Institutionele investeerder
Wat is een institutionele beleggerEen institutionele belegger is een niet-bancaire persoon of organisatie die effecten verhandelt in voldoende aandelen of dollarbedragen die in aanmerking komen voor een voorkeursbehandeling en lagere commissies.
01:27Institutionele beleggers
UITBRAAK Institutionele belegger
Een institutionele belegger is een organisatie die namens zijn leden belegt. Institutionele beleggers worden geconfronteerd met minder beschermende regelgeving omdat wordt aangenomen dat ze meer kennis hebben en zichzelf beter kunnen beschermen. Over het algemeen zijn er zes soorten institutionele beleggers: schenkingsfondsen, handelsbanken, beleggingsfondsen, hedgefondsen, pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen.
Middelen van institutionele beleggers
Institutionele beleggers beschikken over de middelen en gespecialiseerde kennis om uitgebreid onderzoek te doen naar een verscheidenheid aan beleggingsopties die niet openstaan voor particuliere beleggers. Omdat instellingen de grootste kracht zijn achter vraag en aanbod op de effectenmarkten, voeren ze het merendeel van de transacties op grote beurzen uit en hebben ze grote invloed op de prijzen van effecten. Om deze reden onderzoeken retailbeleggers vaak de officiële deponeringen van institutionele beleggers bij de Securities and Exchange Commission (SEC) om te bepalen welke effecten de particuliere beleggers persoonlijk moeten kopen. Retailbeleggers beleggen doorgaans niet in dezelfde effecten als institutionele beleggers om te voorkomen dat ze hogere prijzen betalen voor de effecten.
00:58Wat is het verschil tussen institutionele en niet-institutionele beleggers?
Retailbeleggers versus institutionele beleggers
Particuliere en institutionele beleggers beleggen in obligaties, opties, futures-contracten en aandelen. Vanwege de aard van de effecten en / of de manier waarop transacties plaatsvinden, zijn sommige markten echter primair voor institutionele beleggers en niet voor particuliere beleggers. Voorbeelden van dergelijke markten, voornamelijk voor institutionele beleggers, zijn de swaps en termijnmarkten. Retailbeleggers betalen makelaarskosten, samen met marketing- en distributiekosten voor elke transactie. Institutionele beleggers daarentegen sturen transacties door naar beurzen, onafhankelijk of via tussenpersonen; ze onderhandelen over een vergoeding voor elke transactie en vermijden marketing- en distributiekosten.
Retailbeleggers kopen en verkopen aandelen in ronde partijen van 100 aandelen of meer; institutionele beleggers kopen en verkopen in bloktransacties van 10.000 aandelen of meer. Vanwege de grotere handelsvolumes vermijden institutionele beleggers om aandelen van kleinere bedrijven te kopen en een hoog percentage van bedrijfseigendom te verwerven. De belegging kan niet worden verkocht indien gewenst voor weinig of geen waardeverlies en het uitvoeren van een dergelijke handeling kan in strijd zijn met de effectenwetgeving. Beleggingsfondsen, closed-end fondsen en exchange-traded funds (ETF's) die als gediversifieerde fondsen zijn geregistreerd, zijn bijvoorbeeld beperkt wat betreft het percentage stemgerechtigde effecten van een bedrijf dat het fonds kan bezitten. Omgekeerd vinden particuliere beleggers de lagere aandelenkoersen van kleine bedrijven aantrekkelijk; ze kunnen meer gediversifieerde portefeuilles in kleinere prijsklassen beleggen dan grotere.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.