Investeren in verzamelbare auto's: toptips en risico's

Miljoenen Amerikanen zijn betrokken bij het verzamelen van auto's. De oude muscle car of Britse roadster die je op de universiteit hebt gekocht, heeft misschien nog een ereplaats in je garage en ziet het als een weekendcruiser. Een gerestaureerde vintage Volkswagen Kever of Lincoln Continental met zelfmoorddeuren kan worden gekocht voor minder dan $ 20.000, jarenlang licht gereden en vervolgens worden verkocht voor een (waarschijnlijk bescheiden) winst.

Maar hoe zit het met hoogwaardige verzamelobjecten die zeven of acht cijfers kosten? Ze zijn niet voor iedereen, maar vermogende particulieren kunnen ze gebruiken om hun bezit te diversifiëren, geld te verdienen en misschien zelfs af en toe te rijden.

De markt voor klassieke auto's heeft het de afgelopen tien jaar beter gedaan dan verzamelobjecten zoals munten en postzegels en heeft ook de brede aandelenindex verslagen. De Historic Automobile Group International (HAGI) volgt de automarktenmarkt met een aantal indexen. De breedste is de HAGI Top Index, die vintage verzamelauto's van Porsche, Ferrari, Bugatti, Alfa Romeo en andere merken volgt. De topindex steeg met 13, 78% year-to-date tot en met augustus en meer dan 500% in de voorgaande 10 jaar dankzij de toenemende wereldwijde rijkdom die een beperkt aantal super-collectible auto's achtervolgde. De S&P 500 steeg in dezelfde periode slechts 60%. Een andere klassieke auto-index wordt beheerd door de verzekeringsmaatschappij Hagerty.

Aan de top van de klassieke automarkt - die verkopen voor meer dan $ 1 miljoen - vind je relatief obscure oudere merken zoals Hispano-Suiza en Delahaye, evenals namen die nog steeds goed bekend zijn, zoals Rolls- Royce en Jaguar. Zelfs merken die niet bekend staan ​​om high-end exoten kunnen verzamelbaar worden: Toyota's (TM) prachtige 2000GT, gebouwd van 1967 tot 1970, kan op een veiling meer dan een miljoen bevelen. Een 1934 Packard Twelve 1108 Dietrich verkocht eerder dit jaar voor $ 3, 6 miljoen en een McLaren F1 uit 1998 voor $ 13, 75 miljoen. (Voor gerelateerde literatuur, zie: De beste sportwagens voor beleggers .)

Wat maakt een auto collectible

Auto's met historisch belang - auto's die pionierden met nieuwe technologie of de lat hoger legden voor de verwachtingen van de consument - kunnen inbaar worden, vooral als ze zeldzaam en mooi zijn. (Goed uitzien is een voordeel.) Een racegeschiedenis draagt ​​bij aan de allure van een auto, net als associatie met een gerespecteerde ontwerper, racer of bouwer zoals Raymond Loewy of Carroll Shelby. Eerdere beroemdheden kunnen ook helpen, vooral als het individu wordt geassocieerd met auto's, zoals Steve McQueen, Paul Newman of James Garner. De duurste verzamelauto's combineren deze eigenschappen.

Als een algemene vuistregel, als tienerjongens hun foto aan de muur hebben geplakt, kijk je in de goede richting. Wanneer die jongens opgroeien, willen ze de dingen kopen die hen in hun jeugd gelukkig maakten.

De automarkt weerspiegelt de markt voor kunst. Het is een investering die u esthetisch leuk vindt en het kan ook een valutahedge bieden, aangezien voertuigen kunnen worden getransporteerd naar landen met gunstige wisselkoersen.

Risico's voor het beleggen van auto's

Net zoals de meeste investeringen kosten met zich meebrengen, geldt dat ook voor het bezit van klassieke auto's. Dit is tastbaar persoonlijk eigendom en u bent vermogenswinstbelasting verschuldigd als u met winst verkoopt. Is uw verzamelobject in slechte staat? Een zevencijferige auto in concoursstaat herstellen - over het algemeen wordt overwogen om een ​​oudere auto in nieuwe staat te brengen - met originele of exacte reproducties van onderdelen, verf en carrosserie - kan nog eens zeven cijfers kosten. Dan zijn er lopende onderhoudskosten, opslagkosten en verzekeringen. Winsten uit de uiteindelijke verkoop van de auto zullen waarschijnlijk ook commissies / verzendingskosten, transactiekosten en transportkosten met zich meebrengen, omdat de kans groot is dat u geen Bugatti achter een U-Haul gaat slepen. (Zie voor gerelateerde informatie: 5 tips voor het verzamelen van oldtimers.)

Het is riskant om een ​​nieuwe of een nieuwe auto te kopen omdat je denkt dat deze op een dag inbaar zal zijn. Natuurlijk kun je geluk hebben, maar de kans is groot dat je geen goedkopere auto kunt kopen en verwacht dat deze miljoenen waard is in een relatief korte periode.

Toen de Dodge Viper in de vroege jaren 90 werd losgelaten, eeksten sommige verzamelaars ze weg als investeringen, in de overtuiging dat de agressief vormgegeven sportwagen met een dan-belachelijk krachtige 400 pk zeker in waarde zou waarderen. Maar je kunt momenteel een Viper uit 1993 (het eerste volledige productiejaar) kopen voor minder dan $ 40.000. Ze kosten meer dan $ 50.000 nieuw. Deze investeerders hebben misschien genoten van het pronken met hun auto's en af ​​en toe een open weg inslaan, maar met inflatie, onderhoud, verzekering, opslag en verkoopkosten verdienden ze zeker geen geld.

Hetzelfde gebeurde een paar decennia eerder, toen Cadillac in advertenties aankondigde dat de 1976 Eldorado de laatste cabriolet zou zijn die het merk aanbood. Dat was het niet. Je kunt nu goed verzorgde Eldorado-cabriolets uit die jaartal vinden voor minder dan $ 25.000. Ze kosten $ 11.000 nieuw, dat is $ 47.000 gecorrigeerd voor inflatie.

Betaalbare opties? Niet echt

Je zou kunnen stellen dat de Amerikaanse Viper en Eldorado zich aan het betaalbare einde van het verzamelbare spectrum bevinden; niet het high-end spul dat vaak uit Europa komt. Maar dezelfde onzekerheid geldt voor de high-end markt. In 1974 verkocht Ferrari de Dino 246 GT voor $ 14.500 en de 308 GT4 Dino voor een aanzienlijk hogere $ 22.000. Momenteel vermeldt Hagerty de gemiddelde prijs van een Ferrari 308 GT4 uit 1974 op $ 49.000 en een Ferrari Dino 246 GTS van hetzelfde jaar op maar liefst $ 417.000.

Wat zijn de ultieme verzamelauto's? Het is moeilijk om definitief te zeggen. Smaken veranderen in de loop van de tijd, particuliere verkoop is moeilijk te volgen en het topsegment van de verzamelaarsmarkt richt zich op buitengewoon zeldzame auto's met verschillende geschiedenissen. De lijst met verkopen waarvan wordt bevestigd dat deze $ 30 miljoen aan inflatie-gecorrigeerde dollars overschrijdt, is echter extreem kort.

Het Britse veilinghuis Bonhams heeft in 2014 een Ferrari 250 GTO uit 1962 verkocht voor $ 38, 1 miljoen, de hoogste bevestigde en gepubliceerde prijs die ooit voor een auto is betaald. De raceauto was op het hoogtepunt van zijn carrière bestuurd door de legendarische coureur Stirling Moss. (Nog eens 250 GTO overschreden naar verluidt $ 50 miljoen in een particuliere verkoop.) In 2010 kocht het Mullin Automotive Museum een ​​van de vier zeer mooie Bugatti 57SC Atlantic ooit gebouwd voor wat een insider beschreef als tussen $ 30 miljoen en $ 40 miljoen. In 2013 werd een Mercedes-Benz W196 Silver Arrow uit 1954 - de enige auto in zijn soort niet in een museum - verkocht op een veiling in het VK voor $ 29, 7 miljoen.

Het komt neer op

Collector worden van high-end auto's kan een behoorlijk aanzienlijke investering vergen en brengt niet-onbeduidende kosten met zich mee. Terwijl smaken en economie veranderen, kan wat ooit het losgeld van een koning waard was, worden afgeschreven tot slechts een prinselijke som, dus kies zorgvuldig. Rood en Italiaans zijn meestal goede weddenschappen, maar wees je bewust van te schuimige markten. Rijke Japanse kopers konden bijvoorbeeld in de tweede helft van de jaren tachtig niet genoeg Ferrari's kopen en de prijzen zagen een ongelooflijke piek en vervolgens een bubbel. Toen de Japanners stopten met kopen, daalden die prijzen met een groot percentage. Koopkwaliteit (een goed voorbeeld is altijd verhandelbaar en vereist een premie), ken uw demografische en marktfactoren en zorg ervoor dat u niet koopt terwijl u in een bubbelgebied bent.