Grondbeginselen van belastingheffing voor alle beleggers

"Van niets kan worden gezegd dat het zeker is, behalve de dood en belastingen." - Benjamin Franklin

Het beroemde axioma van de grondlegger is vandaag de dag even waar als de dag waarop hij het schreef, wat betekent dat beleggers moeten begrijpen wat de overheid neemt.

De federale overheid belast niet alleen beleggingsinkomsten - dividenden, rente, huur op onroerend goed, enz. - maar realiseerde ook meerwaarden. De belastingplichtige is ook slim; beleggers kunnen niet ontsnappen door indirect te beleggen via beleggingsfondsen, op de beurs verhandelde fondsen, REIT's of beperkte partnerschappen. Voor belastingdoeleinden zijn deze entiteiten transparant. Het belastingkarakter van hun uitkeringen stroomt door naar beleggers in verhouding tot hun economisch belang, en beleggers zijn nog steeds aansprakelijk voor belasting op vermogenswinsten wanneer zij verkopen.

Belasting op dividenden

Bedrijven betalen dividenden uit winst na belastingen, wat betekent dat de belastingplichtige al heeft bezuinigd. Dat is waarom aandeelhouders een pauze krijgen - een preferentieel belastingtarief van 15% op "gekwalificeerde dividenden" als het bedrijf zijn woonplaats heeft in de VS of in een land dat een dubbelbelastingverdrag heeft met de VS dat aanvaardbaar is voor de IRS. Niet-gekwalificeerde dividenden - betaald door andere buitenlandse bedrijven of entiteiten die niet-gekwalificeerde inkomsten ontvangen (een dividend betaald uit rente op obligaties gehouden door een beleggingsfonds, bijvoorbeeld) - worden belast tegen reguliere inkomstenbelastingtarieven, die doorgaans hoger zijn. In 2013 is dat een glijdende schaal tot 39, 6%, plus een extra toeslag van 3, 8% voor belastingbetalers met een hoog inkomen ($ 200.000 voor alleenstaanden, $ 250.000 voor getrouwde stellen).

Aandeelhouders genieten alleen van het preferentiële belastingtarief als ze gedurende 61 dagen aandelen hebben aangehouden gedurende de periode van 121 dagen die 60 dagen vóór de ex-dividenddatum begint. Bovendien tellen alle dagen waarop het verliesrisico van de ontvanger afneemt (bijvoorbeeld via een putoptie, een verkoop van dezelfde aandelen kort tegen de box of de verkoop van de meeste in-the-money call-opties) niet naar de minimale bewaarperiode.

• Geval nr. 1: een belegger die federale inkomstenbelasting betaalt tegen een marginaal tarief van 28% en een gekwalificeerd $ 500 dividend ontvangt op een aandeel dat meerdere jaren in een belastbare rekening staat, is $ 75 belasting verschuldigd. Als het dividend niet gekwalificeerd was, of als de belegger niet aan de minimale periode van bezit zou voldoen, zou de belasting $ 140 bedragen. Een belastingbetaler van topniveau (inkomstenbelasting van 39, 6% plus de ziektebelasting van 3, 8%) zou $ 217 belasting verschuldigd zijn op een niet-gekwalificeerd dividend. Beleggers kunnen de belastingbijdrage verminderen als ze activa, zoals buitenlandse aandelen en belastbare beleggingsfondsen, op een uitgestelde belastingrekening zoals een IRA of 401 (k) houden en binnenlandse aandelen op hun reguliere effectenrekening houden.
  

Belasting op rente

De federale overheid beschouwt de meeste rente als gewone inkomsten die onderworpen zijn aan belasting tegen het marginale tarief dat de belegger betaalt. Zelfs nulcouponobligaties ontsnappen niet. Hoewel beleggers tot de vervaldatum geen contanten ontvangen, moeten zij belasting betalen over de jaarlijkse renteopbouw op deze effecten, berekend tegen het rendement op de vervaldag op de datum van uitgifte.

De uitzondering? Rente op obligaties uitgegeven door Amerikaanse staten en gemeenten, waarvan de meeste zijn vrijgesteld van federale inkomstenbelasting. Sommige gemeentelijke obligaties die zijn vrijgesteld van de reguliere federale inkomstenbelasting, zijn echter nog steeds onderworpen aan de alternatieve minimumbelasting. Beleggers moeten de federale belastingstatus van een gemeentelijke obligatie controleren voordat ze kopen.

Beleggers kunnen ook een onderbreking krijgen van de staatsbelasting op rente. Amerikaanse schatkisteffecten zijn vrijgesteld van inkomstenbelasting van de staat, terwijl de meeste staten geen rente heffen op gemeentelijke obligaties uitgegeven door entiteiten in de staat.

• Geval nr. 2: een belegger die federale inkomstenbelasting betaalt tegen een marginaal tarief van 33% en $ 1.000 halfjaarlijkse rente ontvangt op $ 40.000 hoofdsom van een 5% bedrijfsobligatie, is $ 330 belasting verschuldigd, waardoor $ 670 overblijft. Als dezelfde belegger $ 800 rente ontvangt op $ 40.000 hoofdsom van een 4% belastingvrije gemeentelijke obligatie, is er geen federale belasting verschuldigd, waardoor de $ 800 intact blijft. Zelfs een belastingbetaler van topniveau zou noch de federale inkomstenbelasting noch de belasting op de gezondheidszorg verschuldigd zijn. Beleggers met hogere belastingschijven geven vaak de voorkeur aan gemeentelijke obligaties in plaats van andere obligaties op hun belastbare rekeningen. Hoewel gemeenten lagere nominale rentetarieven betalen dan bedrijven van gelijkwaardige kredietkwaliteit, is het rendement na belastingen voor deze beleggers meestal hoger voor belastingvrije obligaties.

Belasting op meerwaarden

De heffing van oom Sam op gerealiseerde meerwaarden hangt af van hoe lang een belegger het effect bewaarde. Het belastingtarief voor langetermijnwinsten (meer dan een jaar) is 15%, behalve voor belastingbetalers met een hoog inkomen (in 2013, $ 400.000 voor alleenstaanden, $ 450.000 voor gehuwde paren) die 20% moeten betalen. Belastingbetalers met hoge tarieven betalen doorgaans ook de zorgtoeslag, voor een all-in tarief van 23, 8%.

Net als de aanhoudingsperiode voor gekwalificeerde dividenden, tellen dagen niet mee als de belegger het risico heeft verminderd met behulp van opties of short sales (zie hierboven).

Kapitaalwinsten op korte termijn (minder dan een jaar geldige aanhoudingsperiode) worden belast tegen reguliere inkomstenbelastingtarieven.

• Geval nr. 3: een belegger in de 25% belastingschijf verkoopt 100 aandelen van XYZ-aandelen gekocht tegen $ 50 per aandeel voor $ 80 per aandeel. Als hij of zij de aandelen langer dan een jaar bezat, zou de verschuldigde belasting $ 450 (15% van (80 - 50) x 100) bedragen, vergeleken met $ 750 belasting als de holdingperiode minder dan een jaar is. In identieke omstandigheden zou een belastingbetaler van het hoogste tarief $ 1.302 verschuldigd zijn op een kortetermijn vermogenswinst versus $ 450 op een langetermijnwinst.

Belastingverliezen en wassen verkopen

Beleggers kunnen vermogenswinsten verrekenen met vermogensverliezen die in hetzelfde belastingjaar zijn gerealiseerd of uit voorgaande jaren zijn overgedragen. Individuen kunnen ook elk jaar tot $ 3.000 netto kapitaalverliezen in mindering brengen op andere belastbare inkomsten, terwijl eventuele verliezen die de toelage overschrijden beschikbaar zijn tot compensatie met winsten in toekomstige jaren of afgeschreven tegen de jaarlijkse toelage.

Beleggers kunnen hun vermogenswinstbelasting minimaliseren door fiscale verliezen te innen. Als een of meer aandelen in een portefeuille onder de kostenbasis van een belegger vallen, kan de belegger een fiscaal verlies verkopen en realiseren, dat beschikbaar zal zijn om vermogenswinst in hetzelfde of een toekomstig jaar te compenseren.

Er is echter een addertje onder het gras. De IRS behandelt de verkoop en terugkoop van een "nagenoeg identiek" effect binnen 30 dagen als een "wash-sale", waarvoor het kapitaalverlies in het lopende belastingjaar niet is toegestaan. Het verlies verhoogt in plaats daarvan de belastinggrondslag van de nieuwe positie, waardoor het belastingeffect wordt uitgesteld totdat het aandeel is verkocht in een transactie die geen wash-sale is. Een vrijwel identiek effect omvat dezelfde aandelen, in-the-money call-opties of short put-opties op dezelfde voorraad, maar niet in een ander bedrijf in dezelfde branche.

• Geval nr. 4: een belegger in de 35% belastingschijf verkoopt 100 aandelen XYZ-aandelen gekocht tegen $ 60 per aandeel voor $ 40 per aandeel, met een verlies van $ 2.000, en 100 aandelen ABC-aandelen gekocht tegen $ 30 per aandeel voor $ 100 per aandeel, een winst van $ 7.000 realiseren. Over de netto winst van $ 5.000 is belasting verschuldigd. De koers is afhankelijk van de aanhoudperiode voor ABC - $ 750 voor een langetermijnwinst of $ 1.750 voor een kortetermijnwinst. Als de belegger binnen 30 dagen na de oorspronkelijke verkoop 100 aandelen XYZ terugkoopt, wordt het kapitaalverlies op de wash-verkoop niet toegestaan ​​en is de belegger belasting verschuldigd over de volledige winst van $ 7.000 - $ 1.050 voor een langetermijnwinst of $ 2.450 voor een korte -term winst.

Kortom: belastingen zijn belangrijk

Belastingen hebben een aanzienlijke invloed op het netto rendement voor beleggers. Gedetailleerde belastingregels zijn beschikbaar op de IRS-website voor dividenden en voor meerwaarden en wash-verkopen. Hoewel zorgvuldige plaatsing van activa en het oogsten van belastingverliezen de belastingdruk kunnen verminderen, zijn de fiscale omstandigheden van iedereen uniek. Beleggers dienen hun eigen financiële en fiscale adviseurs te raadplegen om de optimale strategie te bepalen die consistent is met hun beleggingsdoelstellingen.