Lipper Rating versus Morningstar: wat is het verschil?

De meeste beleggers zijn geen experts in beleggingsfondsenanalyse. Ze weten waarschijnlijk niet wat een Sharpe-ratio is of waarom de ene aanbieder 175 basispunten in rekening brengt voor Fonds XYZ en een andere slechts 25 voor Fonds ABC. De meerderheid van de beleggers is niet getraind in fundamentele analyse en weet niet hoe ze een kandelaar aandelengrafiek moeten lezen. De meeste beleggers zijn gewoon op zoek naar een relatief veilige plek om hun geld te besparen en hopen onderweg een fatsoenlijk rendement te behalen, en daarom zijn ratingbedrijven zoals Morningstar, Inc. (NASDAQ: MORN) en Lipper, Inc. zo belangrijk.

Morningstar en Lipper zijn twee van de meest prominente namen in de beleggingsfondsenwereld. Deze bedrijven evalueren fondsen, markeren kritieke gegevens en kennen elk een eenvoudige, gemakkelijk te vergelijken beoordeling toe. Beleggingsfondsen geven om hun Morningstar- en Lipper-ratings omdat ze weten dat zoveel beleggers en financiële adviseurs op hen vertrouwen om investeringsbeslissingen te nemen.

De meest populaire evaluatiestatistiek van Morningstar is de schaal met vijf sterren. Lipper gebruikt vijf afzonderlijke kwintielen of categorieën en beoordeelt elk fonds over vijf verschillende maatregelen. Als wordt bepaald dat een fonds in de top 20% van een specifiek quintiel staat, krijgt het de titel "Lipper Leader" voor die functie.

Morningstar- en Lipper-beoordelingen worden op grote schaal gepubliceerd, dus veel mensen accepteren ze als nauwkeurig. Een betere aanpak zou zijn om de sterke en zwakke punten van elk ratingsysteem te begrijpen.

Belangrijkste leerpunten

• Lipper beoordeelt beleggingsfondsen op een schaal van één tot vijf, en hoe kleiner het aantal, hoe beter het fonds.
• Morningstar beoordeelt beleggingsfondsen op een klokcurve met behulp van een ster (1-5) ratingsysteem.
• Zowel Lipper als Morningstar wijzen fondsen toe aan verschillende categorieën.

Morgenster

De eerste Morningstar Rating werd geïntroduceerd in 1985. Het concentreerde zich op een paar brede categorieën en was meer een middel voor het verzamelen van gegevens dan een uitgebreide evaluatie.

Het hele systeem werd in 2002 gereviseerd. Nieuwe fondscategorieën werden opgenomen en groepen werden verkleind om andere verschillen dan managementstijlen te benadrukken. Het bevatte nieuwe statistieken en het splitste de prestatiegeschiedenis in verschillende perioden. Aandelenfondsen werden gescheiden door marktkapitalisatie (de grootte van de aandelen in het fonds) om te voorkomen dat large-capfondsen de ratings consequent domineren.

Vandaag organiseert Morningstar beleggingsfondsen op basis van de soorten beleggingen in een fondsportefeuille, de regio waar fondsinvesteringen worden gedaan en de algemene managementstrategie. Morningstar-beoordelingen zijn gebaseerd op een belcurve-verdeling: 10% ontvangt een 5-sterrenbeoordeling, 22, 5% ontvangt een 4-sterrenbeoordeling, 35% ontvangt een 3-sterrenbeoordeling, 22, 5% ontvangt een 2-sterrenbeoordeling en 10% ontvangt een 1-sterrenscore. Morningstar werkt maandelijks zijn ranglijst bij.

Lipper

Lipper beoordeelt beleggingsfondsen volgens vijf reeksen criteria: consistentie van rendement, behoud van kapitaal, kostenratio's, totaal rendement en belastingefficiëntie. Lipper geeft een lijst van alle vijf ratings voor een bepaald beleggingsfonds en laat beleggers beslissen wat voor hen het belangrijkst is.

Elke categorie krijgt een beoordeling op een schaal van één tot vijf. Een beleggingsfonds kan bijvoorbeeld een twee krijgen als het gaat om consistentie van het rendement en een vijf op belastingefficiëntie. In het Lipper-systeem worden kleinere aantallen als beter beschouwd; een beleggingsfonds is liever een drie dan een vier.

Elk fonds dat in de top 20% van een bepaalde categorie staat, krijgt de titel Lipper Leader. Het is mogelijk dat een beleggingsfonds meerdere Lipper Leader-categorieën heeft; in feite hebben veel topfondsen drie of vier Lipper Leader-aanduidingen.

Lipper-ratings worden ook elke maand aangepast en worden, net als Morningstar, berekend voor periodes van drie jaar, vijf jaar en 10 jaar. Lipper gooit ook in een algemene periode die dateert uit het begin van een beleggingsfonds.

Morningstar bereikt een voorsprong in transparantie, eenvoud en effectieve risicometingen. Lipper is beter in maatwerk, diepte en het volgen van aanhoudende prestaties bij soortgelijke fondsen.

Risico versus rendement

De kern van een ratingsysteem voor beleggingsfondsen is opgebouwd rond voor risico gecorrigeerde maatregelen - hoeveel potentieel voor toekomstige verliezen een belegger moet nemen om rendement te behalen.

Voor zowel Morningstar als Lipper is de voor risico gecorrigeerde maatstaf gebaseerd op een vergelijking met de gemiddelde prestaties voor een bepaalde fondscategorie. Dit betekent dat een beleggingsfonds er goed of slecht uit zal zien op basis van hoe goed de opbrengsten en verliezen correleren met basisindexen voor de categorie. Large-capfondsen worden bijvoorbeeld afgemeten aan een grote large-capindex, zoals de S&P 500.

Er is veel potentieel voor fouten in een systeem als dit, omdat alleen anders zijn dan een index kan leiden tot kunstmatige verbeteringen in de rating van het fonds. Een mid-cap fonds van 75% kan worden vergeleken met een grote mid-cap index, maar de blootstelling van 25% aan small caps kan het rendement voldoende verhogen om het een ratingboost te geven, ongeacht de prestaties van de beheerder.

Dit is met name problematisch voor Lipper, dat bij de berekening een informatieverhouding gebruikt die te gevoelig is voor de keuze van de index. Morningstar lijdt in mindere mate aan dit probleem. Beleggers moeten goed letten op het niveau van verschil tussen een beleggingsfonds en de vergelijkende index. R-kwadraat is een uitstekende meter voor degenen die de moderne portefeuilletheorie (MPT) volgen.

Speciale overwegingen

Categorieën en indexkeuzes hebben grote invloed op de beoordelingen van Lipper en Morningstar, wat betekent dat het belangrijk is om te begrijpen hoe fondsen worden toegewezen aan verschillende categorieën.

In de Verenigde Staten ondersteunt Morningstar 110 categorieën, die worden ingedeeld in negen categoriegroepen (Amerikaanse aandelen, sectoraandelen, allocatie, internationale aandelen, alternatieven, grondstoffen, belastbare obligaties, gemeentelijke obligaties en geldmarkt).

Lipper combineert zijn beleggingsfondsen op basis van zowel classificaties (die op holdings zijn gebaseerd) als categorieën (die zijn gebaseerd op de objectieve taal van het fonds in het prospectus). Lipper heeft zeven afzonderlijke wereldwijde aandelenclassificaties op basis van beleggingsstijl en marktkapitalisatie; Morningstar ondersteunt zeven verschillende gediversifieerde internationale aandelencategorieën (Buitenlandse Large Value, Buitenlandse Large Blend, Buitenlandse Large Growth, Buitenlandse Small / Mid Value, Buitenlandse Small / Mid Blend, Buitenlandse Small / Mid Growth en World Stock.)

Hoewel er aanzienlijke methodologische uitdagingen zijn met zowel Morningstar als Lipper, zijn dit nog steeds levensvatbare en nuttige hulpmiddelen voor het investerende publiek. Niet iedereen heeft de tijd om een ​​expert in fondsanalyse te worden, dus het is zeer wenselijk om dergelijke bedrijven te hebben om dingen te vereenvoudigen.

Beleggers moeten er rekening mee houden dat prestaties uit het verleden - waarop deze systemen zijn gebaseerd - geen garanties zijn voor toekomstige resultaten, en elke investering moet overeenkomen met de specifieke behoeften en doelstellingen van een individuele belegger.