Lange staart
De lange staart is een bedrijfsstrategie waarmee bedrijven aanzienlijke winsten kunnen behalen door kleine hoeveelheden moeilijk te vinden artikelen aan veel klanten te verkopen, in plaats van alleen grote hoeveelheden van een beperkt aantal populaire artikelen te verkopen. De term werd voor het eerst bedacht in 2004 door Chris Anderson, die beweerde dat producten met een lage vraag of met een laag verkoopvolume gezamenlijk een marktaandeel kunnen vormen dat de relatief weinig huidige bestsellers en blockbusters evenaart of overtreft, maar alleen als de winkel of het distributiekanaal groot is genoeg.
Long-tail kan ook verwijzen naar een soort verplichting in de verzekeringssector of naar tail-risk in beleggingsportefeuilles. Deze definitie behandelt het gebruik van de bedrijfsstrategie van de term.
Inzicht in de Long Tail-strategie
Chris Anderson is een Brits-Amerikaanse schrijver en redacteur die vooral bekend staat om zijn werk bij Wired Magazine. In 2004 bedacht Anderson de uitdrukking "lange staart" nadat hij over het concept had geschreven in Wired Magazine, waar hij hoofdredacteur was. In 2006 schreef Anderson ook een boek met de titel "The Long Tail: Why the Future of Business verkoopt more of more".
Het concept met lange staart houdt rekening met minder populaire goederen waar minder vraag naar is. Anderson betoogt dat deze goederen daadwerkelijk de winstgevendheid kunnen verhogen, omdat consumenten weg van de reguliere markten navigeren. Deze theorie wordt ondersteund door het groeiende aantal online marktplaatsen die de concurrentie om schapruimte verlichten en een onmeetbaar aantal producten kunnen verkopen, met name via internet.
Anderson's onderzoek toont de vraag in het algemeen naar deze minder populaire goederen aan, omdat een alomvattend geheel kan concurreren met de vraag naar reguliere goederen. Terwijl reguliere producten een groter aantal hits behalen via toonaangevende distributiekanalen en schapruimte, zijn hun initiële kosten hoog, wat hun winstgevendheid ten goede komt. Ter vergelijking: long tail-goederen zijn lange tijd op de markt gebleven en worden nog steeds verkocht via off-market kanalen. Deze goederen hebben lage distributie- en productiekosten, maar zijn toch direct beschikbaar voor verkoop.
Belangrijkste leerpunten
- De lange staart is een bedrijfsstrategie waarmee bedrijven aanzienlijke winsten kunnen behalen door kleine hoeveelheden moeilijk te vinden artikelen aan veel klanten te verkopen, in plaats van alleen grote hoeveelheden van een beperkt aantal populaire artikelen te verkopen.
- De term werd voor het eerst bedacht in 2004 door onderzoeker Chris Anderson.
- Anderson betoogt dat deze goederen daadwerkelijk de winstgevendheid kunnen verhogen, omdat consumenten weg van de reguliere markten navigeren.
- De strategie theoretiseert dat consumenten verschuiven van massamarkten naar meer niche- of ambachtelijke aankopen.
Lange staart waarschijnlijkheid en winstgevendheid
De lange staart van distributie vertegenwoordigt een periode in de tijd waarin de verkoop voor minder gangbare producten winst kan opleveren vanwege lagere marketing- en distributiekosten. Over het algemeen treedt long tail op wanneer verkopen worden gedaan voor goederen die niet vaak worden verkocht. Deze goederen kunnen winst opleveren door lagere marketing- en distributiekosten.
De lange staart fungeert ook als een statistische eigenschap die aangeeft dat een groter deel van de bevolking rust binnen de lange staart van een waarschijnlijkheidsverdeling in tegenstelling tot de geconcentreerde staart die een hoog niveau van hits vertegenwoordigt van de traditionele mainstreamproducten die sterk worden opgeslagen door reguliere winkels.
De kop- en lange staartgrafiek die Anderson in zijn onderzoek heeft afgebeeld, vertegenwoordigt dit complete kooppatroon. Het concept suggereert in het algemeen dat de Amerikaanse economie waarschijnlijk zal verschuiven van een van massamarkten naar een economie van nichekopen gedurende de hele 21e eeuw.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.