Net Neutrality Issue (Again): Voors en tegens

11 juni 2018 betekende het einde van netneutraliteit, een FCC-beleid (Federal Communications Commission) dat internetproviders verplicht om gelijke toegang tot alle inhoud op het web mogelijk te maken. De beleidsverandering werd besloten door een stemming op 14 december 2018, nadat FCC-voorzitter Ajit Pai aandrong op belangrijke wijzigingen om het overheidstoezicht op internetproviders te verminderen. Nu het weg is, is het belangrijk om te begrijpen wat netneutraliteit is, hoe we hier zijn gekomen en wat de volgende stap zou kunnen zijn.

Netto ongelijkheid?

De Obama-regering pleitte voor netneutraliteit en de FCC had sinds 2010 regels die bedrijven zoals Verizon Communications Inc. (VZ) en Comcast Corp. (CMCSA) verplicht om alle vergelijkbare inhoud op hun netwerken op een gelijke manier te behandelen, ongeacht of het nu een video was op een persoonlijk blog, een streamingdienst zoals Spotify of een overheidswebsite. Meer specifiek hebben netneutraliteitsregels voorkomen:

• online blokkeren van websites, diensten of inhoud
• beperking of vertraging van websites of online services
• voorkeursbehandeling of betere service van dienstverleners aan bepaalde bedrijven of consumenten die hogere premies betalen

In januari 2015 heeft de FCC onder toenmalig voorzitter Tom Wheeler nieuwe regels voor internetverkeer voorgesteld waarmee breedbandaanbieders bedrijven als Netflix Inc. (NFLX) en Google Inc. (GOOG) een hoger tarief kunnen vragen om inhoud te leveren via de snelste rijstroken. Wheeler was een voormalige lobbyist voor de kabeltelevisie-industrie, die volgens sommigen veel baat zou hebben als er nieuwe regels werden gecreëerd om internetproviders in staat te stellen gegevens anders te behandelen.

Voordat het eerste beleidsbesluit op 26 februari 2015 werd genomen, nam John Oliver van HBO het op als de onofficiële woordvoerder van pro-netneutraliteit en goose Wheeler over de kwestie bij meer dan één gelegenheid. Het einde van netto-neutraliteit zal het begin van netto-ongelijkheid voortbrengen, zeggen nee-zeggen zoals Oliver. Het betekende dat breedbandaanbieders, die vaak ook kabel-tv aanbieden, premies zouden kunnen vragen voor een onmisbare service voor bedrijven - snelle internetdienst. De providers kunnen selectief kiezen welke bedrijven toegang moeten krijgen tot high-speed internet en hoeveel ze moeten betalen, wat verwoestend kan zijn voor de streamingindustrie.

De juridische strijd

Oliver's tirades vestigden inderdaad de aandacht van het publiek op een moeilijk te begrijpen juridisch gevecht. Tijdens de eerste ronde van debatten in 2015 heeft het publiek meer dan 120.000 opmerkingen gemaakt over de kwestie van 'Bescherming en bevordering van het open internet', een duizelingwekkend aantal en bijna tien keer de volgende meest becommentarieerde kwestie op dat moment. De FCC-site crashte eigenlijk nadat de aflevering van John Oliver was uitgezonden.

Veel van de opmerkingen uitten verontwaardiging dat de FCC een nieuw tijdperk van gelaagde internetdiensten zou overzien. Consumenten en bedrijven vreesden dat het internet een gescheiden landschap zou worden, waar sommige inhoud op volle snelheid zou worden afgeleverd, terwijl andere websites langzamer zouden werken omdat hun eigenaars geen premies konden betalen voor de bandbreedte.

Veel gebruikers van sociale media merkten op dat in landen zonder netneutraliteit mensen pakketten moeten betalen voor verschillende soorten internet, wat betekent dat als je video wilt streamen, je moet betalen voor een pakket dat volledig gescheiden is van pakketten waarmee je games kunt spelen online of bezoek gewoon websites.

De strijd gaat door

Het probleem leek in 2015 te zijn opgelost, toen de regelgeving die breedbandaanbieders verbood inhoud te blokkeren, specifieke diensten of toepassingen vertraagde en betalingen voor een gunstige behandeling ontving, van kracht bleef. In november 2016 werd Donald Trump gekozen tot president en installeerde hij Pai als het nieuwe hoofd van de FCC.

Pai had in 2015 gewaarschuwd voor netneutraliteit en in een toespraak betoogd: "Het is basale economie. Hoe zwaarder je iets reguleert, hoe minder kans je krijgt." Hij zei dat het doel van de terugdraaiing van beleid is "internetvrijheid te herstellen", volgens het bijbehorende persbericht.

Nadat hij in januari 2017 het nieuwe FCC-hoofd was geworden, bleef Pai betogen dat hogesnelheidsinternetdiensten niet als een openbaar nut moeten worden behandeld en dat de industrie zichzelf moet controleren in plaats van gereguleerd te worden door de overheid. Daarmee begon opnieuw hetzelfde conflict dat in 2015 tot rust was gebracht.

Meer dan 70.000 websites en organisaties - waaronder bedrijven zoals Google, Facebook, IAC en, verrassend genoeg, AT & T - namen deel aan de "Actiedag" op 12 juli 2017. Op die dag publiceerden websites waarschuwingen waarin gebruikers werden aangemoedigd om brieven naar de FCC te sturen erop aandringen om netneutraliteit te behouden. Op 12 december 2017 hebben veel internetbedrijven, zoals Reddit, Etsy en Kickstarter, protesten geplaatst voor de aanstaande stemming van de FCC op hun websites. Toch heeft de FCC gestemd om netneutraliteit in te trekken tijdens de stemming op 14 december 2018, een maatregel die op 11 juni 2018 van kracht werd.

(Noot van de redactie: Investopedia is een IAC-bedrijf)

Wat is het volgende

Het is te vroeg om de impact van de intrekking van netneutraliteit in de VS te meten, maar velen voorspellen dat het kabelbedrijven zal helpen en streaming providers zal schaden, en uiteindelijk zal de consument de rekening betalen. De beslissing van de FCC is misschien niet het laatste woord, omdat de strijd om netneutraliteit voortduurt.

In mei 2018 stemde de senaat om de intrekking van netneutraliteit ongedaan te maken, maar de resolutie is nu vastgelopen in het Parlement. Ondertussen zetten meer dan 29 staten hun eigen weg om netneutraliteit af te dwingen; Washington, Oregon, Californië, New York zijn onder hen. Dit kan leiden tot meer juridische gevechten, aangezien de FCC heeft gezegd dat staten geen wetten kunnen vaststellen die niet in overeenstemming zijn met de federale netneutraliteitsregels, en alleen de FCC heeft de bevoegdheid om dit soort voorschriften te schrijven.