Definitie cap en handel
Wat is cap en ruilen?Kap en handel is een veel voorkomende term voor een regelgevingsprogramma van de overheid dat is ontworpen om het totale emissieniveau van bepaalde chemicaliën, met name kooldioxide, als gevolg van industriële activiteit te beperken of te beperken.
Voorstanders van cap en trade beweren dat het een smakelijk alternatief is voor een CO2-belasting. Beide maatregelen zijn pogingen om milieuschade te verminderen zonder onnodige economische moeilijkheden voor de industrie te veroorzaken.
De basis van cap en handel
Een cap and trade-programma kan op verschillende manieren werken, maar hier zijn de basisprincipes. Een overheid geeft een beperkt aantal jaarlijkse vergunningen af waarmee bedrijven een bepaalde hoeveelheid koolstofdioxide kunnen uitstoten. De totale toegestane hoeveelheid wordt dus de "limiet" voor emissies. Bedrijven worden belast als ze een hoger emissieniveau produceren dan hun vergunningen toestaan. Bedrijven die hun uitstoot verminderen, kunnen ongebruikte vergunningen aan andere bedrijven verkopen of 'verhandelen'.
Maar de overheid verlaagt het aantal vergunningen per jaar, waardoor de totale emissieplafond wordt verlaagd. Dat maakt de vergunningen duurder. Na verloop van tijd hebben bedrijven een stimulans om te investeren in schone technologie omdat deze goedkoper wordt dan het kopen van vergunningen.
Cap and Trade: voors en tegens
Het cap-and-trade-systeem wordt soms beschreven als een marktsysteem. Dat wil zeggen, het creëert een ruilwaarde voor emissies. De voorstanders beweren dat een cap and trade-programma een stimulans is voor bedrijven om te investeren in schonere technologieën om te voorkomen dat ze vergunningen kopen die elk jaar duurder worden.
Tegenstanders beweren dat dit zou kunnen leiden tot een overproductie van verontreinigende stoffen tot de maximale niveaus die de overheid elk jaar vaststelt. Ze voorspellen dat de toegestane niveaus te genereus kunnen worden ingesteld, waardoor de overgang naar schonere energie wordt vertraagd.
Uitdagingen voor Cap en Trade
Een kwestie bij het vaststellen van een cap en handelsbeleid is of een overheid de juiste cap zou opleggen aan de producenten van emissies. Een te hoge limiet kan leiden tot nog hogere emissies, terwijl een te lage limiet wordt beschouwd als een last voor de industrie en kosten die aan de consument worden doorberekend.
Milieuactivisten beweren dat een cap and trade-programma per definitie een zekere manier is om de actieve levensduur van vervuilende installaties te verlengen door bedrijven jarenlang in staat te stellen actie uit te stellen totdat het economisch onhaalbaar wordt.
Belangrijkste leerpunten
- Cap- en trade-energieprogramma's zijn bedoeld om de vervuiling geleidelijk te verminderen door bedrijven een stimulans te geven om te investeren in schone alternatieven.
- Bedrijven kunnen ongebruikte vervuilingskredieten verkopen (of verhandelen).
- De totale limiet (of limiet) op vervuilingskredieten neemt in de loop van de tijd af.
Voorbeelden uit de praktijk van Cap en Trade
In 2005 heeft de Europese Unie (EU) het eerste internationale cap- en handelsprogramma ter wereld opgezet met als doel de CO2-uitstoot te verminderen. In 2019 schatte de EU dat de uitstoot van sectoren die onder het systeem vallen tegen 2020 met 21% zal zijn verminderd.
Tijdens het bestuur van de Amerikaanse president Barack Obama werd in het Congres een factuur voor schone energie geïntroduceerd met een cap en handelsprogramma. Het werd uiteindelijk goedgekeurd door het Huis van Afgevaardigden, maar kwam zelfs nooit in een stemming in de Senaat.
De staat Californië heeft in 2013 zijn eigen cap- en handelsprogramma geïntroduceerd. Het programma was aanvankelijk beperkt tot minder dan 400 bedrijven, waaronder energiecentrales, grote industriële fabrieken en brandstofverdelers. Het doel is voor die bedrijven om de uitstoot van koolstofdioxide tegen 2020 met 16% te verminderen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.