Porter Diamond
De Porter Diamond, terecht aangeduid als de Porter Diamond Theory of National Advantage, is een model dat is ontworpen om het concurrentievoordeel te begrijpen dat landen of groepen hebben vanwege bepaalde factoren die voor hen beschikbaar zijn, en om uit te leggen hoe regeringen kunnen fungeren als katalysatoren om de positie van een land in een wereldwijd concurrerende economische omgeving te verbeteren. Het model is gemaakt door Michael Porter, een erkende autoriteit op het gebied van bedrijfsstrategie en economische concurrentie, en oprichter van het Institute for Strategy and Competitiveness aan de Harvard Business School. Het is een proactieve economische theorie, in plaats van een theorie die eenvoudigweg concurrentievoordelen kwantificeert die een land of regio kan hebben. De Porter Diamond wordt ook wel "Porter's Diamond" of het "Diamond Model" genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Het Diamond-model van Porter verklaart de factoren die concurrentievoordeel voor de ene nationale markt of economie ten opzichte van de andere kunnen veroorzaken.
- Het kan zowel worden gebruikt om de bronnen van het concurrentievoordeel van een land te beschrijven als de weg om een dergelijk voordeel te verkrijgen.
- Het model kan ook door bedrijven worden gebruikt om de strategie te helpen bepalen en vormgeven met betrekking tot het benaderen van beleggen en opereren in verschillende nationale markten.
Inzicht in de Porter Diamond
De Porter Diamond suggereert dat landen nieuwe factorvoordelen voor zichzelf kunnen creëren, zoals een sterke technologie-industrie, geschoolde arbeidskrachten en overheidssteun voor de economie van een land. De meeste traditionele theorieën van de mondiale economie verschillen door elementen of factoren te vermelden die een land of regio inherent bezit, zoals land, locatie, natuurlijke hulpbronnen, arbeid en bevolkingsgrootte als de belangrijkste bepalende factoren voor het concurrentievoordeel van een land. Een andere toepassing van de Porter Diamond is in de bedrijfsstrategie, om te gebruiken als een raamwerk om de relatieve voordelen van investeringen en activiteiten in verschillende nationale markten te analyseren.
Het belang van factoren
De Porter Diamond wordt visueel weergegeven door een diagram dat lijkt op de vier punten van een diamant. De vier punten vertegenwoordigen vier onderling verbonden determinanten die volgens Porter de beslissende factoren zijn voor het nationale relatieve economische voordeel. Deze vier factoren zijn een stevige strategie, structuur en rivaliteit; gerelateerde ondersteunende industrieën; vraag voorwaarden; en factoromstandigheden. Deze kunnen in sommige opzichten ook worden beschouwd als analoog aan de gelijknamige krachten van Porter's Five Forces-bedrijfsstrategie.
Stevige strategie, structuur en rivaliteit verwijst naar het fundamentele feit dat concurrentie ertoe leidt dat bedrijven manieren vinden om de productie te verhogen en dat technologische innovaties worden ontwikkeld. De concentratie van marktmacht, mate van concurrentie en het vermogen van rivaliserende bedrijven om een nationale markt te betreden zijn hier van invloed. Dit punt houdt verband met de krachten van concurrenten en belemmeringen voor nieuwe marktdeelnemers in het Five Forces-model.
Gerelateerde ondersteunende industrieën verwijzen naar stroomopwaartse en stroomafwaartse industrieën die innovatie mogelijk maken door ideeën uit te wisselen. Deze kunnen innovatie stimuleren, afhankelijk van de mate van transparantie en kennisoverdracht. Gerelateerde ondersteunende industrieën in het Diamond-model komen overeen met de leveranciers en klanten die bedreigingen of kansen in het Five Forces-model kunnen vertegenwoordigen.
Vraagcondities verwijzen naar de omvang en aard van het klantenbestand voor producten, wat ook leidt tot innovatie en productverbetering. Grotere, meer dynamische consumentenmarkten zullen de behoefte aan differentiatie en innovatie, en eenvoudigweg een grotere marktschaal voor bedrijven, eisen en stimuleren.
De laatste determinant, en de belangrijkste volgens de theorie van Porter, is die van factoren. Factorvoorwaarden zijn die elementen die Porter gelooft dat de economie van een land voor zichzelf kan creëren, zoals een grote pool van geschoolde arbeidskrachten, technologische innovatie, infrastructuur en kapitaal.
Japan heeft bijvoorbeeld een competitieve wereldwijde economische aanwezigheid ontwikkeld die verder gaat dan de inherente hulpbronnen van het land, deels door het produceren van een zeer groot aantal ingenieurs die hebben bijgedragen aan technologische innovatie door de Japanse industrie.
Porter betoogt dat de elementen van factorcondities belangrijker zijn bij het bepalen van het concurrentievoordeel van een land dan natuurlijk overgeërfde factoren zoals land en natuurlijke hulpbronnen. Hij suggereert verder dat een primaire rol van de overheid bij het besturen van de economie van een land erin bestaat om bedrijven in het land aan te moedigen en uit te dagen zich te concentreren op het creëren en ontwikkelen van elementen van factoren. Een manier voor de overheid om dat doel te bereiken, is het stimuleren van concurrentie tussen binnenlandse bedrijven door het instellen en handhaven van antitrustwetten.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.