De verschillen tussen omkoping en lobbyen
Critici van lobbyen suggereren dat het omkoping in een pak is. Een omkopersgever geeft meestal een aanbod "onder de tafel" om standaardprocessen te ondermijnen. Dit kan een belastingambtenaar zijn om rapporten met ondergemelde inkomsten te wissen of goederen zonder factuur te verzenden. Walmart is beschuldigd van het omkopen van overheidsfunctionarissen in Mexico om sneller nieuwe vergunningen te verkrijgen om sneller winkels te openen.
De SEC heeft Johnson & Johnson belast volgens de Foreign Corrupt Practices Act (FCPA). Johnson & Johnson en zijn dochterondernemingen hebben steekpenningen betaald aan overheidsartsen in Griekenland die J & J-chirurgische implantaten selecteerden. Het heeft openbare artsen en ziekenhuisbeheerders omgekocht voor contracten. Roemeense openbare artsen werden omgekocht om J & J-farmaceutische producten voor te schrijven. J & J-dochterondernemingen hebben ook terugbetalingen gedaan aan Irak om 19 contracten te verkrijgen in het kader van het Oil for Food-programma van de Verenigde Naties.
Wat is een lobbyist?
Een lobbyist probeert de politieke opinie in zijn of haar voordeel te beïnvloeden. Lobbyisten werden traditioneel beschouwd als 'informatieverspreiders', meestal ter ondersteuning van hun zaak om wetgeving en overheidsinstanties in hun voordeel te veranderen. Lobbyisten zijn individuen of organisaties die goed worden betaald door secties van de industrie om de verhuizers en shakers op Capitol Hill te beïnvloeden. Gevoed door het geld van verschillende industrieën zijn lobbyisten hun mannen en vrouwen in Washington geworden. De totale uitgaven voor lobby varieerden van $ 1, 44 miljard in 1998 tot $ 3, 3 miljard in 2011.
De top drie van bestedingen in 2012 zijn onder meer de Amerikaanse Kamer van Koophandel, National Association of Realtors en General Electric. De Amerikaanse Kamer van Koophandel heeft tot nu toe in totaal $ 55.320.000 uitgegeven. Steeds vaker zorgen lobbyisten ervoor dat er vanuit de basis bijdragen worden geleverd om besluitvormers in alle fasen te beïnvloeden. Lobbyisten bouwen systematisch steun op voor hun doelen. Ze hebben vaak eerdere regeringsfunctionarissen bij hun gelederen, gebruik makend van hun begrip van hoe de overheidsmachine werkt.
Sigarettenlobbyisten hebben bijvoorbeeld campagne gevoerd voor sigaren die niet met sigaretten mogen worden gegroepeerd. Ze lobbyden jarenlang om controle door de overheid te vermijden en een beeld te verspreiden dat sigaren niet schadelijk waren, terwijl sigaren in feite net zo schadelijk zijn als sigaretten.
Laten we eens kijken naar het voorbeeld van de financiële sector, die momenteel de grootste bijdrage levert aan Democraten dan Republikeinen. Investeringen en effecten, verzekeringsmaatschappijen, onroerend goed en commerciële banken vormen allemaal de financiële sector. Enkele topbijdragers in deze sector zijn Goldman Sachs, de National Association of Realtors en Clarium Capital Management. Tijdens de bankencrisis van 2007-08 droeg deze sector meer dan $ 468 miljoen bij. Het grootste deel van dit geld werd uitgegeven om ervoor te zorgen dat de overheid de hedgefonds-industrie niet reguleerde. Banken hebben hun geld uitgegeven aan lobbyen om te voorkomen dat de overheid hun balansen grondig onderzoekt.
De impact van lobbyen is enorm. Het beïnvloedt het beleid door beleidsmakers en dus burgers te beïnvloeden, in plaats van alleen individuen.
omkoperij
Anderzijds vindt omkoping op individueel niveau plaats. Het smeergeld kan de vorm hebben van een schenking of gunst in natura. De inkoopmanager van een bedrijf kan een bestelling toekennen aan een leverancier in ruil voor ongepaste gunst in de vorm van geld, tegen het beleid van zijn bedrijf om bestellingen toe te kennen op basis van kwaliteits- en prijscriteria. Overheidsfunctionarissen krijgen steekpenningen aangeboden om belastingontduiking en de bijbehorende verplichtingen op individueel of bedrijfsniveau mogelijk te maken.
Omkoping is de eerste stap van subversie van het systeem. Langzaam maar gestaag wordt een parallel systeem gevormd. Dit resulteert in een oneerlijk voordeel voor de smeergeldgever. Na verloop van tijd tast het systeem de economische basis van het land aan, waarbij de meest kwetsbare leden van de samenleving worden gekwetst en de middenklasse wordt vervuld van een gevoel van hopeloosheid en cynisme. Corruptie wordt als endemisch beschouwd en vormt de kern van het systeemfalen in sommige landen.
Omkoping wordt als illegaal beschouwd, terwijl lobbyen dat niet is. Omkoping wordt beschouwd als een verkoop van macht. Lobby wordt echter beschouwd als een invloed van politieke macht door bijdragen aan te bieden die de politieke uitkomsten beïnvloeden.
Steekpenningen lijken misschien kleine bedragen vergeleken met lobbybijdragen, maar daarin ligt het probleem. Steekpenningen kunnen niet worden verklaard en daarom bloeit een parallelle economie op. Het creëert inefficiënties in systemen en obstakels. In het rapport van de Wereldbank, "Verhoogt vetgeld de wielen van de handel?", Werd de relatie bestudeerd tussen steekpenningsbetalingen en verschillende maatregelen voor officiële intimidatie (managementtijd verspild met bureaucratie, regeldruk en kapitaalkosten). Het bewijs suggereert dat er geen ondersteuning is voor de "efficiënte vet" -hypothese. In feite is een consistent patroon dat omkoping en maatregelen voor officiële intimidatie positief gecorreleerd zijn tussen bedrijven. Het verhoogt ook de kosten van zakendoen.
Recent lobbyen
Aangezien lobbyen legaal is, moeten lobbyisten zich registreren bij de secretaris van de Senaat en de griffier. Bovendien moeten lobbyisten openbaarmakingen van hun lobbyactiviteiten indienen volgens de Lobbying Disclosure Act van 1995. Dergelijke formaliteiten zijn niet vereist voor omkopers of afnemers.
Lobbyen wordt ook gebruikt door burgerrechten en milieuorganisaties. In die zin wordt lobbyen een kritisch en belangrijk hulpmiddel bij het beïnvloeden van het overheidsbeleid. De homo- en lesbische rechtenlobby is een burgerrechtencampagne die gericht is op gelijkheid van mannen en vrouwen en het wegnemen van ongelijkheid op de werkplek op basis van seksuele geaardheid. De Human Rights Campaign (HRC) heeft in 2009 $ 1 miljoen uitgegeven aan lobbyactiviteiten. De belangrijkste focus lag op de goedkeuring van de Non-discriminatie wet op werknemers. Het lobbyde ook voor de Domestic Partnership Benefits & Obligations Act. De wet zou partners van hetzelfde geslacht van federale werknemers gezondheids- en pensioenuitkeringen bieden die gelijk zijn aan partners van het andere geslacht.
Het komt neer op
Oproep voor verder onderzoek is ook de rol van de politici die bijdragen zoeken om te stemmen voor een beleid of de gemiddelde omkopers. Senatoren zoeken ook agressief bijdragen voor hun campagnes en vragen vaak lobbyisten om fondsenwervers te regelen. Het is een symbiotische relatie. Dit geldt ook voor de relatie tussen omkopers en omkopers.
De kwestie van lobbyen versus omkoping kan op fijnere punten worden besproken. Hoewel het waar is dat lobbyen kan worden gebruikt om de politieke opinie voor de mensenrechten te beïnvloeden, lijkt het vaker wel dan niet te worden gebruikt door krachtige organisaties om koste wat kost hun organisatiebelangen aan te passen. Omkoping lijkt helemaal geen moreel verzilverende kenmerken te hebben. Het is een directe verkoop van kracht voor individueel gewin.