Een blik op nationale schulden en staatsobligaties
Voor het eerst opgericht in 1789 door een congres, is het Amerikaanse ministerie van Financiën verantwoordelijk voor de federale financiën. Deze afdeling is opgericht om de uitgaven en inkomsten van de Amerikaanse overheid te beheren, en daarmee de middelen waarmee de staat geld kan inzamelen om te functioneren. Hier onderzoeken we de verantwoordelijkheden van de Schatkist en de redenen en middelen waarmee het schulden aangaat.
De verantwoordelijkheden van de Schatkist
De US Treasury is verdeeld in twee divisies: afdelingskantoren en operationele bureaus. De afdelingen zijn voornamelijk belast met de beleidsvorming en het beheer van de Schatkist, terwijl de bureaus tot taak hebben specifieke operaties te verzorgen. Bureaus zoals de Internal Revenue Service (IRS), die verantwoordelijk is voor belastinginning, en het Bureau of Engraving and Printing (BEP), belast met het drukken en slaan van al het Amerikaanse geld, zorgen voor het meeste Treasury-werk.
De primaire taken van de Schatkist omvatten:
- Het innen van belastingen en douanerechten
- Betaling van alle rekeningen verschuldigd door de federale overheid
- Afdrukken en slaan van Amerikaanse bankbiljetten en Amerikaanse munten en postzegels
- Toezicht houden op staatsbanken
- Handhaving van overheidswetten, inclusief belastingbeleid
- Adviseren van de overheid over zowel nationale als internationale economische, financiële, monetaire, handels- en belastingwetgeving
- Onderzoek en federale vervolging van belastingontduikers, vervalsers en / of vervalsers
- Beheer van federale rekeningen en de nationale overheidsschuld
De nationale schuld
Een overheid maakt budgetten om te bepalen hoeveel het moet uitgeven om een natie te leiden. Vaak kan een overheid echter een begrotingstekort hebben door meer geld uit te geven dan het ontvangt aan inkomsten uit belastingen (inclusief douanerechten en postzegels). Om het tekort te financieren, kunnen overheden proberen geld in te zamelen door schulden aan te gaan, vaak door te lenen bij het publiek.
De Amerikaanse regering bevond zich voor het eerst in de schulden in 1790, na het aangaan van de oorlogsschulden na de Revolutionaire Oorlog. Sindsdien is de schuld aangewakkerd door meer oorlog, economische recessie en inflatie. Als zodanig is de overheidsschuld het gevolg van opgebouwde begrotingstekorten.
De rol van het congres
Tot de Eerste Wereldoorlog had de Amerikaanse regering telkens goedkeuring van het Congres nodig om geld van het publiek te lenen. Het Congres zou het aantal effecten dat zou kunnen worden uitgegeven, hun vervaldatum en de rente die daarop zou worden betaald, bepalen.
Met de Second Liberty Bond Act van 1917 kreeg de US Treasury echter een schuldlimiet uitgedrukt als een getal of een plafond van hoeveel het van het publiek kon lenen zonder toestemming van het Congres te vragen. De Schatkist kreeg ook de vrijheid om te beslissen over de vervaldata, rentevoeten en het soort instrumenten dat zou worden aangeboden. De totale hoeveelheid geld die door de regering kan worden geleend zonder verdere toestemming van het Congres, staat bekend als de totale limiet van de overheid waarvoor beperkingen gelden . Elk bedrag boven dit niveau moet extra goedkeuring krijgen van de wetgevende macht. In september 2013 bedroeg het schuldplafond $ 16.699 biljoen. Wanneer die limiet wordt gemaximaliseerd door uitgaven en renteverplichtingen, moet de president het Congres vragen de limiet opnieuw te verhogen. In 2013 sloot de regering haar mening over meningsverschillen over het verhogen van de schuldlimiet.
Van wie is de schuld?
De schuld wordt verkocht in de vorm van effecten aan zowel binnenlandse als buitenlandse investeerders, evenals aan bedrijven en andere overheden. Uitgegeven Amerikaanse effecten omvatten schatkistpapier (T-wissels), bankbiljetten en obligaties, evenals Amerikaanse spaarobligaties. Er zijn zowel korte- als langetermijnbeleggingsopties, maar korte-termijn T-facturen worden regelmatig aangeboden, evenals driemaandelijkse obligaties en obligaties.
Wanneer het schuldinstrument vervalt, kan de Schatkist de verschuldigde contanten (inclusief rente) betalen of nieuwe effecten uitgeven. Schuldinstrumenten uitgegeven door de Amerikaanse overheid worden beschouwd als de veiligste investeringen ter wereld omdat rentebetalingen niet jaarlijks door het Congres moeten worden goedgekeurd. In feite wordt het geld dat de Schatkist gebruikt om de rente te betalen, automatisch bij wet beschikbaar gesteld.
De overheidsschuld wordt dagelijks berekend. Na het ontvangen van eind-dag-rapporten van ongeveer 50 verschillende bronnen (zoals kantoren van de Federal Reserve Bank) met betrekking tot het aantal verkochte en afgeloste effecten die dag, berekent de Schatkist de totale uitstaande overheidsschuld, die de volgende ochtend wordt vrijgegeven. Het vertegenwoordigt de totale verhandelbare en niet-verhandelbare hoofdsom van uitstaande effecten (dat wil zeggen exclusief rente).
Oorlogstijd
In tijden van oorlog heeft een regering meer geld nodig om de inspanning te ondersteunen. Om haar behoeften te financieren, zal de Amerikaanse overheid vaak zogenaamde oorlogsobligaties uitgeven. Deze obligaties doen een beroep op het patriottisme van de natie om geld in te zamelen voor een oorlogsinspanning.
Na 11 september 2001 keurde het Congres de Patriot Act van de VS goed. Het heeft onder meer federale agentschappen gemachtigd om manieren te initiëren om wereldwijd terrorisme te bestrijden. Om geld in te zamelen voor de 'oorlog tegen het terrorisme', gaf de Amerikaanse schatkist oorlogsobligaties uit die bekend staan als Patriot Bonds. Deze Serie EE-spaarobligaties hebben een looptijd van vijf jaar. De Amerikaanse schatkist is ook een belangrijke instelling geworden die samenwerkt met financiële instellingen om nieuw beleid op te stellen dat gericht is op het bestrijden van namaak en het witwassen van geld in verband met terrorisme.
Gevolgtrekking
De overheidsschuld is een verplichting jegens de Amerikaanse overheid en het Bureau of Public Debt is verantwoordelijk voor de technische aspecten van zijn financiering. De enige manier om de schuld te verminderen is echter dat de uitgaven van de federale begroting ophouden haar inkomsten te overtreffen. Begrotingsbeleid ligt bij de wetgevende tak van de overheid. Afhankelijk van de omstandigheden op het moment van het opstellen van de begroting, is een tekort wellicht dus de enige keuze van het land.