EMV
EMV is een norm met betrekking tot kaarten met geïntegreerde schakelingen, POS-terminals (POS) en geldautomaten, ingesteld door Europay, MasterCard en Visa (EMV). EMV is een gezamenlijk ontwikkelde wereldwijde standaard die interoperabiliteit mogelijk maakt tussen de kaarten met computerchips en terminals die door de grootste financiële dienstverleners worden gebruikt.
EMV UITBREIDEN
POS-terminals die voldoen aan de EMV-normen vereisen doorgaans dat de kaarthouder een persoonlijke identificatie of pincode gebruikt in plaats van alleen een handtekening te verstrekken, wat een extra beveiligingslaag toevoegt. EMV-kaarten bevatten ook een chip met geïntegreerde schakeling, die elke transactie anders codeert. Als een crimineel gegevens van een transactie met een chipkaart onderschept, kunnen de gegevens niet opnieuw worden gebruikt om een nieuwe aankoop te doen.
De EMV-norm omvat de fysieke aspecten van kaarten en terminals, evenals technische mogelijkheden en gegevensbeheer. Het is van toepassing op kaarten die moeten worden geveegd (contactkaarten genoemd) en op kaarten die dat niet doen (contactloze kaarten), en op nieuwe normen die worden ontwikkeld voor e-commerce en online transacties.
Historisch gezien gebruikten creditcards en betaalpassen alleen een magnetische strip om gegevens van kaarthouders te beheren. De kaarthouder tekent vervolgens een aankoopbewijs. Dit systeem bood geen hoog beveiligingsniveau, omdat een handtekening kan worden vervalst en de magneetstrip relatief gemakkelijk te hacken is gebleken - waardoor de privéinformatie van de kaarthouder aan criminelen wordt onthuld.
De EMV-standaard werd voor het eerst geïmplementeerd in Europa in de jaren negentig omdat autorisatie van telefoonkaarten onbetaalbaar was voor Europese kaartuitgevers. Internationale beltarieven zorgden ervoor dat de kosten voor authenticatie van kaarten in Europa tot 80 tot 90 procent hoger waren dan in de VS.
Amerikaanse kaartuitgevers migreerden pas veel later naar de EMV-standaard, waarbij uitgevende instellingen een initiële deadline voor oktober 2015 bepaalden voor handelaren om over te stappen op de nieuwe technologie. De prevalentie van spraakmakende datalekken en stijgende identiteitsdiefstal motiveerde uiteindelijk Amerikaanse emittenten om de overstap naar EMV te maken.
Beperkingen van EMV
Aanvankelijk zorgden EMV-uitgeruste chipkaarten voor verwarring en vertragingen voor consumenten en handelaren vanwege langere transactietijden in vergelijking met pasjes en de noodzaak om een pincode in te voeren in plaats van een handtekening.
Hoewel EMV de kans op fraude vermindert en vervalste kaarten voor kaart-present transacties op betaalautomaten teniet doet, is het beperkt in het beschermen van kaart-niet-present transacties. De versnellende groei van e-commerce en online aankopen maakt dit een belangrijke kwetsbaarheid waarvan beveiligingsexperts verwachten dat dit de focus zal zijn van creditcardfraude in de toekomst.
EMV-technologie is slechts zo goed als de verwerkingssystemen voor betalingen van handelaars waarop het wordt gebruikt. Handelaars die geen codering hebben of een zwakke codering op hun betaalautomaten hebben, laten betalingsgegevens kwetsbaar achter.