Een gids voor financiële benamingen

Of u nu nieuw bent in de financiële dienstverlening of een ervaren veteraan, het verdienen van een van de vele professionele benamingen die nu beschikbaar zijn, biedt u veel voordelen. Verhoogde marketingblootstelling, geloofwaardigheid en compensatie zijn slechts enkele van de voordelen die worden geboden aan diegenen die willen voldoen aan de strenge eisen voor certificering.

De toename van de benamingen, met name op het gebied van financiële planning, heeft het proces echter ingewikkelder gemaakt voor degenen die proberen te bepalen welke aanwijzing het meest voor hen van nut is. In de afgelopen jaren zijn er tal van nieuwe benamingen ontstaan ​​die adviseurs gespecialiseerde training bieden in verschillende praktijkniches. Veel van deze nieuwere referenties vereisen echter veel minder academische cursussen en training dan wat de oudere, meer gevestigde benamingen eisen. In dit artikel gaan we in op enkele van de meer gerespecteerde benamingen en wat ze inhouden.

De toename van nieuwe benamingen heeft in de financiële sector geleid tot discussie over de geloofwaardigheid van bepaalde benamingen in vergelijking met andere. Hoewel er geen zwart-wit scheidingslijn tussen hen is, kan een algemeen onderscheid worden gemaakt tussen de "old school" -aanduidingen die al decennia bestaan ​​en de nieuwere die nog steeds opduiken.

De benamingen die het meest worden gerespecteerd en erkend door de financiële sector en de media zijn onder meer:

Gecertificeerde financiële planner - GVB

Dit is misschien wel het meest algemeen erkende credential in de financiële planning industrie. De media promoten deze benaming al jaren bij de meeste anderen, voornamelijk vanwege de onbevooroordeelde benadering van het onderwijzen van het financiële planningsproces en de strenge certificeringsvereisten die door het CFP-bestuur worden beheerd. De academische vereiste bestaat uit vijf cursussen die betrekking hebben op verzekeringen, onroerend goed, pensioen, onderwijs, belastingen en investeringsplanning plus ethiek en het financiële planningsproces. Zodra de academische vereiste is voltooid, moeten studenten het examen afleggen. Dit is een test van 10 uur en 285 vragen die twee dagen beslaat en twee uitgebreide casestudy's omvat. Zodra een voldoende is behaald, moeten potentiële aanvragers ook ten minste drie jaar professionele ervaring hebben en een bachelordiploma behalen om de CFP-aanwijzing te verkrijgen.

Gecertificeerde openbare accountant - CPA

De CPA is veruit de oudste en meest gevestigde financiële referentie in Amerika. De CPA-vereisten verschillen per staat, maar over het algemeen zijn er 150 semesteruren bacheloropleidingen en een bachelor of hoger vereist om deel te nemen aan het tweedaagse examen van 19 uur. Er kunnen andere vereisten zijn, zoals een minimumaantal credits in de boekhouding en het bedrijfsleven, of zelfs ondernemingsrecht. Neem contact op met het bestuur van uw staat voor de meest actuele vereisten. Dit uitgebreide examen behandelt onder andere boekhouding, audit, boekhouding, belastingen en ethiek. De CPA-aanduiding wordt al lang algemeen erkend door het publiek als het definitieve credential van fiscale expertise.

Ingeschreven agent - EA

Een ingeschreven agent is een persoon die belastingbetalers vertegenwoordigt voor de Internal Revenue Service (IRS) door ofwel een driedelige uitgebreide IRS-test te doorstaan ​​die individuele en zakelijke belastingaangiften behandelt of door ervaring als een voormalige IRS-medewerker. Ingeschreven agentstatus is de hoogste referentie die de IRS toekent. Personen die deze elitestatus verkrijgen, moeten zich houden aan ethische normen en om de drie jaar 72 uur nascholingscursussen volgen.

Ingeschreven agenten, zoals advocaten en gecertificeerde openbare accountants (CPA's), hebben onbeperkte oefenrechten. Dit betekent dat ze onbeperkt zijn met betrekking tot welke belastingbetalers ze kunnen vertegenwoordigen, wat voor soort belastingzaken ze aankunnen en welke IRS-kantoren ze eerder kunnen vertegenwoordigen.

Chartered Life Underwriter - CLU

De Chartered Life Underwriter en de Chartered Financial Consultant zijn beide oorspronkelijk gecreëerd door de levensverzekeringssector. De CLU-aanwijzing vereist dezelfde vijf kerncursussen als de GVB-aanwijzing, plus drie extra keuzevakken.

Chart. Financieel adviseur - ChFC

De ChFC-aanwijzing heeft dezelfde vereisten als de CLU, behalve dat deze de neiging heeft om algemene financiële planningskwesties te omarmen, in tegenstelling tot de CLU die zich meer richt op levensverzekeringen en zijn wet- en regelgeving. Er is geen uitgebreid bestuursexamen vereist voor de CLU of de ChFC.

Specialist in personeelsbeloningen - CEBC

De gecertificeerde Employee Benefit Specialist is speciaal ontworpen voor diegenen die werknemersvoordelen plannen verkopen of beheren. Het curriculum voor deze aanwijzing bestaat uitsluitend uit acht cursussen over verschillende zakelijke, verzekerings-, pensioen-, pensioen- en regelgevingsonderwerpen. Er is geen uitgebreid bestuursexamen vereist. Net als de CLU of ChFC, wordt veel van het materiaal in deze cursussen ook behandeld in het GVB-curriculum.

Reg. Health Underwriter - RHU

De RHU is een aanduiding gericht op ziektekostenverzekeringen. Het vereist de voltooiing van verschillende cursussen van intensieve academische studie, maar net als bij de CLU, ChFC en CEBC, is er geen bestuursexamen.

Chart. Onroerend goed / slachtoffer - CPCU

CPCU is een andere aanduiding die zich richt op verzekeringen. Cursussen hebben betrekking op het gebied van schadeverzekering onroerend goed. De CPCU heeft acht examens. Het wordt gesponsord door The Institutes.

Chartered Financial Analyst - CFA

De aanwijzing van Chartered Financial Analyst wordt algemeen beschouwd als een van de moeilijkste en meest prestigieuze referenties in de financiële sector, althans in termen van beleggingsbeheer. De academische vereisten voor deze aanwijzing zijn slechts de tweede voor die voor CPA's. Drie jaar cursussen moeten worden voltooid die een reeks onderwerpen en disciplines omvat, zoals technische en fundamentele analyse, financiële boekhouding en portefeuilletheorie en -analyse. Degenen die deze aanwijzing verdienen, worden vaak portefeuillebeheerders of analisten voor verschillende soorten financiële instellingen. Houders van deze geloofsbrieven, zoals CPA's, worden meestal voornamelijk gecompenseerd door salaris met prestatiegebaseerde prikkels (als ze bedrijfsbanen aannemen), of van bedrijfsinkomsten, voor degenen die hun eigen private vermogensbeheerders starten.

Overige benamingen

Hoewel de bovenstaande benamingen al lang worden geaccepteerd als onderdeel van de instelling voor financiële diensten, heeft de nieuwe golf van referenties die sindsdien is ontstaan, de geldigheid van sommige van deze oudere certificeringen aangetast. Een nadere analyse van veel van deze benamingen laat echter snel zien dat ze slechts een klein deel van de cursussen vereisen die van de traditionele accreditatiebronnen worden geëist.

De benamingen Accredited Asset Management Specialist (AAMS) en Chartered Mutual Fund Counselor (CMFC) kunnen bijvoorbeeld zeker adviseurs helpen bij het selecteren en beheren van beleggingen (en zullen waarschijnlijk ook indrukwekkend klinken voor klanten en prospects).

Het academische curriculum dat vereist is voor beide certificeringen krast echter nauwelijks het oppervlak van het materiaal dat onder de CFA of zelfs de CFP-curricula valt. Maar hoewel de cursussen die nodig zijn om de meeste andere benamingen te verkrijgen, niet vergelijkbaar zijn met die van de CFA, is er de afgelopen jaren een opmerkelijke uitzondering ontstaan.

Het gelicentieerde International Financial Analyst (LIFA) credential omvat veel van hetzelfde materiaal als het CFA-curriculum in zijn cursussen, maar is aanzienlijk flexibeler qua administratie. In tegenstelling tot de CFA-examens, die op vaste tijden worden afgenomen op specifieke, goedgekeurde locaties, kunnen LIFA-studenten naar elke Thomson-Prometric-testsite gaan en hun examens afleggen, die minimaal 260 dagen per jaar kunnen worden afgenomen. LIFA-examens zijn ook minder duur en studenten kunnen ook een verzoek indienen om de eerste twee niveaus van het examen te omzeilen en direct deel te nemen aan niveau III. Het valt nog te bezien hoe deze aanduiding zal worden vergeleken met de traditionele CFA-certificering.

Sommige recentelijk gecreëerde benamingen fungeren inderdaad hoofdzakelijk als "marketing" -benamingen (dwz inloggegevens die zijn gericht op het adviseren van ouderen). Deze certificeringen zijn vaak meer gericht op opleidingsadviseurs over hoe effectief bepaalde soorten financiële producten en diensten aan senioren op de markt kunnen worden gebracht. Daarom is een aanzienlijk deel van de training primair gericht op het verkennen van de mentaliteit van de gemiddelde senior, en hoe dat kan worden gebruikt om hen ertoe te bewegen de aanbevelingen van de nieuw gecertificeerde adviseur op te volgen.

Perspectief houden

Zeker, niet alle financiële professionals die benamingen verdienen met minder strenge eisen zijn oneerlijk of incompetent; alleen dat velen van hen niet hetzelfde niveau van training en ervaring hebben ontvangen als anderen die een of meer van de oudere benamingen hebben verdiend.

Maar zelfs de mindere benamingen kunnen adviseurs helpen hun klanten beter te helpen, al was het maar op specifieke gebieden. Wat marketing betreft, zal het ongeschoolde publiek echter moeite hebben onderscheid te maken tussen de diensten die een gecertificeerde senior adviseur en een gecertificeerde financiële planner kunnen bieden. Dit heeft natuurlijk geleid tot enige wrok van adviseurs die de moeilijkere certificeringen hebben behaald. Velen van hen zijn op zoek naar wetgeving die de instroom van nieuwe benamingen zou beperken of ze duidelijk zou moeten bestempelen als minder van omvang. Tijd en wetgeving zullen uiteindelijk bepalen hoe dit probleem wordt opgelost.