De verantwoordelijkheden van de Federal Reserve-voorzitter

De voorzitter van de Federal Reserve Board is het publieke gezicht van de Federal Reserve Bank. Officieel is de voorzitter de actieve uitvoerende officier van de Federal Reserve Board. De hoofdverantwoordelijkheid van de voorzitter is het uitvoeren van het mandaat van de Fed, dat is het bevorderen van de doelstellingen van maximale werkgelegenheid, stabiele prijzen en gematigde langetermijnrentetarieven.

De Fed bestaat uit 12 Federal Reserve-banken in regio's rond de Verenigde Staten. De banken van de Fed voeren de dagelijkse activiteiten en het beleid van de Fed uit.

Belangrijkste leerpunten

• De voorzitter van de Federal Reserve Board is de actieve en meest zichtbare uitvoerende officier bij de Federal Reserve Board.
• De voorzitter geeft leiding en voert het mandaat van de centrale bank uit, waarbij wordt gestreefd naar maximale werkgelegenheid, stabiele prijzen en langetermijnrentetarieven in het gematigde bereik.
• De voorzitter en vice-voorzitter worden beide door de president gekozen uit de zeven leden van de Raad van Bestuur en vervolgens bevestigd door de Senaat; beide hebben in eerste instantie een ambtstermijn van vier jaar en zijn herbenoembaar.
• De voorzitter is ook de voorzitter van het Federal Open Markets Committee (FOMC) en is verantwoordelijk voor het bepalen van het Amerikaanse monetaire beleid op korte termijn.

Huidige Fed-voorzitter

Jerome Powell nam de rol van voorzitter over op 5 februari 2018. Hij werd voorgedragen door president Trump in november 2017. Powell was eerder partner bij The Carlyle Group, een particuliere beleggingsonderneming, en diende als assistent-secretaris en onderstaatssecretaris van de Schatkist tijdens het bestuur van president George HW Bush.

De functie van voorzitter werd eerder bekleed door Janet Yellen, die in 2014 de functie van president Obama overnam.

Benoeming van de voorzitter

De voorzitter wordt gekozen uit een van de zeven leden van de Raad van Bestuur. Zoals uiteengezet in de Bankwet van 1935 benoemt de president de zeven leden van de Raad van Bestuur, die vervolgens worden bevestigd door de Senaat.

Leden van de Fed hebben gespreide termijnen van 14 jaar en mogen niet worden verwijderd voor hun beleidsadviezen. De president benoemt een voorzitter en een vice-voorzitter, die beiden de senaat ook moeten bevestigen. De voorzitter en vice-voorzitter worden benoemd voor een periode van vier jaar en kunnen worden herbenoemd, onder voorbehoud van termijnbeperkingen.

Taken van de voorzitter

Volgens de statuten getuigt de voorzitter tweemaal per jaar voor het Congres over kwesties die het monetaire beleid en de doelstellingen van de Fed omvatten. De voorzitter vergadert ook regelmatig met de secretaris van de Schatkist, die lid is van het kabinet van de president.

Een van de belangrijkste taken van de voorzitter is om te dienen als voorzitter van het Federal Open Markets Committee (FOMC), dat van cruciaal belang is bij het bepalen van het Amerikaanse monetaire beleid op korte termijn. Het salaris van de voorzitter wordt vastgesteld door het Congres.

De raad van bestuur heeft momenteel vijf leden en twee vacatures: Jerome Powell (R), vice-voorzitter Richard Clarida (R), vice-voorzitter voor Supervisie Randal Quarles (R), Lael Brainard (D) en Michelle Bowman (R).

Het Federal Open Markets Committee

Het FOMC komt acht keer per jaar bijeen en bestaat uit de zeven leden van de Raad van Bestuur, samen met vijf reservevoorzitters van de Fed. De president van de New York reservebank dient continu, terwijl de andere vier bankpresidenten regelmatig roteren.

Het FOMC bepaalt op zijn vergaderingen het monetaire beleid op korte termijn. De belangrijkste monetaire instrumenten zijn het tarief van de federale fondsen, de disconteringsvoet en het kopen en verkopen van overheidseffecten.

Hoe de Federal Funds Rate werkt

Het tarief van de federale fondsen is het rentetarief waartegen aangesloten bewaarinstellingen elkaar 's nachts geld lenen dat bij de Fed wordt aangehouden. Het is de belangrijkste rentevoet voor de Amerikaanse economie omdat het de basisrente is die het niveau voor alle andere rentetarieven bepaalt. Een hoger tarief voor federale fondsen maakt het duurder om geld te lenen.

De FOMC verlaagde het tarief van de federale fondsen tot 2, 25% tijdens zijn meest recente vergadering op 31 juli 2019, tegen een tarief van 2, 50% vastgesteld in december 2018. Dit was de eerste keer dat de Fed de tarieven verlaagde sinds de financiële crisis van 2008 toen het daalde daalt tot 0, 25%, wat feitelijk nul is.

De FOMC had de federale fondsenrente gedurende zeven jaar na de crisis op 0, 25% gehouden om de geldhoeveelheid te vergroten en het officiële mandaat van de Fed te helpen bereiken. Maar toen de economie zich herstelde, begon het FOMC eind 2015 opnieuw te stijgen.

Tussen december 2015 en december 2018 verhoogde het FOMC het fed-rate percentage met een kwart procentpunt tegelijk, van 0, 25% naar 2, 50%. De recente beslissing om het tarief met 0, 25% te verlagen werd gezien als een stap om ervoor te zorgen dat de economie geen stoom verliest.

De disconteringsvoet is de rentevoet die wordt aangerekend aan banken die leningen ontvangen van regionale Federal Reserve-banken. Het wordt ook wel het kortingsvenster genoemd. Er zijn drie soorten kortingsvensters: primair krediet, secundair krediet en seizoensgebonden krediet.

Kwantitatieve versoepeling

Het FOMC koopt en verkoopt ook overheidsobligaties om de geldhoeveelheid waar nodig te vergroten en te verminderen. De Fed heeft de grootste economische stimulans in de geschiedenis ondernomen tijdens de financiële crisis van 2008 door enorme hoeveelheden US Treasurys en door hypotheek gedekte effecten (MBS) te kopen. Het programma, genaamd kwantitatieve versoepeling (QE), voegde ongeveer $ 3, 5 biljoen toe aan de balans van de Fed. Dit controversiële programma eindigde in 2014 na drie grote aankooprondes.