Vuile Float
Wat is een vuile dobber?Een vuile float is een zwevende wisselkoers waarbij de centrale bank van een land af en toe tussenkomt om de richting of het tempo van verandering van de valutawaarde van een land te veranderen. In de meeste gevallen fungeert de centrale bank in een vies float-systeem als een buffer tegen een externe economische schok voordat de effecten ervan de binnenlandse economie verstoren. Een vuile dobber wordt ook wel een 'beheerde dobber' genoemd.
Dirty Float begrijpen
Van 1946 tot 1971 namen veel van 's werelds belangrijkste geïndustrialiseerde landen deel aan een systeem van vaste wisselkoersen dat bekend staat als de Bretton Woods-overeenkomst. Dit eindigde toen president Richard Nixon op 15 augustus 1971 de Verenigde Staten van de gouden standaard haalde. Sindsdien hanteren de meeste grote geïndustrialiseerde economieën zwevende wisselkoersen.
Veel ontwikkelingslanden proberen hun binnenlandse industrieën en handel te beschermen door een managed float te gebruiken waarbij de centrale bank tussenkomt om de valuta te sturen. De frequentie van dergelijke interventie varieert. De Reserve Bank of India beheert bijvoorbeeld de roepie nauw binnen een zeer smalle valutaband terwijl de Monetaire Autoriteit van Singapore de lokale dollar toestaat om vrijer te fluctueren in een niet-bekendgemaakte band.
Er zijn verschillende redenen waarom een centrale bank ingrijpt in een valutamarkt die meestal mag zweven.
Marktonzekerheid
Centrale banken met een vuile float grijpen soms in om de markt te stabiliseren in tijden van wijdverbreide economische onzekerheid. De centrale banken van zowel Turkije als Indonesië hebben in 2014 en 2015 meerdere keren openlijk ingegrepen om valutakoers te bestrijden die werd veroorzaakt door instabiliteit in opkomende markten wereldwijd. Sommige centrale banken geven er de voorkeur aan niet publiekelijk te erkennen wanneer zij interveniëren op de valutamarkten; er werd bijvoorbeeld algemeen gezegd dat Bank Negara Maleisië tussenbeide was gekomen om de Maleisische Ringgit te ondersteunen in dezelfde periode, maar de centrale bank heeft de interventie niet erkend.
Speculatieve aanval
Centrale banken grijpen soms in om een valuta te ondersteunen die wordt aangevallen door een hedgefonds of een andere speculant. Een centrale bank kan bijvoorbeeld ontdekken dat een hedgefonds speculeert dat zijn valuta aanzienlijk kan depreciëren; aldus bouwt het hedgefonds speculatieve shortposities op. De centrale bank kan een groot deel van haar eigen valuta kopen om de devaluatie van het hedgefonds te beperken.
Een vies float-systeem wordt niet als een echte zwevende wisselkoers beschouwd, omdat in theorie echte systemen met een zwevende koers geen interventie toestaan. De beroemdste confrontatie tussen een speculant en een centrale bank vond echter plaats in september 1992, toen George Soros de Bank of England dwong het pond uit het European Exchange Rate Mechanism (ERM) te halen. Het pond zweeft theoretisch vrij, maar de Bank of England heeft miljarden uitgegeven aan een mislukte poging om de valuta te verdedigen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.