Nationale Woningwet
De National Housing Act was een wet aangenomen door het Congres en ondertekend door de president in 1934 die de Federal Housing Administration (FHA) oprichtte. De wet is aangenomen als onderdeel van het New Deal-programma van president Roosevelt, gericht op het stimuleren van de economie door de Grote Depressie, daarom wordt het ook de FHA New Deal genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- De National Housing Act heeft de FHA in 1934 opgericht.
- De wet hielp de woningmarkt te stabiliseren tijdens de Grote Depressie.
- De Nationale Woningwet werd later opgenomen in het ministerie van huisvesting en stedelijke ontwikkeling.
Hoe de Nationale Woningwet werkt
De National Housing Act was een van de belangrijkste en meest duurzame stukken wetgeving die tijdens de Grote Depressie in de wet moesten worden ondertekend toen de Franklin Roosevelt-regering en het Congres een reeks nieuwe wetten goedkeurden die de macht van de federale regering om de Amerikaanse economie. De wet vormde de Federal Housing Administration, die bevoegd was om een federaal gegarandeerd hypotheekverzekeringsprogramma op te zetten, dat hypotheekverstrekkers tegen de dreiging van wanbetaling verzekerde, tegen een kleine vergoeding.
De woningmarkt had dringend behoefte aan interventie tijdens de Grote Depressie. In 1932 liepen er maar liefst duizend huiseigenaren elke dag in gebreke, en in 1933 had de helft van alle hypotheken in Amerika een betalingsachterstand. Hypotheekfinanciering was in het algemeen niet beschikbaar voor de typische Amerikaan, aangezien de leningsvoorwaarden zwaar waren, waarbij de typische hypotheek 50% lager moest zijn en na vijf jaar moest worden afgelost. Zodra hypotheekverstrekkers toegang hadden tot door de overheid gedekte verzekeringen, konden ze genereuzere voorwaarden aanbieden, zoals het eisen van slechts 20% korting en terugbetalingsvoorwaarden van twintig of dertig jaar.
De federale huisvestingsadministratie slaagde erin de nationale huizenmarkten te stabiliseren en het woningkrediet uit te breiden naar Amerikanen voor wie woningbezit buiten bereik was. In tegenstelling tot veel andere New Deal-programma's zagen wetgevers in Washington een doel voor de FHA, zelfs nadat de ergste gevolgen van de Grote Depressie waren verdwenen, en in 1965 werd de Federal Housing Administration opgenomen in het nieuw gevormde ministerie van huisvesting en stedelijke ontwikkeling. De FHA blijft een belangrijk onderdeel van het Amerikaanse systeem voor woningfinanciering en verstrekt elk jaar duizenden Amerikanen met een laag en gemiddeld inkomen hypotheekverzekeringen en subsidies.
De Nationale Woningwet is primair verantwoordelijk voor het stabiliseren van de woningmarkt tijdens de Grote Depressie.
Kritieken op de Nationale Woningwet
Hoewel de oprichting van de Federal Housing Administration voor veel Amerikanen een zegen was, liet het ook veel Amerikanen weg, met name Afrikaanse Amerikanen en andere gekleurde mensen. De FHA richtte zijn inspanningen op het creëren van krediet op nieuwe gemeenschappen en buitenwijken die gebouwd werden aan de randen van de stedelijke kernen van de Amerikanen, en weigerde ook leningen te verstrekken aan huiseigenaren die huizen wilden kopen in buurten die worden gedomineerd door gekleurde mensen. Hoewel dit soms gerechtvaardigd was op grond van het feit dat investeren in huizen in deze buurten riskant is, is dit beleid om miljoenen Amerikanen oneerlijk buitengesloten uit huisbezit te houden en een belangrijke reden voor rijkdomverschillen tussen rassen die tegenwoordig bestaan.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.