdracht van fondsen en elektronische betalingen via online bankieren of bankpassen. Klanten geven hun geld aan een financiële instelling met de overtuiging dat het bedrijf het bezit en geeft het terug wanneer de klant om het geld vraagt.
Deze instellingen accepteren het geld van klanten en betalen in de loop van de tijd rente op hun deposito's. Terwijl ze het geld van de klanten aanhouden, lenen de instellingen het aan anderen in de vorm van hypotheken of zakelijke leningen, waardoor meer rente op het geld wordt gegenereerd dan de rente die aan klanten wordt betaald.
Een belegger die edelmetalen wil kopen, kan ze in fysiek edelmetaal of op papier kopen. Goud- of zilverstaven of -munten kunnen bij een dealer worden gekocht en bij een externe bewaarder worden bewaard. Investeren in goud door middel van futures-contracten is niet gelijk aan de belegger die goud bezit. In plaats daarvan is goud verschuldigd aan de belegger.
Een handelaar of hedger die werkelijke levering op een futurescontract wil aannemen, moet eerst een lange (koop) futures-positie instellen en wachten tot een korte (verkoper) een kennisgeving van levering indient. Met goudfuturescontracten verbindt de verkoper zich ertoe goud aan de koper te leveren op de vervaldatum van het contract. De verkoper moet het metaal - in dit geval goud - in een goedgekeurde bewaarplaats hebben. Dit wordt vertegenwoordigd door het bezit van door COMEX goedgekeurde elektronische bewaarbewijzen die vereist zijn om te leveren of in ontvangst te nemen.
Belangrijkste leerpunten
- Een bewaarplaats is een gebouw, kantoor of magazijn waarin iets wordt gedeponeerd voor opslag of beveiliging.
- Deposito's kunnen organisaties, banken of instellingen zijn die effecten aanhouden en helpen bij het verhandelen van effecten.
- Deposito's bieden zekerheid en liquiditeit, gebruiken geld om aan anderen te lenen, beleggen in effecten en bieden een systeem voor geldoverdracht.
Soorten depots
De drie belangrijkste soorten bewaarinstellingen zijn kredietverenigingen, spaarinstellingen en handelsbanken. De belangrijkste financieringsbron voor deze instellingen is via deposito's van klanten. Deposito's en rekeningen van klanten zijn FDIC verzekerd tot bepaalde limieten.
Kredietverenigingen zijn non-profitorganisaties die sterk gericht zijn op klantenservice. Klanten storten geld op een credit union-account, vergelijkbaar met het kopen van aandelen in die credit union. De inkomsten van de credit union worden in de vorm van dividenden aan elke klant uitgekeerd.
Spaarinstellingen zijn for-profitbedrijven, ook wel spaar- en kredietinstellingen genoemd. Deze instellingen richten zich primair op hypothecaire leningen aan consumenten, maar kunnen ook creditcards en commerciële leningen aanbieden. Klanten storten geld op een rekening, die aandelen in het bedrijf koopt. Tijdens een fiscaal jaar kan een spaarinstelling bijvoorbeeld 71.000 hypothecaire leningen, 714 onroerend goedleningen, 340.000 creditcards en 252.000 auto- en persoonlijke consumentenleningen goedkeuren terwijl ze rente verdient over al deze producten.
Commerciële banken zijn bedrijven met winstoogmerk en zijn het grootste type bewaarinstellingen. Deze banken bieden een reeks diensten aan consumenten en bedrijven, zoals betaalrekeningen, consumenten- en commerciële leningen, creditcards en beleggingsproducten. Deze instellingen accepteren deposito's en gebruiken de deposito's voornamelijk om hypothecaire leningen, commerciële leningen en onroerendgoedleningen aan te bieden.
Voorbeeld van een bewaarplaats
Euroclear is een clearinghouse dat fungeert als centrale effectenbewaarinstelling (CSD) voor zijn klanten, van wie velen op Europese beurzen handelen. De meeste van haar klanten bestaan uit banken, makelaars en andere instellingen die zich professioneel bezighouden met het beheren van nieuwe emissies van effecten, het maken van markten, het verhandelen of het houden van een grote verscheidenheid aan effecten.
Euroclear regelt binnenlandse en internationale effectentransacties, waaronder obligaties, aandelen, derivaten en beleggingsfondsen. Meer dan 190.000 nationale en internationale effecten worden in het systeem geaccepteerd, die een breed scala van internationaal verhandelde schuldinstrumenten met vaste en variabele rente, converteerbare obligaties, warrants en aandelen omvatten. Dit omvat binnenlandse schuldinstrumenten, korte- en middellangetermijninstrumenten, aandelen en aan aandelen gekoppelde instrumenten en internationale obligaties van de belangrijkste markten van Europa, Azië-Pacific, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika.