Niet-concurrerende inschrijving
Een niet-concurrerende inschrijving is een bod van een kleine investeerder om een schuldemissie te kopen waarvan de prijs is gebaseerd op de gemiddelde prijs van alle ingediende concurrerende inschrijvingen. Het is een distributiemethode die voornamelijk wordt gebruikt door de US Treasury en is een van de twee biedingsprocedures voor het kopen van schuldkwesties - niet-concurrerende inschrijving is voor kleine beleggers, terwijl concurrerende inschrijving is voor grote institutionele beleggers.
Een niet-concurrerende inschrijving wordt ook een niet-concurrerende inschrijving genoemd.
Inzicht in een niet-concurrerende inschrijving
De US Treasury houdt wekelijkse en maandelijkse veilingen om Treasury-effecten - schatkistpapier, bankbiljetten, obligaties en Treasury Inflation-Protected Securities (TIPS) - aan het publiek te verkopen. Geïnteresseerde partijen plaatsen doorgaans biedingen voor de prijs en het bedrag van de schuldbewijzen die zij willen kopen. Biedingen worden tot 30 dagen voorafgaand aan de veiling aanvaard en kunnen elektronisch worden ingediend via het Treasury Automated Auction Processing System (TAAPS) of per post. De biedingen zijn vertrouwelijk en worden afgesloten tot de veilingdatum. Deelnemers aan een Treasury-veiling bestaan uit kleine beleggers en institutionele beleggers die biedingen indienen die zijn ingedeeld in concurrerende als niet-concurrerende tenders.
Niet-competitieve inschrijvingen worden ingediend door kleinere beleggers die gegarandeerd effecten zullen ontvangen. Er is echter geen garantie op de ontvangen prijs of opbrengst. Elke niet-concurrerende bieder is beperkt tot aankopen van $ 5 miljoen per veiling. De minimale niet-concurrerende aanbesteding voor bijvoorbeeld een schatkistfactuur is $ 10.000, en deze worden meestal gedaan via een Federal Reserve Bank of een commerciële bank. Het rendement op de obligatie wordt bepaald door de concurrentiezijde van de veiling die wordt behandeld als een reguliere Nederlandse veiling. Een aanbesteding is een bod van grotere beleggers, zoals institutionele beleggers. Elke bieder is beperkt tot 35% van het bedrag van het aanbod per veiling. Elk ingediend bod geeft de laagste koers, opbrengst of kortingsmarge aan die de belegger bereid is te accepteren voor de schuldbewijzen. (Lees dit Treasury Direct-artikel voor gedetailleerde informatie over hoe individuele beleggers kunnen deelnemen aan de Treasury Direct-markt met een minimale investering van $ 100.)
Omdat er een omgekeerde relatie is tussen opbrengst en prijs, geldt dat hoe lager de opbrengst, hoe hoger het geboden bod. De biedingen met het laagste rendement worden eerst geaccepteerd, omdat de emittent de voorkeur geeft aan lagere rendementen aan zijn obligatiebeleggers. Het laagste rendement / de hoogste prijs die voldoet aan het aanbod van te verkopen schuld, fungeert als het winnende rendement, nadat alle niet-concurrerende biedingen zijn afgetrokken van het totale aantal aangeboden effecten. Alle beleggers die bieden op of boven het niveau van de winnende opbrengst ontvangen effecten met deze opbrengst. Met andere woorden, alle bieders, concurrerend en niet-concurrerend, zullen deze opbrengst ontvangen. (Lees dit Nederlandse veilingartikel voor gedetailleerde informatie over hoe dit proces werkt).
Op de dag van uitgifte levert Treasury effecten aan niet-concurrerende bieders die hun inzending hebben gedaan in een bepaalde veiling. In ruil daarvoor brengt Treasury de rekeningen van die bieders in rekening voor de betaling van de effecten. De uiteindelijke prijs, disconteringsvoet en opbrengst worden binnen twee uur na het sluiten van de veiling voor het publiek vrijgegeven.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.