Vergroot uw financiën op de graanmarkten

Temperatuur, neerslag en de veranderende behoeften van klanten dragen allemaal bij aan de vraag naar en het aanbod van grondstoffen zoals tarwe, maïs of sojabonen. Al deze veranderingen hebben grote invloed op de prijs van grondstoffen, en de graanmarkten zijn essentieel voor het beheer van deze prijsschommelingen en het bieden van wereldwijde benchmarkprijzen. Lees verder om de zeven belangrijkste producten van de graanmarkten te leren kennen. (Zie ook: Futures Fundamentals .)

Wat zijn graanfuturescontracten?

Iedereen die in futures wil beleggen, moet weten dat het risico op verlies aanzienlijk is. Dit type investering is niet voor iedereen geschikt. Een belegger kan meer verliezen dan oorspronkelijk is belegd en daarom mag alleen risicokapitaal worden gebruikt. Risicokapitaal is de hoeveelheid geld die een persoon zich kan veroorloven om te beleggen, en die bij verlies geen invloed zou hebben op de levensstijl van de belegger.

Een graancontract is een juridisch bindende overeenkomst voor de levering van graan in de toekomst tegen een overeengekomen prijs. De contracten zijn gestandaardiseerd door een futuresbeurs wat betreft kwantiteit, kwaliteit, tijdstip en plaats van levering. Alleen de prijs is variabel.

Er zijn twee belangrijke marktpartijen op de futures-markten: hedgers en speculanten. Hedgers gebruiken de futures-markten voor risicobeheer en zijn bestand tegen sommige risico's in verband met de prijs of beschikbaarheid van de werkelijke onderliggende grondstof. Futures-transacties en -posities hebben uitdrukkelijk tot doel deze risico's te beperken. Speculanten daarentegen hebben over het algemeen geen nut voor de goederen waarin ze handelen; zij aanvaarden graag het risico van beleggen in futures in ruil voor het vooruitzicht van dramatische winsten.

Voordelen van Futures-contracten

Omdat ze handelen bij de Chicago Board of Trade (CBOT), bieden futures-contracten meer financiële hefboomwerking, flexibiliteit en financiële integriteit dan de handel in grondstoffen zelf.

Financiële leverage is de mogelijkheid om een ​​product met een hoge marktwaarde te verhandelen en te beheren met een fractie van de totale waarde. Futurescontracten worden verhandeld met prestatiemarge; daarom vereist het aanzienlijk minder kapitaal dan de fysieke markt. Hefboomwerking biedt speculanten een hogere investering met een hoger risico / hoger rendement.

Een toekomstcontract voor sojabonen vertegenwoordigt bijvoorbeeld 5.000 bushels sojabonen. Daarom is de dollarwaarde van dit contract 5000 maal de prijs per bushel. Als de markt wordt verhandeld tegen $ 5, 70 per bushel, is de waarde van het contract $ 28.500 ($ 5, 70 x 5.000 bushels). Op basis van de huidige wisselkoersregels is de vereiste marge voor één contract met sojabonen slechts $ 1.013. Dus voor ongeveer $ 1.013 kan een belegger $ 28.500 aan sojabonen gebruiken.

Voordelen van graancontracten

Omdat graan een tastbare grondstof is, heeft de graanmarkt een aantal unieke kwaliteiten. Ten eerste hebben granen een lagere marge in vergelijking met andere complexen zoals de energieën, waardoor speculanten gemakkelijker kunnen deelnemen. Ook zijn granen over het algemeen niet een van de grotere contracten (in termen van het totale bedrag in dollars), wat de lagere marges verklaart.

De fundamenten in de korrels zijn vrij eenvoudig: zoals de meeste tastbare grondstoffen, zullen vraag en aanbod de prijs bepalen. Weersfactoren zullen ook een effect hebben.

Contractspecificaties

Er zijn zeven verschillende graanproducten die worden verhandeld aan de Chicago Board of Trade: maïs, haver, tarwe, sojabonen, rijst, sojameel en sojaolie.

Soortgelijke graanproducten worden verhandeld op andere grondstoffenmarkten over de hele wereld, zoals Minneapolis, Winnipeg, Hong Kong, Brazilië en India om er maar een paar te noemen.

1. Maïs: maïs wordt niet alleen gebruikt voor menselijke consumptie, maar ook voor het voederen van vee zoals vee en varkens. Ook hebben hogere energieprijzen geleid tot het gebruik van maïs voor de productie van ethanol.

Het maïscontract is voor 5.000 bushels, of ruwweg 127 ton. Wanneer mais bijvoorbeeld wordt verhandeld tegen $ 2, 50 per bushel, heeft het contract een waarde van $ 12.500 (5.000 bushels x $ 2.50 = $ 12.500). Een handelaar die $ 2, 50 lang is en $ 2, 60 verkoopt, maakt een winst van $ 500 ($ 2, 60 - $ 2, 50 = 10 cent, 10 cent x 5000 = $ 500). Omgekeerd verliest een handelaar die lang is op $ 2, 50 en verkoopt op $ 2, 40 $ 500. Met andere woorden, elk centverschil is gelijk aan een stijging van $ 50 of meer.

De prijseenheid van maïs is in dollars en centen met de minimale tickgrootte van $ 0, 0025 (een kwart cent), wat overeenkomt met $ 12, 50 per contract. Hoewel de markt mogelijk niet in kleinere eenheden handelt, kan hij zeker in volle centen handelen tijdens "snelle" markten.

De meest actieve maanden voor maïslevering zijn maart, mei, juli, september en december.

Positielimieten worden door de beurs bepaald om geordende markten te waarborgen. Een positielimiet is het maximale aantal contracten dat een enkele deelnemer kan houden. Hedgers en speculanten hebben verschillende limieten. Mais heeft een maximale dagelijkse prijsbeweging.

Maïs zal traditioneel meer volume hebben dan elke andere graanmarkt. Het zal ook minder vluchtig zijn dan bonen en tarwe.

2. Haver: Haver wordt niet alleen gebruikt om vee en mensen te voeden, maar wordt ook gebruikt bij de productie van veel industriële producten zoals oplosmiddelen en kunststoffen.

Een havercontract, zoals maïs, tarwe en sojabonen, is voor de levering van 5.000 bushels. Het beweegt in dezelfde stappen van $ 50 / cent als maïs. Als een handelaar bijvoorbeeld lange haver heeft op $ 1, 40 en verkoopt op $ 1, 45, zou hij of zij 5 cent per bushel verdienen, of $ 250 per contract ($ 1, 45 - $ 1, 40 = 5 cent, 5 cent x 5.000 = $ 250). Haver wordt ook verhandeld in stappen van kwart cent.

Haver voor levering wordt verhandeld in maart, mei, juli, september en december, zoals maïs. Net als maïs hebben haverfutures positielimieten.

Haver is een moeilijke markt om te verhandelen omdat het minder dagelijks volume heeft dan elke andere markt in het graancomplex. Ook is het dagelijkse bereik vrij klein.

3. Tarwe: tarwe wordt niet alleen gebruikt als veevoer, maar ook bij de productie van meel voor brood, pasta's en meer.

Een tarwecontract is voor de levering van 5.000 bushels tarwe. Tarwe wordt verhandeld in dollars en centen en heeft een tekengrootte van een kwart cent ($ 0, 0025), net als veel van de andere producten die op de CBOT worden verhandeld. Een eenmalige prijsbeweging zal een wijziging van $ 12, 50 in het contract veroorzaken.

De meest actieve maanden voor levering van tarwe, volgens volume en open interesse, zijn maart, mei, juli, september en december. Positielimieten zijn ook van toepassing op tarwe.

Naast sojabonen is tarwe een redelijk volatiele markt met grote dagelijkse reeksen. Omdat het zo veel wordt gebruikt, kunnen er dagelijks grote schommelingen zijn. In feite is het niet ongewoon om één stuk nieuws deze marktlimiet in een haast naar boven of naar beneden te laten bewegen.

4. Sojabonen: Sojabonen zijn het meest populaire oliezaadproduct met een bijna onbeperkte reeks toepassingen, variërend van voedsel tot industriële producten.

Het sojabonencontract, zoals tarwe, haver en maïs, wordt ook verhandeld in de contractgrootte van 5.000 bushels. Het handelt in dollars en centen, zoals maïs en tarwe, maar is meestal de meest volatiele van alle contracten. De tekengrootte is een kwart cent (of $ 12, 50).

De meest actieve maanden voor sojabonen zijn januari, maart, mei, juli, augustus, september en november.

Positielimieten zijn hier ook van toepassing.

Bonen hebben het breedste bereik van alle markten in de graankamer. Ook zal het over het algemeen $ 2 tot $ 3 meer per bushel zijn dan tarwe of maïs.

5. Sojaolie: Sojaolie is niet alleen de meest gebruikte eetbare olie in de Verenigde Staten, maar wordt ook steeds belangrijker in de biodieselindustrie.

Het bonenoliecontract is voor 60.000 pond, wat anders is dan de rest van de graancontracten. Boonolie wordt ook verhandeld in centen per pond. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat bonenolie wordt verhandeld tegen 25 cent per pond. Dat geeft een totale waarde voor het contract van $ 15.000 (0, 25 x 60.000 = $ 15.000). Stel dat u long gaat op $ 0, 2500 en verkoopt op $ 0, 2650; dit betekent dat u $ 900 heeft verdiend ($ 0, 2650 - 25 cent = $ 0, 015 winst, $ 0, 015 x 60.000 = $ 900). Als de markt $ 0, 015 tot 0, 2350 was gedaald, zou u $ 900 verliezen.

De minimale prijsfluctuatie voor bonenolie is $ 0, 0001, of een honderdste van een cent, wat overeenkomt met $ 6 per contract.

De meest actieve maanden voor levering zijn januari, maart, mei, juli, augustus, september, oktober en december.

Positielimieten worden ook voor deze markt afgedwongen.

6. Sojameel: Sojameel wordt gebruikt in een aantal producten, waaronder babyvoeding, bier en noedels. Het is het dominante eiwit in diervoeding.

Het maaltijdcontract is voor 100 short tons of 91 ton. Sojameel wordt verhandeld in dollars en centen. Bijvoorbeeld, de dollarwaarde van één contract sojameel, bij een handel van $ 165 per ton, is $ 16.500 ($ 165 x 100 ton = $ 16.500).

De tekengrootte voor sojameel is 10 cent, of $ 10 per teken. Als de huidige marktprijs bijvoorbeeld $ 165, 60 is en de markt naar $ 166 gaat, komt dat neer op een beweging van $ 400 per contract ($ 166 - $ 165, 60 = 40 cent, 40 cent x 100 = $ 400).

Sojameel wordt geleverd op januari, maart, mei, juli, augustus, september, oktober en december.

Soja-contracten hebben ook positielimieten.

7. Rijst: niet alleen wordt rijst gebruikt in voedingsmiddelen, maar ook in brandstoffen, meststoffen, verpakkingsmateriaal en snacks. Meer specifiek gaat dit contract over langkorrelige ruwe rijst.

Het rijstcontract is 2.000 honderd (cwt). Rijst wordt ook verhandeld in dollars en centen. Als rijst bijvoorbeeld wordt verhandeld tegen $ 10 / cwt, zou de totale dollarwaarde van het contract $ 20.000 zijn ($ 10 x 2.000 = $ 20.000).

De minimale tekengrootte voor rijst is $ 0, 005 (een halve cent) per honderd gewicht of $ 10 per contract. Als de markt bijvoorbeeld handelde op $ 10, 05 / cwt en deze verhuisde naar $ 9, 95 / cwt, betekent dit een verandering van $ 200 (10, 05 - 9, 95 = 10 cent, 10 cent x 2.000 cwt = $ 200).

Rijst wordt geleverd in januari, maart, mei, juli, september en november. Positielimieten zijn ook van toepassing op rijst.

Gecentraliseerde marktplaats

De primaire functie van elke commodity futures-markt is het bieden van een gecentraliseerde marktplaats voor diegenen die op enig moment in de toekomst belang hebben bij het kopen of verkopen van fysieke grondstoffen. Er zijn veel hedgers op de graanmarkten vanwege de vele verschillende producenten en consumenten van deze producten. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, sojaboonbrekers, voedselverwerkers, graan- en oliezaadproducenten, veehouders, graanliften en merchandisers.

Futures en basis gebruiken om te hedgen

Het belangrijkste uitgangspunt waarop hedgers vertrouwen, is dat, hoewel de beweging in cashprijzen en futures-marktprijzen mogelijk niet exact identiek is, het voldoende dichtbij kan zijn dat hedgers hun risico kunnen verkleinen door een tegenovergestelde positie op de futures-markten in te nemen. Door een tegenovergestelde positie in te nemen, kunnen winsten op de ene markt verliezen op de andere compenseren. Op deze manier kunnen hedgers prijsniveaus vaststellen voor geldmarkttransacties die enkele maanden later plaatsvinden.

Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar een sojaboonboer. Terwijl het sojaboongewas in het voorjaar in de grond ligt, wil de boer zijn gewas in oktober na de oogst verkopen. In marktlingo is de boer lang een marktpositie in contanten. De angst van de boer is dat de prijzen zullen dalen voordat hij zijn sojabonenoogst kan verkopen. Om verliezen als gevolg van een mogelijke prijsdaling te compenseren, zal de boer nu een overeenkomstig aantal bushels op de futures-markt verkopen en deze later terugkopen wanneer het tijd is om het gewas op de cashmarkt te verkopen. Verliezen als gevolg van een daling van de contante marktprijs kunnen gedeeltelijk worden gecompenseerd door een winst uit de short in de futures-markt. Dit staat bekend als een korte heg.

Voedselverwerkers, graanimporteurs en andere afnemers van graanproducten zouden een lange heg initiëren om zichzelf te beschermen tegen stijgende graanprijzen. Omdat ze het product gaan kopen, hebben ze een shortpositie op de cashmarkt. Met andere woorden, ze zouden futurescontracten kopen om zichzelf te beschermen tegen stijgende geldprijzen.

Meestal zal er een klein verschil zijn tussen de contante prijzen en de futures-prijzen. Dit is te wijten aan variabelen zoals vracht, handling, opslag, transport en de kwaliteit van het product, evenals de lokale vraag- en aanbodfactoren. Dit prijsverschil tussen contante en futures-prijzen staat bekend als basis. De belangrijkste overweging voor hedgers met betrekking tot de basis is of deze sterker of zwakker zal worden. Het uiteindelijke resultaat van een hedge kan afhankelijk zijn van de basis. De meeste hedgers houden rekening met historische basisgegevens en met de huidige marktverwachtingen.

Het komt neer op

Over het algemeen kan hedging met futures de toekomstige koper of verkoper van een grondstof helpen omdat het hen kan helpen beschermen tegen ongunstige prijsbewegingen. Hedging met futures kan helpen bij het bepalen van een prijsklasse bij benadering maanden voorafgaand aan de daadwerkelijke fysieke aankoop of verkoop. Dit is mogelijk omdat cash- en futuresmarkten de neiging hebben om samen te bewegen en winsten op de ene markt de neiging hebben verliezen op de andere te compenseren.