Inkomen splitsen
Inkomenssplitsing is een strategie voor belastingvermindering die wordt toegepast door gezinnen die in gebieden wonen waar belastingregelgeving tussen haakjes staat. Het doel van het gebruik van een inkomensverdelingsstrategie is het bruto belastingniveau van het gezin te verlagen, ten koste van sommige familieleden die hogere belastingen betalen dan zij anders zouden doen.
UITSPLITSING Inkomen splitsen
Een voorbeeld van inkomenssplitsing is een familielid met een hoger inkomen dat een deel van zijn of haar inkomen overdraagt aan een familielid met een lager inkomen via bepaalde wettelijke middelen, zoals het inhuren van het familielid met een lager inkomen en het aftrekken van de kosten van de arbeid als legitieme bedrijfskosten . Hoewel het gezin nog steeds hetzelfde geld verdient, wordt het totale belastingbedrag dat het moet betalen, verlaagd.
Een ander voorbeeld is de overdracht van belastingverminderingen van een familielid met een lager inkomen naar een familielid met een hoger inkomen. Dit kan door collegegeld van studenten over te dragen aan ouders die het post-secundair onderwijs van hun kinderen financieren.
In Canada kan een inkomenssplitsingstechniek worden gebruikt om de belastingverplichting te verminderen door middel van bijdragen op basis van een geregistreerd pensioenspaarplan (of RRSP) omdat geld dat wordt bijgedragen aan RRSP's aftrekbaar is. (RRSP's zijn speciale soorten beleggingsrekeningen die zijn ontworpen om Canadezen te helpen met pensioen te gaan. Om in aanmerking te komen voor een RRSP moeten deelnemers jonger zijn dan 69 jaar, een premieruimte hebben en belasting betalen bij de Canadese overheid.)
Een familielid met een hoger inkomen kan bijdragen aan de RRSP van een familielid met een lager inkomen, waardoor de algehele belastingverplichting van de persoon met een hoger inkomen wordt verlaagd en het familielid met een hoger inkomen mogelijk naar een lagere belastingschijf wordt verplaatst.
Inkomenssplitsing en belastingaftrek
Naast de inkomensverdelingsstrategie zijn er verschillende opties voor belastingaftrek beschikbaar voor burgers. De twee hoofdcategorieën zijn standaardaftrekposten en gespecificeerde aftrekposten. In de Verenigde Staten geeft de federale overheid de meeste individuen een standaardaftrek die per jaar varieert en is gebaseerd op de kenmerken van de belastingplichtige.
Elke staat stelt zijn eigen belastingwetgeving vast op standaardaftrek, en de meeste staten bieden ook een standaardaftrek op het niveau van de staatsbelasting. Belastingbetalers hebben de mogelijkheid om een standaardaftrek te nemen of aftrekposten te specificeren. Als een belastingplichtige ervoor kiest om aftrekposten te specificeren, worden aftrekposten alleen genomen voor een bedrag boven de standaardaftreklimiet.
Wanneer u aftrekposten specificeert, is het belangrijk om te onthouden dat er bepaalde beperkingen kunnen zijn aan wat u elk jaar kunt aftrekken. De IRS stelt een drempelbedrag in voor veel inhoudingen. Het is belangrijk om deze voorafgaand aan het indienen te onderzoeken, zodat je niet verwacht minder te betalen dan je uiteindelijk moet.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.