Wisselkoersrisico: economische blootstelling

In het huidige tijdperk van toenemende globalisering en verhoogde wisselkoersvolatiliteit hebben veranderingen in wisselkoersen een aanzienlijke invloed op de activiteiten en winstgevendheid van bedrijven. Wisselkoersvolatiliteit is niet alleen van invloed op multinationals en grote ondernemingen, maar ook op kleine en middelgrote ondernemingen, inclusief ondernemingen die alleen in hun eigen land actief zijn. Hoewel het begrijpen en beheren van wisselkoersrisico's een vanzelfsprekend onderwerp is voor bedrijfseigenaren, moeten beleggers er ook bekend mee zijn vanwege de enorme impact die het op hun belangen kan hebben.

Wat is economische blootstelling?

Bedrijven worden blootgesteld aan drie soorten risico's die worden veroorzaakt door valutavolatiliteit:

• Transactie blootstelling. Dit vloeit voort uit het effect dat wisselkoersschommelingen hebben op de verplichtingen van een onderneming om betalingen in vreemde valuta te verrichten of te ontvangen. Dit type blootstelling is van korte tot middellange termijn van aard.
• Vertaling blootstelling. Deze blootstelling vloeit voort uit het effect van valutaschommelingen op de geconsolideerde jaarrekening van een bedrijf, met name wanneer het buitenlandse dochterondernemingen heeft. Dit type blootstelling is van middellange tot lange termijn.
• Economische (of operationele) blootstelling. Dit is minder bekend dan de vorige twee, maar vormt desalniettemin een aanzienlijk risico. Het wordt veroorzaakt door het effect van onverwachte wisselkoersschommelingen op de toekomstige kasstromen en marktwaarde van een bedrijf en heeft een langlopend karakter. De impact kan aanzienlijk zijn, omdat onverwachte wisselkoersveranderingen de concurrentiepositie van een bedrijf sterk kunnen beïnvloeden, zelfs als het niet in het buitenland actief is of verkoopt. Een Amerikaanse meubelfabrikant die alleen lokaal verkoopt, heeft bijvoorbeeld nog steeds te maken met import uit Azië en Europa, die goedkoper en dus concurrerender kan worden als de dollar aanzienlijk sterker wordt.

Merk op dat economische blootstelling te maken heeft met onverwachte veranderingen in wisselkoersen - die per definitie onmogelijk te voorspellen zijn - aangezien het management van een bedrijf hun budgetten en voorspellingen baseert op bepaalde veronderstellingen, die hun verwachte verandering in valutakoersen vertegenwoordigen. Hoewel de blootstelling aan transacties en translatie nauwkeurig kan worden geschat en daarom kan worden afgedekt, is de economische blootstelling moeilijk precies te kwantificeren en is het daarom een ​​uitdaging om deze in te dekken.

Minimaliseer het wisselkoersrisico met valuta- ETF's

Voorbeeld economische blootstelling

Hier is een hypothetisch voorbeeld van economische blootstelling. Overweeg een groot Amerikaans geneesmiddel met dochterondernemingen en activiteiten in een aantal landen over de hele wereld. De grootste exportmarkten van het bedrijf zijn Europa en Japan, die samen 40% van de jaarlijkse inkomsten vertegenwoordigen. Het management had rekening gehouden met een gemiddelde daling van 3% voor de dollar ten opzichte van de euro en de Japanse yen voor het lopende jaar en de komende twee jaar.

Hun bearish visie op de dollar was gebaseerd op zaken als de steeds terugkerende Amerikaanse impasse, evenals de groeiende fiscale en lopende tekorten van de natie, waarvan zij verwachtten dat deze op de greenback zouden wegen.

Een snel verbeterende Amerikaanse economie heeft echter geleid tot speculatie dat de Federal Reserve klaar zal zijn om het monetaire beleid veel eerder aan te scherpen dan verwacht. De dollar is hierdoor aan het stijgen en heeft de afgelopen maanden ongeveer 5% gewonnen ten opzichte van de euro en de yen. De vooruitzichten voor de komende twee jaar wijzen op verdere winsten voor de dollar, omdat het monetaire beleid in Japan zeer stimulerend blijft en de Europese economie net uit een recessie komt.

Het Amerikaanse farmaceutische bedrijf wordt niet alleen geconfronteerd met transactieblootstelling (vanwege zijn grote exportverkopen) en translatieblootstelling (omdat het wereldwijd dochterondernemingen heeft), maar ook met economische blootstelling. Bedenk dat het management had verwacht dat de dollar jaarlijks met ongeveer 3% zou dalen ten opzichte van de euro en de yen over een periode van drie jaar, maar de greenback heeft al 5% gewonnen ten opzichte van deze valuta's, een variantie van acht procentpunten en groeit. Dit zal uiteraard een negatief effect hebben op de omzet en kasstromen van het bedrijf. Slimme investeerders hebben de uitdagingen waarmee het bedrijf wordt geconfronteerd als gevolg van deze valutaschommelingen al goed begrepen en het aandeel is de afgelopen maanden met 7% gedaald.

Blootstelling berekenen

De waarde van een buitenlands actief of buitenlandse kasstroom fluctueert als de wisselkoers verandert. Uit uw Statistics 101-klasse zou u weten dat een regressieanalyse van de activawaarde (P) versus de contante wisselkoers (S) de volgende regressievergelijking zou moeten opleveren:

Activa Waarde (P) = a + (b × S) + elders: a = Regressieconstante = Regressiecoëfficiënten S = Spot wisselkoers \ begin {uitgelijnd} & \ text {Activa waarde} (P) = a + (b \ keer S) + e \\ & \ textbf {waar:} \\ & a = \ text {Regressieconstante} \\ & b = \ text {Regressiecoëfficiënt} \\ & S = \ text {Spot wisselkoers} \\ & e = \ text {Willekeurig foutterm met gemiddelde van nul} \ einde {uitgelijnd} Activawaarde (P) = a + (b × S) + elders: a = Regressieconstanteb = RegressiecoëfficiëntenS = Spot wisselkoers

De regressiecoëfficiënt b is een maat voor de economische blootstelling en meet de gevoeligheid van de dollarwaarde van het actief voor de wisselkoers.

De regressiecoëfficiënt wordt gedefinieerd als de verhouding van de covariantie tussen de activawaarde en de wisselkoers, tot de variantie van de contante koers. Wiskundig wordt het gedefinieerd als:

b = Cov (P, S) Var (S) b = \ frac {Cov (P, S)} {Var (S)} b = Var (S) Cov (P, S)

Numeriek voorbeeld

Een Amerikaans farmaceutisch product - noem het USMed - heeft een belang van 10% in een snelgroeiend Europees bedrijf - laten we het EuroMax noemen. USMed maakt zich zorgen over een mogelijke langetermijndaling van de euro en wil zijn economische blootstelling schatten omdat het de dollarwaarde van zijn EuroMax-belang wil maximaliseren.

USMed denkt dat de mogelijkheid van een sterkere of zwakkere euro zelfs is, namelijk 50-50. In het sterk-euro scenario zou de valuta waarderen tot 1, 50 ten opzichte van de dollar, wat een negatief effect zou hebben op EuroMax (aangezien het de meeste van zijn producten exporteert). Als gevolg hiervan zou EuroMax een marktwaarde van € 800 miljoen hebben, waarbij USMed's belang van 10% op € 80 miljoen (of $ 120 miljoen) wordt gewaardeerd. In het scenario met een zwakke euro zou de valuta dalen tot 1, 25; EuroMax zou een marktwaarde hebben van € 1, 2 miljard, waarbij USMed's belang van 10% wordt gewaardeerd op € 120 miljoen (of $ 150 miljoen).

Als P de waarde vertegenwoordigt van het belang van USMed in EuroMax van 10% in dollars, en S staat voor de euro-spotkoers, dan is de covariantie tussen P en S (dwz de manier waarop ze samen bewegen):

Cov (P, S) = - 1.875

Var (S) = 0, 015625

De economische blootstelling van USMed is daarom negatief € 120 miljoen, wat betekent dat de waarde van zijn belang in EuroMed daalt naarmate de euro sterker wordt, en stijgt naarmate de euro zwakker wordt.

In dit voorbeeld hebben we voor de eenvoud een 50-50-mogelijkheid (van een sterkere of zwakkere euro) gebruikt. Verschillende kansen kunnen echter ook worden gebruikt, in welk geval de berekeningen een gewogen gemiddelde van deze kansen zouden zijn.

Wat is operationele blootstelling?

De operationele blootstelling van een bedrijf wordt voornamelijk bepaald door twee factoren:

• Zijn de markten waar het bedrijf zijn input krijgt en zijn producten verkoopt concurrerend of monopolistisch? De operationele blootstelling is hoger als de inputkosten of de productprijzen van een onderneming gevoelig zijn voor valutaschommelingen. Als zowel kosten als prijzen gevoelig of niet gevoelig zijn voor valutaschommelingen, compenseren deze effecten elkaar en verminderen ze de operationele blootstelling.
• Kan het bedrijf zijn markten, productmix en inputbron aanpassen als reactie op valutaschommelingen? Flexibiliteit zou in dit geval wijzen op een lagere operationele blootstelling, terwijl inflexibiliteit een grotere operationele blootstelling zou suggereren.

Operationele blootstelling beheren

De risico's van operationele of economische blootstelling kunnen worden verminderd via operationele strategieën of valutarisicobeperkende strategieën.

Operationele strategieën

• Diversificatie van productiefaciliteiten en markten voor producten: diversificatie zou het risico beperken dat inherent is aan het concentreren van productiefaciliteiten of verkoop op één of twee markten. Het nadeel hiervan is echter dat het bedrijf mogelijk moet afzien van schaalvoordelen.
• Sourcing flexibiliteit: Het hebben van alternatieve bronnen voor belangrijke inputs is strategisch logisch, in het geval dat wisselkoersschommelingen inputs vanuit een regio te duur maken.
• Diversificatie van financiering: toegang hebben tot kapitaalmarkten in verschillende grote landen geeft een bedrijf de flexibiliteit om kapitaal aan te trekken op de markt met de goedkoopste kosten van fondsen.

Valutarisicobeperkende strategieën

De meest voorkomende strategieën in dit verband zijn hieronder opgesomd.

• Overeenkomende valutastromen: dit is een eenvoudig concept waarbij instroom en uitstroom van vreemde valuta moeten worden afgestemd. Als een Amerikaans bedrijf bijvoorbeeld een aanzienlijke instroom in euro's heeft en schulden wil aantrekken, moet het overwegen leningen in euro's aan te gaan.
• Valutarisico-overeenkomsten: dit is een contractuele regeling waarbij de twee partijen die betrokken zijn bij een verkoop- of koopcontract overeenkomen om het risico te delen dat voortvloeit uit wisselkoersschommelingen. Het gaat om een ​​prijsaanpassingsclausule, zodat de basisprijs van de transactie wordt aangepast als de koers buiten een gespecificeerde neutrale band fluctueert.
• Back-to-back-leningen: ook bekend als een credit swap, in deze regeling regelen twee bedrijven in verschillende landen elkaars valuta voor een bepaalde periode, waarna de geleende bedragen worden terugbetaald. Aangezien elk bedrijf een lening in zijn eigen valuta verstrekt en een equivalent onderpand in een vreemde valuta ontvangt, verschijnt een back-to-back lening zowel als een actief als een verplichting op zijn balans.
• Valutaswaps: dit is een populaire strategie die vergelijkbaar is met een back-to-backlening, maar niet op de balans verschijnt. Bij een valutaswap lenen twee bedrijven in de markten en valuta's waar ze elk de beste koers kunnen krijgen en wisselen vervolgens de opbrengsten.

Het komt neer op

Bewustwording van de potentiële impact van economische blootstelling kan ondernemers helpen stappen te ondernemen om dit risico te verminderen. Hoewel economische blootstelling een risico is dat niet direct duidelijk is voor beleggers, kan het identificeren van bedrijven en aandelen met de grootste dergelijke blootstelling hen helpen betere beleggingskeuzes te maken in tijden van verhoogde wisselkoersvolatiliteit. (Zie "Hoe valutarisico's te vermijden" voor meer informatie.)