Intertemporaal evenwicht
Een intertemporeel evenwicht is een economisch concept dat stelt dat het evenwicht van de economie niet adequaat kan worden geanalyseerd vanuit een enkel tijdstip, maar in plaats daarvan over verschillende tijdsperioden moet worden geanalyseerd. Volgens dit concept wordt van huishoudens en bedrijven verondersteld dat ze beslissingen nemen die van invloed zijn op hun financiën en zakelijke vooruitzichten door hun impact over langere perioden te beoordelen in plaats van op slechts één punt.
ONDERBREKING Intertemporaal evenwicht
Een voorbeeld van een persoon die een intertemporele beslissing neemt, is iemand die investeert in een pensioenspaarprogramma, omdat hij of zij de consumptie van het heden naar de toekomst uitstelt. Een vergelijkbare term, intertemporele keuze, is een economische term die beschrijft hoe de huidige beslissingen van een individu beïnvloeden welke opties in de toekomst beschikbaar komen. Theoretisch zou het consumptieniveau in de toekomst aanzienlijk kunnen stijgen door vandaag niet te consumeren, en vice versa. De econoom Irving Fisher formuleerde het model waarmee economen analyseren hoe rationele, toekomstgerichte mensen intertemporele keuzes maken, dat wil zeggen keuzes met verschillende tijdsperioden.
Intertemporele beslissingen van bedrijven omvatten beslissingen over investeringen, personeel en een concurrentiestrategie op lange termijn.
Intertemporaal evenwicht en de Oostenrijkse school
In de Oostenrijkse economie verwijst intertemporeel evenwicht naar de overtuiging dat de economie op enig moment in onevenwicht is, en alleen wanneer het op de lange termijn wordt onderzocht dat deze in evenwicht is. Oostenrijkse economen, die ernaar streven complexe problemen op te lossen - economische - door gedachte-experimenten uit te voeren, veronderstellen dat de rente het intertemporele evenwicht coördineert door de middelen het best door de productiestructuur te verdelen. Intertemporeel evenwicht kan dus alleen worden bereikt wanneer de consumptie- en investeringskeuzes van individuen worden afgestemd op de investering in de productiestructuur waardoor goederen in de toekomst op de markt kunnen worden gebracht, in overeenstemming met de tijdsvoorkeur van de bevolking.
Dit is een centraal principe van de Oostenrijkse school, vertegenwoordigd door economen zoals Friedrich Hayek en Ludwig von Mises die geloofden dat het genie van de vrije markt niet is dat het perfect aansluit bij vraag en aanbod, maar eerder dat het innovatie aanmoedigt om daar het beste aan te voldoen vraag en aanbod
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.