Heren ondergoed index
Wat is de herenondergoedindex?Men's Underwear Index is een onconventionele economische indicator, al lang begunstigd door voormalig Fed-voorzitter Alan Greenspan, die beweert te meten hoe goed de economie presteert op basis van de verkoop van herenondergoed. Deze maatregel suggereert dat dalingen in de verkoop van herenondergoed wijzen op een slechte algemene staat van de economie, terwijl een stijging van de ondergoedverkoop een verbetering van de economie voorspelt.
Inzicht in de herenondergoedindex
Men's Underwear Index is een economische indicator gepopulariseerd door voormalig Fed-voorzitter Alan Greenspan, die suggereert dat de prestaties van een economie kunnen worden gemeten door te kijken naar de verkoop van herenondergoed.
Volgens deze theorie, die Greenspan in de jaren zeventig begon te promoten, zal een slecht presterende economie een lagere omzet in ondergoed voor mannen laten zien, terwijl een verbeterende economie een toename van de verkoop van ondergoed zal laten zien. De fundamentele veronderstelling achter deze theorie is dat mannen ondergoed eerder als een noodzaak beschouwen in plaats van als een luxe-artikel, wat betekent dat de verkoop van producten stabiel blijft, behalve tijdens ernstige economische neergang.
Critici van deze theorie suggereren dat het om verschillende redenen onnauwkeurig kan zijn, waaronder de frequentie waarmee vrouwen ondergoed voor mannen kopen, en een veronderstelde neiging van mannen om geen ondergoed te kopen totdat het versleten is, ongeacht de prestaties van de economie.
Andere onconventionele economische indicatoren
De Men's Underwear Index is slechts een van de vele onconventionele economische indicatoren die sinds de komst van marktvolgorde zijn voorgesteld.
Enkele andere onconventionele economische indicatoren die zijn gepromoot, zijn onder meer:
- Hemlines: voor het eerst voorgesteld in 1925 door George Taylor van de Wharton School of Business, stelt de Hemline Index voor dat rokzoomlijnen hoger zijn wanneer de economie beter presteert. Korte rokjes waren bijvoorbeeld in de mode in de jaren 1990, toen de technische bubbel toenam.
- Kapsels: Paul Mitchell-oprichter John Paul Dejoria suggereert dat klanten in goede economische tijden om de zes weken salons bezoeken voor kapsels, terwijl in slechte tijden de knipfrequenties dalen tot elke acht weken.
- Stomerij: een andere favoriete Greenspan-theorie, deze indicator suggereert dat stomerij daalt tijdens slechte economische tijden, omdat mensen alleen kleding naar de schoonmakers brengen wanneer ze absoluut nodig hebben wanneer de budgetten krap zijn.
- Fastfood: veel analisten zijn van mening dat consumenten tijdens financiële neergang veel meer kans hebben om goedkopere fastfoodopties te kopen, terwijl klanten zich in een opleving van de economie eerder richten op gezonder eten en eten in leukere restaurants.