Accijnzen
Een accijns is een wettelijke belasting op specifieke goederen of diensten bij aankoop, zoals brandstof, tabak en alcohol. Accijnzen zijn intranationale belastingen die worden opgelegd binnen een overheidsinfrastructuur in plaats van internationale belastingen die over de landsgrenzen worden geheven. Een federale accijns wordt meestal geïnd op de verkoop van motorbrandstoffen, vliegtickets, tabak en andere goederen en diensten.
Accijnzen zijn voornamelijk voor bedrijven. Consumenten zien de kosten van accijnzen al dan niet direct. Veel accijnzen worden betaald door handelaren die de belasting vervolgens doorberekenen aan consumenten via hogere prijzen. Handelaars betalen accijnzen aan groothandels en overwegen accijnzen in productprijzen die de verkoopprijs in het algemeen verhogen. Er zijn echter enkele accijnzen die rechtstreeks door een consument worden betaald, inclusief onroerendgoedbelasting en accijnzen op bepaalde pensioenactiviteiten.
01:34Accijnzen
Hoe een accijns werkt
Federale, provinciale en lokale overheden hebben de bevoegdheid om accijnzen in te stellen. Terwijl inkomstenbelasting de primaire inkomstengenerator is voor federale en nationale overheden, vormen accijnzen ook een klein deel van de totale inkomsten.
Accijnzen zijn in de eerste plaats een bedrijfsbelasting, los van andere belastingen die een bedrijf moet betalen, zoals inkomstenbelasting. Bedrijven die accijnzen heffen en ontvangen, zijn verplicht om aangifte Formulier 720 Federal Excise Tax op kwartaalbasis in te dienen en driemaandelijkse betalingen op te nemen. Bedrijfscollectoren van accijnzen moeten ook hun verplichtingen voor het doorberekenen van accijnzen aan staats- en lokale overheden naleven. Verkopers kunnen inhoudingen of credits krijgen op hun jaarlijkse aangiften inkomstenbelasting met betrekking tot belastingbetalingen.
Belangrijkste leerpunten
- Accijnzen zijn belastingen die vereist zijn voor specifieke goederen of diensten zoals brandstof, tabak en alcohol.
- Accijnzen zijn in de eerste plaats belastingen die door bedrijven moeten worden betaald, en meestal de prijzen voor consumenten indirect verhogen.
- Accijnzen kunnen ad valorem (per percentage betaald) of specifiek (kosten per eenheid) zijn.
- Sommige accijnzen kunnen rechtstreeks van de consument worden verlangd, zoals onroerendgoedbelasting en accijnzen op bepaalde pensioenactiviteiten.
Accijnzen kunnen in twee categorieën worden onderverdeeld: ad valorem en specifiek. Ad valorem accijnzen zijn vaste percentages die worden beoordeeld op bepaalde goederen of diensten. Specifieke belastingen zijn vaste dollarbedragen die op bepaalde aankopen worden toegepast. In sommige gevallen heffen overheden accijnzen op goederen die hoge sociale kosten hebben, zoals sigaretten en alcohol, en om deze reden worden deze belastingen soms zondebelastingen genoemd. Over het algemeen zijn de grootste inkomstenproducerende accijnzen in de VS afkomstig van motorbrandstof, vliegtickets, tabak, alcohol, gezondheidsgerelateerde goederen en gezondheidsgerelateerde diensten.
2, 5%
In 2017 waren accijnzen goed voor $ 83, 8 miljard van de inkomsten van de federale overheid en 2, 5% van de totale belastingontvangsten.
De Internal Revenue Service biedt richtlijnen voor accijnzen in publicatie 510.
Ad Valorem accijnzen
Ad valorem is een Latijnse uitdrukking die letterlijk 'volgens waarde' betekent. Een ad valorem-belasting wordt in procenten in rekening gebracht. Dit resulteert in een accijns die is gebaseerd op de waarde van het product of de dienst. Bijvoorbeeld, de IRS heft een accijns van 10% op binnenshuis looien. Dit betekent dat als een zonnestudio $ 100 in rekening brengt voor een bruiningssessie, deze IRS $ 10 aan accijns moet betalen. Evenzo, als het bedrijf $ 200 in rekening brengt voor het looien, moet het een $ 20 accijns betalen. Andere soorten ad valorem accijnzen zijn vuurwapens (10%), vliegtickets (7, 5%) en zware vrachtwagens (12%). Onroerende voorheffing kan ook worden beschouwd als een soort ad valorem accijns.
Specifieke accijnzen
Specifieke accijnzen zijn een vaste belasting of vergoeding die per eenheid aan een bepaald product wordt toegevoegd. Enkele voorbeelden van federale, specifieke accijnzen zijn sigaretten ($ 1, 01 per pak van 20), pijptabak ($ 0, 1769 per ounce), bier ($ 3, 50 voor de eerste 60.000 vaten), passagiers van cruiseschepen ($ 3 per passagier) en benzine ($ 0, 184) per gallon).
Vaak worden zondebelastingen op gerichte goederen zoals bier en alcohol op federaal niveau en ook zwaar door de staat belast, waardoor de kosten van deze artikelen hoger worden. New York heeft bijvoorbeeld een specifieke accijns van $ 4, 35 per pakje sigaretten van 20. Door dit te combineren met de federale belasting van $ 1, 01 worden de accijnzen alleen $ 5, 36. Deze belastingen hebben een aanzienlijke impact op de consument.
Accijnzen op pensioenrekeningen
Over sommige pensioenaccountactiviteiten worden ook accijnzen geheven. Veel mensen kennen deze belastingen als boetes.
Een accijns van 6% wordt toegepast op overtollige individuele pensioenrekening (IRA) bijdragen die niet zijn gecorrigeerd binnen de toepasselijke deadline. Een accijnsboete van 10% is van toepassing op uitkeringen van bepaalde IRA's, gekwalificeerde plannen of 403 (b) -rekeningen wanneer een belegger opnames doet vóór de leeftijd van 59.5. Ook wordt een accijnsboete van 50% in rekening gebracht wanneer beleggers de verplichte vereiste minimale uitkeringen van bepaalde pensioenrekeningen niet nemen. Vereiste minimale uitkeringen zijn verplicht na de leeftijd van 70, 5 voor traditionele IRA-rekeningen, 401 (k) s, 457 plannen en verschillende andere uitgestelde pensioenspaarregelingen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.