Inleiding tot overmakingen
Elk jaar worden miljarden dollars door arbeidsmigranten naar hun thuisland gestuurd, en sommige schattingen stellen de totale waarde van overmakingen op meer dan $ 200 miljard. Voor sommige landen vormen overmakingen een aanzienlijk deel van het bbp. Hoe werken overmakingen en wat zijn enkele valkuilen waarmee ontwikkelingslanden worden geconfronteerd bij het omgaan met dergelijke grote instroom van contanten?
Overmakingen zijn middelen die worden overgedragen van migranten naar hun thuisland. Het zijn de particuliere besparingen van werknemers en gezinnen die in het thuisland worden uitgegeven voor voedsel, kleding en andere uitgaven, en die de binnenlandse economie stimuleren. Voor veel ontwikkelingslanden vormen overmakingen van burgers die in het buitenland werken een importbron van broodnodige fondsen. In sommige gevallen overschrijden fondsen van overmakingen hulp van de ontwikkelde wereld, en worden alleen overschreden door buitenlandse directe investeringen (FDI). (Zie Opkomende markten opnieuw evalueren voor meer informatie.)
Overmakingen en ontwikkelingslanden
Veel ontwikkelingslanden hebben problemen met het lenen van geld, net zoals een eerste koper thuis problemen heeft om een hypotheek te krijgen. Ontwikkelingslanden - het soort dat het meest waarschijnlijk afhankelijk is van overmakingen - hebben doorgaans minder stabiele overheden en hebben minder kans om de schuld terug te betalen of niet in gebreke te blijven. Hoewel organisaties zoals de Wereldbank financiering kunnen bieden, zijn deze fondsen vaak gekoppeld aan voorwaarden. Voor regeringen in ontwikkelingslanden kan dit simpelweg een te grote stap in de richting van soevereiniteit zijn, vooral als macht door een rode draad wordt vastgehouden. (Zie Wat is de Wereldbank? Voor meer informatie . )
Overmakingen geven landen de mogelijkheid om ontwikkeling op hun eigen manier te financieren; net als een tiener die gelijk staat met contant geld van een eerste baan, moeten ontwikkelingslanden eerst begrijpen wat er nodig is om effectief geldovermakingen te gebruiken. Om deze fondsen efficiënt te kunnen gebruiken, moet het land eerst beleid ontwikkelen dat slimme, stabiele groei bevordert en ervoor zorgen dat de groei niet alleen in de steden wordt geconcentreerd.
Landeffecten
Het is moeilijk om bij te houden hoe geldovermakingen worden uitgegeven omdat het privé-overschrijvingen zijn. Sommige economen geloven dat ontvangers het geld gebruiken om benodigdheden zoals voedsel, kleding en huisvesting te kopen, wat uiteindelijk geen ontwikkeling zal stimuleren omdat deze aankopen geen investeringen in de striktste zin zijn (een shirt kopen is niet hetzelfde als investeren in een shirtproductie fabriek). Andere economen zijn van mening dat fondsen uit het buitenland helpen bij de ontwikkeling van een binnenlands financieel systeem. Hoewel overmakingen kunnen worden verzonden via bankoverschrijvingsbedrijven, kunnen ze ook worden verzonden naar banken en andere financiële instellingen. Afhankelijk van beperkingen op het kapitaalverkeer in het hele land, kunnen deze fondsen niet alleen particulieren helpen betalen voor de consumptie van goederen en diensten, maar kunnen ze ook worden gebruikt om leningen aan bedrijven te verstrekken als ze worden gespaard in plaats van uitgegeven. Sommige banken proberen misschien zelfs filialen in het buitenland te vestigen om de overdracht van overmakingen te vergemakkelijken.
Onderzoek heeft ook aangetoond dat migranten die terugkeren uit het buitenland een grotere neiging hebben om hun eigen bedrijf te ontwikkelen. Ze hebben gezien hoe bedrijven worden geleid in ontwikkelde landen en zijn in staat trends in hun thuisland te herkennen en een bedrijf op te richten om kansen te benutten.
De instroom van geld uit geldovermakingen is vergeleken met de meevallers die landen met veelgevraagde middelen, zoals olie, ontvangen. De regeringen van deze landen geven veel geld uit aan sociale programma's of slecht geplande projecten en komen in moeilijkheden wanneer de vraag naar een bepaald product afneemt. In tegenstelling tot olie-inkomsten, die doorgaans in handen van de staat zijn, worden overmakingen verzonden naar personen die verantwoordelijk zijn voor de uitgaven.
Overdrachtsproblemen
Hoewel overmakingen een belangrijke levensader zijn in veel ontwikkelingslanden, kunnen ze ook een afhankelijkheid van externe kapitaalstromen bevorderen in plaats van ontwikkelingslanden ertoe aan te zetten duurzame, lokale economieën te creëren. Hoe meer een land afhankelijk is van de instroom van middelen uit overmakingen, hoe meer het afhankelijk zal zijn van de gezonde economie van de wereldeconomie.
Overmakingsstromen kunnen negatief worden beïnvloed door een neergang in de wereldeconomie. Werknemers die in het buitenland werken, kunnen hun baan verliezen als ze zich in sterk cyclische industrieën, zoals de bouw, bevinden en mogelijk moeten stoppen met het verzenden van overmakingen. Dit heeft een tweeledig effect. Ten eerste ziet het thuisland een aanzienlijk deel van zijn inkomsten opdrogen en kan het dus geen projecten financieren of doorgaan met ontwikkelen. Ten tweede kunnen werknemers die naar het buitenland zijn verhuisd, terug naar huis verhuizen, waardoor het probleem wordt verergerd door de vraag naar diensten in een reeds benadeelde economie te vergroten.
Macro-economische effecten
Grote instromen in vreemde valuta kunnen ertoe leiden dat de binnenlandse valuta wordt gewaardeerd, ook wel Nederlandse ziekte genoemd. Dit maakt op zijn beurt de export van het land minder concurrerend, omdat goederen naar andere landen duurder worden naarmate de binnenlandse valuta stijgt. Omdat de binnenlandse valuta hoger wordt gewaardeerd, begint het verbruik van import te stijgen. Dit kan de binnenlandse industrieën van ontwikkelingslanden uitroeien. De instroom van contant geld kan het ontvangende land echter ook helpen zijn betalingsbalans te verlagen. (Zie Wat is internationale handel? ) Voor meer informatie.
Het is belangrijk op te merken dat migranten niet alleen naar de grootste wereldeconomieën reizen om te werken; in plaats daarvan gaan ze waar de kans op werk het hoogst is. Terwijl bouwgerelateerde banen vaak worden beschouwd als de baan bij uitstek, trekken veel werknemers naar landen die ook hun economieën ontwikkelen. grondstofrijke landen hebben een grote vraag naar arbeid, omdat het vooruitzicht op stijgende grondstofprijzen constant blijft.
Volgens een rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) woonde ongeveer 3% van de wereldbevolking buiten hun thuisland in het jaar 2000. Dankzij een meer geïntegreerde en geglobaliseerde wereld konden arbeidsbewegingen tussen landen vloeiender worden., met steeds meer werknemers die naar het buitenland verhuizen om manieren te vinden om voor hun gezin te zorgen. Aldus zijn immigranten die geld terug willen sturen een geïntegreerd onderdeel van de economie geworden.
De fondsen die immigranten naar huis sturen, houden bedrijven voor bankoverschrijvingen in bedrijf en laten het thuisland importen kopen. Immigranten consumeren de goederen en diensten die door huishoudelijk personeel worden aangeboden. De aanwezigheid van buitenlandse werknemers kan het tekort aan arbeidskrachten helpen verminderen. De rol van deze werknemers is meer een partnerschap, met immigranten die ontwikkelde landen helpen om te blijven groeien en een deel van hun inkomsten naar huis te sturen als remittances. Bovendien kunnen de sociale netwerken die door buitenlandse werknemers zijn gecreëerd, het bereik van ontwikkelde landen vergroten en een meer geïntegreerd cultureel begrip bevorderen door interacties met de lokale bevolking.
Gevolgtrekking
Immigratie is vaak een hot-buttononderwerp in de binnenlandse politiek, en het ontleden van feiten uit fictie als het gaat om het economische effect van buitenlandse werknemers kan moeilijk zijn. Het komt erop neer dat overmakingen een belangrijke factor in de wereldeconomie zijn en de groei zowel in binnen- als buitenland bevorderen. Het is belangrijk voor de ontwikkelde wereld om richtsnoeren te geven voor een verstandig gebruik van die fondsen en voor ontwikkelingslanden om beleid te ontwikkelen dat ervoor zorgt dat de groei efficiënt en goed gepland is. (Voor meer informatie, zie 3 manieren waarop immigratie de economie helpt en schaadt .)