Organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC)
De Organisatie van de Olie-exporterende Landen (OPEC) is een groep bestaande uit 14 van 's werelds grootste olie-exporterende landen. OPEC werd opgericht in 1960 om het aardoliebeleid van haar leden te coördineren en om lidstaten technische en economische hulp te bieden. OPEC is een kartel dat tot doel heeft de olietoevoer te beheren in een poging de olieprijs op de wereldmarkt te bepalen, om schommelingen te voorkomen die de economieën van zowel producerende als inkooplanden kunnen beïnvloeden. Landen die behoren tot de OPEC zijn Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela (de vijf oprichters), plus de Verenigde Arabische Republiek, Libië, Algerije, Nigeria en vijf andere landen.
Belangrijkste leerpunten
- De Organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC) is een kartel bestaande uit 14 van 's werelds grootste olie-exporterende landen.
- OPEC wil de olievoorziening reguleren om de prijs op de wereldmarkt te bepalen.
- De komst van fracktechnologie voor aardgas in de VS heeft het vermogen van OPEC om de wereldmarkt te beheersen verminderd.
Organisatie van petroleum uitvoerende landen
Inzicht in de organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC)
OPEC, dat zichzelf beschrijft als een permanente intergouvernementele organisatie, werd in september 1960 in Bagdad opgericht door de oprichters: Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela. Het hoofdkantoor van de organisatie bevindt zich in Wenen, Oostenrijk, waar het OPEC-secretariaat, het uitvoerend orgaan, de dagelijkse werkzaamheden van de OPEC uitvoert.
De algemeen directeur van de OPEC is de secretaris-generaal. Zijne Excellentie Mohammad Sanusi Barkindo uit Nigeria werd op 1 augustus 2016 aangesteld voor een ambtstermijn van drie jaar en werd op 2 juli 2019 herkozen voor een nieuwe ambtstermijn van drie jaar.
Volgens de statuten staat het OPEC-lidmaatschap open voor elk land dat een substantiële exporteur van olie is en de idealen van de organisatie deelt. Na de vijf oprichtende leden voegde OPEC vanaf 2019 11 extra lidstaten toe. Ze zijn, in volgorde van toetreding, Qatar (1961), Indonesië (1962), Libië (1962), de Verenigde Arabische Emiraten (1967), Algerije (1969 ), Nigeria (1971), Ecuador (1973), Gabon (1975), Angola (2007), Equatoriaal-Guinea (2017) en Congo (2018). Qatar heeft zijn lidmaatschap echter op 1 januari 2019 beëindigd en Indonesië heeft zijn lidmaatschap op 30 november 2016 opgeschort, dus vanaf 2019 bestaat de organisatie uit 14 staten.
Het is opmerkelijk dat enkele van 's werelds grootste olieproducenten, waaronder Rusland, China en de Verenigde Staten, geen lid zijn van de OPEC, waardoor zij hun eigen doelstellingen kunnen nastreven.
Sommige van 's werelds grootste olieproducerende landen, zoals Rusland, China en de VS, behoren niet tot de OPEC.
Hoe OPEC werkt
De groep is overeengekomen de missie van OPEC aldus te definiëren: “het aardoliebeleid van haar lidstaten coördineren en verenigen en zorgen voor de stabilisatie van de oliemarkten om een efficiënte, economische en regelmatige levering van aardolie aan consumenten te verzekeren, een vast inkomen voor producenten, en een redelijk rendement op kapitaal voor diegenen die investeren in de petroleumindustrie. ”
74, 9%
Het percentage ruwe oliereserves in het bezit van OPEC-landen in 2019.
De invloed van OPEC op de markt is breed bekritiseerd. Omdat de lidstaten de overgrote meerderheid van de reserves aan ruwe olie bezitten (volgens de OPEC-website 79, 4%), heeft de organisatie een aanzienlijke macht in deze markten. Als een kartel hebben OPEC-leden een sterke stimulans om de olieprijzen zo hoog mogelijk te houden met behoud van hun aandelen op de wereldmarkt.
De komst van nieuwe technologie, met name fracking in de Verenigde Staten, heeft een groot effect gehad op de wereldwijde olieprijzen en heeft de invloed van OPEC op de markten verminderd. Als gevolg hiervan is de wereldwijde olieproductie toegenomen en zijn de prijzen aanzienlijk gedaald, waardoor OPEC zich in een delicate positie bevindt. Al in juni 2016 besloot OPEC om hoge productieniveaus en bijgevolg lage prijzen te handhaven in een poging om producenten met hogere kosten uit de markt te duwen en marktaandeel terug te winnen. Vanaf januari 2019 verminderde OPEC de productie echter met 1, 2 miljoen vaten gedurende zes maanden per dag vanwege de bezorgdheid dat een economische vertraging een overvloed aan aanbod zou veroorzaken, waardoor de overeenkomst in juli 2019 met nog eens negen maanden zou worden verlengd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.