Economische efficiëntie
Economische efficiëntie is wanneer alle goederen en productiefactoren in een economie worden verdeeld of toegewezen aan hun meest waardevolle toepassingen en afval wordt geëlimineerd of geminimaliseerd.
Belangrijkste leerpunten
- Economische efficiëntie is wanneer elke schaarse hulpbron in een economie wordt gebruikt en verdeeld onder producenten en consumenten op een manier die de meest economische output oplevert en de consument ten goede komt.
- Economische efficiëntie kan efficiënte productiebeslissingen binnen bedrijven en industrieën, efficiënte consumptiebeslissingen door individuele consumenten, en efficiënte distributie van consumenten- en productiegoederen over individuele consumenten en bedrijven omvatten.
- Pareto-efficiëntie is wanneer elk economisch goed optimaal wordt verdeeld over productie en consumptie, zodat er geen wijziging in de regeling kan worden aangebracht om iemand beter te maken zonder iemand anders slechter af te maken.
Economische efficiëntie
Inzicht in economische efficiëntie
Economische efficiëntie houdt een economische toestand in waarin elke bron optimaal wordt toegewezen om elke persoon of entiteit op de beste manier te bedienen, terwijl verspilling en inefficiëntie worden geminimaliseerd. Wanneer een economie economisch efficiënt is, zouden wijzigingen die worden aangebracht om de ene entiteit te helpen, een andere schade toebrengen. Wat de productie betreft, worden goederen tegen de laagst mogelijke kosten geproduceerd, net als de variabele productieaanvoer.
Sommige termen die fasen van economische efficiëntie omvatten, omvatten allocatieve efficiëntie, productieve efficiëntie, distributieve efficiëntie en Pareto-efficiëntie. Een staat van economische efficiëntie is in wezen theoretisch; een limiet die kan worden benaderd maar nooit bereikt. In plaats daarvan kijken economen naar de hoeveelheid verlies, aangeduid als verspilling, tussen pure efficiëntie en realiteit om te zien hoe efficiënt een economie functioneert.
Economische efficiëntie en schaarste
De principes van economische efficiëntie zijn gebaseerd op het concept dat hulpbronnen schaars zijn. Daarom zijn er onvoldoende middelen om ervoor te zorgen dat alle aspecten van een economie te allen tijde op hun hoogste capaciteit functioneren. In plaats daarvan moeten schaarse middelen worden verdeeld om op een ideale manier aan de behoeften van de economie te voldoen en tegelijkertijd de hoeveelheid geproduceerd afval te beperken. De ideale staat is gerelateerd aan het welzijn van de bevolking met maximale efficiëntie, wat ook resulteert in het hoogst mogelijke welzijnsniveau op basis van de beschikbare middelen.
Efficiëntie in productie, toewijzing en distributie
Productieve bedrijven proberen hun winst te maximaliseren door de meeste inkomsten te genereren en tegelijkertijd de kosten te minimaliseren. Om dit te doen, kiezen ze de combinatie van inputs die hun kosten minimaliseren, terwijl ze zoveel mogelijk output produceren. Door dit te doen, werken ze efficiënt; wanneer alle bedrijven in de economie dit doen, staat het bekend als productieve efficiëntie.
Consumenten proberen ook hun welzijn te maximaliseren door combinaties van eindconsumptiegoederen te consumeren die de hoogste totale bevrediging van hun wensen en behoeften produceren tegen de laagste kosten voor hen. De resulterende consumentenvraag leidt productieve (via de wetten van vraag en aanbod) bedrijven om de juiste hoeveelheden consumptiegoederen in de economie te produceren die de hoogste consumententevredenheid bieden ten opzichte van de kosten van inputs. Wanneer economische middelen worden verdeeld over verschillende bedrijven en industrieën (elk volgens het principe van productieve efficiëntie) op een manier die de juiste hoeveelheden eindconsumptiegoederen produceert, wordt dit allocatieve efficiëntie genoemd.
Ten slotte, omdat elk individu goederen anders waardeert en volgens de wet van afnemend marginaal nut, is de distributie van eindverbruikersgoederen in een economie efficiënt of inefficiënt. Distributieve efficiëntie is wanneer de consumptiegoederen in een economie worden gedistribueerd, zodat elke eenheid wordt verbruikt door het individu dat die eenheid het meest waardeert in vergelijking met alle andere individuen. Merk op dat dit type efficiëntie veronderstelt dat de hoeveelheid waarde die individuen aan economische goederen hechten, kan worden gekwantificeerd en tussen individuen kan worden vergeleken.
Economische efficiëntie en welzijn
Het meten van economische efficiëntie is vaak subjectief, gebaseerd op veronderstellingen over het gecreëerde sociale goed of welzijn en hoe goed dat de consument dient. In dit opzicht heeft welzijn betrekking op de levensstandaard en het relatieve comfort dat mensen in de economie ervaren. Bij maximale economische efficiëntie (wanneer de economie productief en allocatief is), kan het welzijn van de een niet worden verbeterd zonder vervolgens het welzijn van de ander te verlagen. Dit punt wordt Pareto-efficiëntie genoemd.
Zelfs als Pareto-efficiëntie wordt bereikt, is de levensstandaard van alle individuen in de economie mogelijk niet gelijk. Pareto-efficiëntie omvat geen kwesties van billijkheid of gelijkheid tussen die binnen een bepaalde economie. In plaats daarvan ligt de focus puur op het bereiken van een punt van optimale werking met betrekking tot het gebruik van beperkte of schaarse middelen. Het stelt dat efficiëntie wordt verkregen wanneer er een verdeling bestaat waarbij de situatie van een partij niet kan worden verbeterd zonder de situatie van een andere partij te verslechteren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.