Rentetarieven verklaard: nominaal, reëel, effectief

De term 'rentevoet' is een van de meest gebruikte uitdrukkingen in het lexicon voor vastrentende beleggingen. De verschillende soorten rentetarieven, waaronder reële, nominale, effectieve en jaarlijkse, onderscheiden zich door belangrijke economische factoren, die individuen kunnen helpen slimmere consumenten en slimmere investeerders te worden.

Nominale rente

De nominale rentevoet is de vermelde rentevoet van een obligatie of lening, wat betekent dat de werkelijke geldprijs die leners betalen aan geldschieters om hun geld te gebruiken. Als de nominale rente op een lening 5% is, kunnen leners verwachten $ 5 rente te betalen voor elke $ 100 die ze hebben geleend. Dit wordt vaak de couponrente genoemd, omdat deze traditioneel werd gestempeld op de coupons die door obligatiehouders werden ingewisseld.

Belangrijkste leerpunten

• De verschillende soorten rentetarieven, waaronder reële, nominale, effectieve en jaarlijkse, onderscheiden zich door belangrijke economische factoren die individuen kunnen helpen om slimmere investeerders te worden.
• Reële rentevoeten houden, anders dan de nominale rentevoeten, rekening met de inflatie.
• Beleggers en kredietnemers moeten ook op de hoogte zijn van de effectieve rentevoet, waarbij rekening wordt gehouden met het concept van samenstelling.

Reële rentevoet

De reële rente wordt zo genoemd, omdat deze, in tegenstelling tot de nominale rente, inflatie meetelt in de vergelijking, om beleggers een nauwkeurigere meting van hun koopkracht te geven, nadat ze hun posities hebben afgelost. Als een jaarlijks samengestelde obligatie een nominaal rendement van 6% vermeldt en de inflatie 4% is, dan is de reële rentevoet eigenlijk slechts 2%.

Het is mogelijk dat de reële rentetarieven negatief zijn, als de inflatie hoger is dan de nominale rente van een belegging. Een obligatie met een nominale rente van 3% heeft bijvoorbeeld een reële rente van -1%, als de inflatie 4% is. Een vergelijking van reële en nominale rentetarieven kan worden berekend met behulp van deze vergelijking:

RR = Nominale rentevoet - Inflatie elders: RR = Reële rentevoet \ begin {uitgelijnd} & \ text {RR} = \ text {Nominale rentevoet} - \ text {Inflatiepercentage} \\ & \ textbf {waarbij: } \\ & \ text {RR = reëel rendement} \\ \ end {uitgelijnd} RR = nominale rentevoet - inflatie elders: RR = reëel rendement

Uit deze formule kunnen verschillende economische bepalingen worden afgeleid, die geldschieters, leners en beleggers kunnen gebruiken om beter geïnformeerde financiële beslissingen te nemen.

• Wanneer de inflatiepercentages negatief zijn (deflatoir), zijn de reële percentages doorgaans hoger dan de nominale rechten. Maar het tegenovergestelde is waar als de inflatie positief is.
• Eén theorie is van mening dat de inflatie in de loop van de tijd samengaat met de nominale rentetarieven, wat betekent dat de reële rentetarieven stabiel blijven gedurende lange perioden. Daarom kunnen beleggers met een langere tijdhorizon mogelijk hun beleggingsrendementen nauwkeuriger beoordelen op basis van de inflatie.

Effectieve rentevoet

Beleggers en kredietnemers moeten ook op de hoogte zijn van de effectieve rentevoet, waarbij rekening wordt gehouden met het concept van samenstelling. Als een obligatie bijvoorbeeld jaarlijks 6% betaalt en halfjaarlijks samenstelt, ontvangt een belegger die $ 1.000 in deze obligatie plaatst na de eerste 6 maanden $ 30 aan rentebetalingen ($ 1.000 x 0, 03) en na de volgende zes maanden $ 30, 90 aan rente $ 1, 030 x 0, 03). In totaal ontvangt deze belegger $ 60, 90 voor het jaar. In dit scenario, terwijl het nominale tarief 6% is, is het effectieve tarief 6, 09%.

Wiskundig gezien neemt het verschil tussen de nominale en effectieve koersen toe met
het aantal samengestelde perioden binnen een specifieke periode. Merk op dat de regels voor het berekenen en adverteren van de jaarlijkse equivalente koers (AER) op financiële producten minder streng zijn dan de regels voor de jaarlijkse procentuele rente (APR).

Krachten achter rentetarieven

toepassingen

De verschillen tussen nominale, reële en effectieve tarieven zijn belangrijk als het gaat om leningen. Een lening met frequente bereidingsperioden zal bijvoorbeeld duurder zijn dan een lening die jaarlijks samenstelt, wat een belangrijke overweging is bij het winkelen voor hypotheken.

Bovendien kan een obligatie die slechts een reële rentevoet van 1% betaalt, het vermogen van een belegger in de loop van de tijd niet voldoende laten groeien. Simpel gezegd: rentetarieven onthullen effectief het werkelijke rendement dat wordt behaald door een vastrentende belegging en de werkelijke financieringskosten voor particulieren of bedrijven.

Beleggers die bescherming zoeken tegen inflatie in de arena met vast inkomen, kunnen ervoor kiezen om Treasury Inflation Protected Securities (TIPS) te overwegen, die rentetarieven betalen die zijn geïndexeerd aan inflatie. Beleggingsfondsen die beleggen in obligaties, hypotheken en senior beveiligde leningen met variabele rentetarieven, worden ook periodiek aangepast aan de huidige rentetarieven.

Het komt neer op

Als het gaat om de rentetarieven van een obligatie, weten slimme beleggers dat ze verder kijken dan de nominale of couponrente bij het overwegen van hun algemene beleggingsdoelstellingen. Een gekwalificeerde financieel adviseur kan beleggers helpen rentetarieven te navigeren die gelijke tred houden met de inflatie.