Pensioenplan
Een pensioenregeling is een pensioenregeling waarbij een werkgever bijdragen moet storten in een pool van middelen die zijn gereserveerd voor het toekomstige voordeel van een werknemer. De pool van middelen wordt belegd namens de werknemer en de inkomsten uit de investeringen genereren inkomsten voor de werknemer bij pensionering.
Naast de verplichte bijdragen van een werkgever, hebben sommige pensioenregelingen een vrijwillige beleggingscomponent. Een pensioenplan kan een werknemer in staat stellen om een deel van zijn huidige inkomen uit lonen bij te dragen aan een investeringsplan om pensioen te helpen financieren. De werkgever kan ook een deel van de jaarlijkse bijdragen van de werknemer matchen, tot een specifiek percentage of bedrag in dollars.
01:42Pensioenplan
Belangrijkste soorten pensioenregelingen
Er zijn twee hoofdtypen pensioenregelingen: de toegezegd-pensioenregeling en de toegezegde-bijdrageregeling.
In een toegezegd-pensioenregeling garandeert de werkgever dat de werknemer bij pensionering een bepaald bedrag aan uitkering ontvangt, ongeacht de prestaties van de onderliggende beleggingspool. De werkgever is aansprakelijk voor een specifieke stroom pensioenbetalingen aan de gepensioneerde (het dollarbedrag wordt bepaald door een formule, meestal gebaseerd op inkomsten en dienstjaren), en als de activa in het pensioenplan niet voldoende zijn om de voordelen te betalen, het bedrijf is aansprakelijk voor de rest van de betaling. Amerikaanse werkgever gesponsorde pensioenregelingen dateren uit de jaren 1870 (de American Express Company heeft de eerste opgericht pensioenplan in 1875), en op hun hoogtepunt, in de jaren 1980, bestreken ze bijna de helft van alle werknemers in de particuliere sector. Ongeveer 90% van de openbare werknemers en ongeveer 10% van de particuliere werknemers in de VS vallen vandaag onder een toegezegd-pensioenregeling, volgens het Bureau of Labor Statistics.
In een toegezegde-bijdrageregeling levert de werkgever specifieke bijdragen aan de werknemer, die gewoonlijk in verschillende mate overeenkomen met de bijdragen van de werknemers. Het uiteindelijke voordeel dat de werknemer ontvangt, is afhankelijk van de beleggingsprestaties van het plan: de verplichting van het bedrijf om een specifiek voordeel te betalen eindigt wanneer de bijdragen worden gedaan. Omdat dit veel goedkoper is dan het traditionele pensioen, wanneer het bedrijf op de haak zit voor wat het fonds niet kan genereren, verhuist een groeiend aantal particuliere bedrijven naar dit soort plannen en beëindigen ze toegezegd-pensioenregelingen. Het bekendste toegezegde-bijdragenplan is de 401 (k), en het equivalent van het plan voor werknemers zonder winstoogmerk, de 403 (b). (Voor gerelateerde literatuur, zie "401 (k) versus pensioenplan: wat is het verschil?")
In de volksmond betekent "pensioenplan" vaak het meer traditionele toegezegdpensioenplan, met een vaste uitkering, volledig gefinancierd en gecontroleerd door de werkgever.
Sommige bedrijven bieden beide soorten plannen aan. Ze laten zelfs werknemers toe om 401 (k) saldi om te zetten in hun toegezegd-pensioenregelingen.
Er is nog een variatie, de pay-as-you-go pensioenregeling. Deze zijn opgezet door de werkgever en worden meestal volledig gefinancierd door de werknemer, die kan kiezen voor loonaftrek of forfaitaire bijdragen (die over het algemeen niet zijn toegestaan op 401 (k) -plannen). Anders zijn ze vergelijkbaar met 401 (k) -plannen, behalve dat ze meestal geen bedrijfsmatch bieden.
Pensioenplan: factoring in ERISA
De Employee Retirement Income Security Act van 1974 (ERISA) is een federale wet die is ontworpen om de pensioenactiva van beleggers te beschermen en de wet geeft specifiek richtlijnen die fiduciaire pensioenfondsen moeten volgen om de activa van werknemers in de particuliere sector te beschermen.
Bedrijven die pensioenplannen aanbieden, worden plansponsors (fiduciaires) genoemd en ERISA vereist dat elk bedrijf een specifiek niveau van planinformatie verstrekt aan werknemers die daarvoor in aanmerking komen. Plansponsors geven details over investeringsopties en het bedrag in dollars van de werknemersbijdragen die door het bedrijf worden geëvenaard, indien van toepassing. Werknemers moeten ook inzicht hebben in onvoorwaardelijk worden, wat verwijst naar het dollarbedrag van het pensioenvermogen dat eigendom is van de werknemer; vesting wordt gebaseerd op het aantal dienstjaren en andere factoren.
Pensioenplan: Vesting
Inschrijving in een toegezegd-pensioenregeling vindt meestal automatisch plaats binnen een jaar na indiensttreding, hoewel onvoorwaardelijk worden of onmiddellijk kan worden gespreid over zeven jaar. Beperkte voordelen worden verstrekt en het verlaten van een bedrijf vóór pensionering kan ertoe leiden dat sommige of alle pensioenvoordelen van een werknemer verloren gaan.
Met toegezegde-bijdrageregelingen worden uw individuele bijdragen 100% onvoorwaardelijk zodra ze uw account bereiken. Maar als uw werkgever die bijdragen evenaart of u bedrijfsaandelen geeft als onderdeel van uw voordelenpakket, kan het een schema opstellen waarbij elk jaar een bepaald percentage aan u wordt overhandigd totdat u "volledig verworven" bent. Het feit dat pensioenpremies volledig verworven zijn, betekent echter niet dat u opnames mag maken.
Pensioenplan: zijn ze belastbaar?
De meeste door de werkgever gesponsorde pensioenregelingen zijn gekwalificeerd, wat betekent dat ze voldoen aan de vereisten van Internal Revenue Code 401 (a) en de Employee Retirement Income Security of 1974 (ERISA). Dat geeft hen hun fiscaal voordelige status. Werkgevers krijgen een belastingvoordeel op de bijdragen die zij aan het plan voor hun werknemers leveren. Dat geldt ook voor werknemers: bijdragen die zij aan het plan leveren, komen "van de top" van hun salaris - dat wil zeggen, worden van hun bruto inkomen gehaald. Dat vermindert effectief hun belastbaar inkomen, en op hun beurt komt het bedrag dat ze aan de IRS verschuldigd zijn 15 april. Fondsen die op een pensioenrekening worden geplaatst, groeien vervolgens tegen een uitgesteld belastingtarief, wat betekent dat er geen belasting over hen is verschuldigd zolang ze blijven het account. Beide soorten plannen stellen de werknemer in staat om belasting op de inkomsten van het pensioenplan uit te stellen tot de intrekking begint, en deze fiscale behandeling stelt de werknemer in staat om dividendinkomsten, rente-inkomsten en vermogenswinsten te herinvesteren, wat een veel hoger rendement genereert vóór pensionering.
Wanneer u bij pensionering geld van een gekwalificeerd pensioenplan begint te ontvangen, moet u mogelijk federale en nationale inkomstenbelasting betalen.
Als u niet in het plan hebt geïnvesteerd omdat u niets heeft bijgedragen of wordt geacht niets te hebben bijgedragen, heeft uw werkgever geen bijdragen ingehouden op uw salaris of hebt u al uw bijdragen (investeringen in het contract) belastingvrij ontvangen in vorige jaren is uw pensioen volledig belastbaar.
Als u geld hebt bijgedragen nadat belasting is betaald, is uw pensioen of lijfrente slechts gedeeltelijk belastbaar. U bent geen belasting verschuldigd over het deel van de betaling dat u heeft gedaan en die staat voor de terugbetaling van het bedrag na belastingen dat u in het plan hebt gestort. Gedeeltelijk belastbare gekwalificeerde pensioenen worden belast volgens de vereenvoudigde methode.
Kunnen bedrijven plannen wijzigen?
Sommige bedrijven behouden hun traditionele toegezegd-pensioenregelingen, maar bevriezen hun voordelen, wat betekent dat werknemers na een bepaald punt geen hogere betalingen meer ontvangen, ongeacht hoe lang ze voor het bedrijf werken of hoe hoog hun salaris groeit.
Wanneer een pensioenuitvoerder besluit het plan uit te voeren of te wijzigen, ontvangen de gedekte werknemers bijna altijd een credit voor eventueel in aanmerking komend werk dat vóór de wijziging is uitgevoerd. De mate waarin werk uit het verleden wordt gedekt, verschilt van plan tot plan. Indien op deze manier toegepast, moet de aanbieder van het plan deze kosten met terugwerkende kracht voor elke werknemer op een eerlijke en gelijke manier dekken in de loop van zijn of haar resterende dienstjaren.
Pensioenplan versus pensioenfondsen
Wanneer een toegezegd-pensioenregeling bestaat uit gepoolde bijdragen van werkgevers, vakbonden of andere organisaties, wordt dit doorgaans een pensioenfonds genoemd. Gerund door een financiële intermediair en beheerd door professionele fondsbeheerders namens een bedrijf en haar werknemers, hebben pensioenfondsen relatief veel kapitaal in handen en vertegenwoordigen ze de grootste institutionele beleggers in veel landen; hun acties kunnen de aandelenmarkten domineren waarin ze worden belegd. Pensioenfondsen zijn doorgaans vrijgesteld van vermogenswinstbelasting. Inkomsten op hun beleggingsportefeuilles zijn uitgesteld van belasting of vrijgesteld van belasting.
Voor-en nadelen
Een pensioenfonds biedt een vast, vooraf ingesteld voordeel voor werknemers bij pensionering, waardoor werknemers hun toekomstige uitgaven kunnen plannen. De werkgever levert de meeste bijdragen en kan de voordelen van het pensioenfonds niet met terugwerkende kracht verlagen. Vrijwillige werknemersbijdragen kunnen ook worden toegestaan. Aangezien voordelen niet afhankelijk zijn van het rendement van activa, blijven voordelen stabiel in een veranderend economisch klimaat. Bedrijven kunnen meer geld bijdragen aan een pensioenfonds en meer aftrekken van hun belastingen dan met een toegezegde bijdrageregeling. Een pensioenfonds helpt vervroegde uittreding te subsidiëren ter bevordering van specifieke bedrijfsstrategieën. Een pensioenregeling is echter complexer en duurder om op te zetten en te onderhouden dan andere pensioenregelingen. Werknemers hebben geen controle over investeringsbeslissingen. Bovendien is een accijns van toepassing als niet aan de vereiste minimumbijdrage is voldaan of als er teveel bijdragen aan het plan worden gedaan.
De uitbetaling van een werknemer hangt af van zijn salaris en de duur van het dienstverband bij het bedrijf. Bij een pensioenfonds zijn geen leningen of vervroegde opnames beschikbaar. In-service uitkeringen zijn niet toegestaan aan een deelnemer vóór de leeftijd van 62 jaar. Vervroegde uittreding betekent over het algemeen een kleinere maandelijkse uitkering.
Maandelijkse lijfrente of eenmalig bedrag?
Met een toegezegd-pensioenregeling hebt u meestal twee keuzes als het gaat om distributie: periodieke (meestal maandelijkse) betalingen voor de rest van uw leven of een forfaitaire verdeling. Sommige plannen stellen u in staat om beide te doen, dat wil zeggen, een deel van het geld in één keer op te nemen en de rest te gebruiken om periodieke betalingen te genereren. In elk geval is er waarschijnlijk een deadline waarop u moet beslissen en uw beslissing is definitief.
Er zijn verschillende dingen om te overwegen bij het kiezen tussen een maandelijkse lijfrente en een forfaitair bedrag.
- Lijfrente: maandelijkse lijfrentebetalingen worden doorgaans alleen voor de rest van uw leven aangeboden als een enkele lijfrente - of als een gezamenlijke en overlevende lijfrente voor u en uw echtgenoot. De laatste betaalt elke maand een lager bedrag (meestal 10% minder), maar de uitbetaling gaat door na uw overlijden totdat de overlevende echtgenoot overlijdt.
Sommige mensen besluiten de eenmalige lijfrente te nemen en kiezen ervoor om het hele leven of andere soorten levensverzekeringen te kopen om de overlevende echtgenoot een inkomen te bieden. Wanneer de werknemer sterft, stopt de pensioenuitkering; de echtgenoot ontvangt echter dan een grote uitkering bij overlijden (belastingvrij) die kan worden belegd en gebruikt om de belastbare pensioenuitkering te vervangen die is opgehouden. Deze strategie, die hand in hand gaat met de luxe klinkende naammaximalisatie, is misschien geen slecht idee als de kosten van de verzekering lager zijn dan het verschil tussen het enkele leven en de gezamenlijke en overlevende uitbetalingen. In veel gevallen wegen de kosten echter veel zwaarder dan het voordeel.
Kan uw pensioenfonds ooit zonder geld komen te zitten? Theoretisch gezien wel. Maar als uw pensioenfonds niet genoeg geld heeft om u te betalen wat het u verschuldigd is, zou de Pension Benefit Guaranty Corporation (PBGC) een deel van uw maandelijkse lijfrente kunnen betalen, tot een wettelijk bepaalde limiet. Voor 2019 is het jaarlijkse maximale PBGC-voordeel voor een 65-jarige gepensioneerde $ 67, 295. Natuurlijk zijn PBGC-betalingen mogelijk niet zoveel als u zou hebben ontvangen van uw oorspronkelijke pensioenregeling.
Lijfrenten betalen meestal tegen een vast tarief. Ze kunnen al dan niet inflatiebescherming omvatten. Als dit niet het geval is, wordt het bedrag dat u krijgt ingesteld vanaf uw pensionering. Dit kan de reële waarde van uw betalingen elk jaar verminderen, afhankelijk van hoe de kosten van levensonderhoud verlopen. En omdat het zelden daalt, nemen veel gepensioneerden hun geld liever in één keer op.
- Forfaitair bedrag : als u een forfaitair bedrag neemt, vermijdt u het potentiële (indien onwaarschijnlijke) probleem dat uw pensioenplan kapot gaat of dat u uw pensioen geheel of gedeeltelijk verliest als het bedrijf faillissement aanvraagt. Bovendien kunt u het geld investeren, het voor u laten werken - en mogelijk ook een betere rente verdienen. Als er geld over is als je sterft, kun je dit doorgeven als onderdeel van je nalatenschap.
Nadeel: geen gegarandeerd levenslang inkomen, zoals bij een lijfrente. Het is aan jou om het geld goed te houden. En tenzij u het forfaitaire bedrag naar een IRA of andere fiscaal beschermde rekeningen rolt, wordt het hele bedrag onmiddellijk belast en kunt u in een hogere belastingschijf terechtkomen.
Als uw toegezegd-pensioenregeling bij een werkgever in de publieke sector is, is uw forfaitaire uitkering mogelijk alleen gelijk aan uw bijdragen. Bij een werkgever in de particuliere sector is de forfaitaire som meestal de contante waarde van de lijfrente (of, meer precies, het totaal van uw verwachte levenslange lijfrentebetalingen verdisconteerd tot de dollars van vandaag) . Natuurlijk kunt u altijd een forfaitaire verdeling gebruiken om zelf een onmiddellijke lijfrente te kopen, wat een maandelijkse inkomstenstroom kan bieden, inclusief inflatiebescherming. Als individuele koper zal uw inkomstenstroom waarschijnlijk niet zo groot zijn als bij een lijfrente van uw oorspronkelijke toegezegdpensioenfonds.
Welke levert meer geld op?
Met slechts een paar veronderstellingen en een kleine hoeveelheid wiskunde, kunt u bepalen welke keuze de grootste uitbetaling in contanten oplevert.
U kent natuurlijk de contante waarde van een forfaitaire betaling. Maar om erachter te komen wat financieel beter is, moet u de huidige waarde van lijfrente-betalingen schatten. Als u de korting of toekomstige verwachte rentevoet voor de annuïteitbetalingen wilt berekenen, moet u nadenken over hoe u de forfaitaire som kunt beleggen en vervolgens die rentevoet gebruiken om de annuïteitenbetalingen terug te betalen. Een redelijke benadering bij het selecteren van de 'disconteringsvoet' zou zijn om aan te nemen dat de forfaitaire ontvanger de uitbetaling belegt in een gediversifieerde beleggingsportefeuille van 60% aandelenbeleggingen en 40% obligatiebeleggingen. Als historische gemiddelden van 9% voor aandelen en 5% voor obligaties worden gebruikt, zou de disconteringsvoet 7, 40% bedragen.
Stel je voor dat Sarah vandaag $ 80.000 werd aangeboden of $ 10.000 per jaar voor de komende 10 jaar. Op het eerste gezicht lijkt de keuze duidelijk: $ 80.000 versus $ 100.000 ($ 10.000 x 10 jaar): neem de lijfrente.
Maar de keuze wordt beïnvloed door het verwachte rendement (of disconteringsvoet) dat Sarah verwacht te ontvangen op de $ 80.000 in de komende 10 jaar. Met behulp van de disconteringsvoet van 7, 40%, die hierboven is berekend, zijn de lijfrente-betalingen $ 68.955, 33 waard wanneer ze worden gedisconteerd tot het heden, terwijl de forfaitaire betaling vandaag $ 80.000 is. Omdat $ 80.000 groter is dan $ 68.955, 33, zou Sarah de forfaitaire betaling accepteren.
Andere beslissende factoren
Er zijn andere basisfactoren waarmee bijna altijd rekening moet worden gehouden bij een analyse van de pensioenmaximalisatie. Deze variabelen omvatten:
- Uw leeftijd: iemand die een forfaitair bedrag op 50-jarige leeftijd accepteert, neemt duidelijk meer risico dan iemand die een vergelijkbaar aanbod ontvangt op 67-jarige leeftijd. Jongere klanten hebben meer onzekerheid dan oudere, zowel financieel als op andere manieren.
- Je huidige gezondheid en verwachte levensduur: als je familiegeschiedenis een patroon vertoont van voorgangers die sterven aan natuurlijke oorzaken in hun late jaren '60 of vroege jaren '70, dan is een forfaitaire betaling misschien de beste keuze. Omgekeerd zal iemand die naar verwachting 90 jaar wordt, vrij vaak vooruitlopen door het pensioen te nemen. Vergeet niet dat de meeste forfaitaire bedragen worden berekend op basis van de in kaart gebrachte levensverwachtingen, dus degenen die hun verwachte leeftijd overschrijden, zullen, althans wiskundig, waarschijnlijk de forfaitaire som verslaan. U kunt ook overwegen of de voordelen van de ziekteverzekering op enigerlei wijze verband houden met de pensioenuitkeringen.
- Uw huidige financiële situatie: als u financieel in de problemen zit, kan de afkoopsom noodzakelijk zijn. Uw belastingschijf kan ook een belangrijke overweging zijn; Als u zich in een van de bovenste marginale belastinghaken bevindt, kan de rekening van Uncle Sam voor een forfaitaire uitbetaling moorddadig zijn. En als u wordt belast met een groot aantal hoge renteverplichtingen, kan het verstandiger zijn om gewoon het forfaitaire bedrag te nemen om al uw schulden af te betalen in plaats van rente te blijven betalen over al die hypotheken, autoleningen, creditcards, studieleningen en andere consumentenverplichtingen voor de komende jaren. Een forfaitaire uitkering kan ook een goed idee zijn voor degenen die van plan zijn om bij een ander bedrijf te blijven werken en dit bedrag in hun nieuwe plan kunnen opnemen, of voor degenen die hun sociale zekerheid tot een latere leeftijd hebben uitgesteld en op een hogere leeftijd kunnen rekenen niveau van gegarandeerd inkomen daaruit.
- Het verwachte rendement op de portefeuille van de klant van een forfaitaire investering: als u zeker weet dat uw portefeuille in staat zal zijn om beleggingsrendementen te genereren die het totale bedrag dat mogelijk van het pensioen had kunnen ontvangen, benaderen, dan kan het forfaitaire bedrag de manier zijn gaan. Natuurlijk moet u hier een redelijke uitbetalingsfactor gebruiken, zoals 3% en vergeet niet om het inschrijvingsrisico in uw berekeningen op te nemen. De huidige marktomstandigheden en rentetarieven zullen uiteraard ook een rol spelen en de gebruikte portefeuille moet binnen de parameters van uw risicotolerantie, tijdshorizon en specifieke beleggingsdoelstellingen vallen.
- Veiligheid: als u een lage risicotolerantie heeft, de discipline van geannuleerde inkomsten verkiest, of gewoon niet op uw gemak bent om grote sommen geld te beheren, dan is de lijfrenteuitbetaling waarschijnlijk de betere optie omdat het een veiligere weddenschap is. In het geval dat een bedrijfsplan failliet gaat, samen met de bescherming van de PBGC, komen staatsherverzekeringsfondsen vaak in actie om alle klanten van een insolvente luchtvaartmaatschappij schadeloos te stellen tot misschien twee- of driehonderdduizend dollar.
- De kosten van levensverzekeringen: als u in relatief goede gezondheid verkeert, kan de aanschaf van een concurrerende, geïndexeerde universele levensverzekering het verlies van toekomstige pensioeninkomsten effectief compenseren en nog steeds een groot bedrag overlaten voor andere dingen. Dit type beleid kan ook versnelde uitkeringen met zich meebrengen die kunnen helpen om de kosten te dekken voor kritieke, terminale of chronische ziekte of verpleeghuiszorg. Als u echter medisch onverzekerbaar bent, kan het pensioen de veiligere route zijn.
- Inflatiebescherming: een pensioenuitkering die elk jaar de kosten van levensonderhoud verhoogt, is veel meer waard dan een optie die dat niet doet. De koopkracht van pensioenen zonder deze functie zal in de loop van de tijd gestaag afnemen, dus degenen die voor dit pad kiezen, moeten bereid zijn om hun levensstandaard in de toekomst te verlagen of anders hun inkomen uit andere bronnen aan te vullen.
- Overwegingen bij landgoedplanning: als u een erfenis voor kinderen of andere erfgenamen wilt achterlaten, is er een lijfrente. De betalingen uit deze plannen houden altijd op bij het overlijden van de gepensioneerde of de echtgenoot, als een optie voor een partneruitkering werd gekozen. Als de pensioenuitkering duidelijk de betere optie is, moet een deel van dat inkomen worden omgeleid naar een levensverzekeringspolis, of het lichaam van een trustaccount bieden.
Toegezegde bijdrageregelingen
Met een toegezegde-bijdrageregeling hebt u verschillende opties als het tijd is om die kantoordeur te sluiten.
- Laat binnen: u kunt het plan gewoon intact laten en uw geld waar het is. Misschien vindt u het bedrijf dat u aanmoedigt om dit te doen. Als dit het geval is, blijven uw activa uitgesteld tot aan belastingaftrek. Onder de vereiste minimumverdelingsregels van de IRS moet u beginnen met opnemen zodra u de leeftijd van 70 ½ bereikt. Er kunnen echter uitzonderingen zijn als u nog steeds in een bepaalde functie bij het bedrijf werkt.
- Voorschot: als uw plan dit toestaat, kunt u een inkomstenstroom creëren met behulp van termijnbetalingen of een inkomstenrente - een soort van looncheques voor uzelf gedurende de rest van uw pensioenleven. Als u annuiteert, houd er dan rekening mee dat de kosten hoger kunnen zijn dan bij een IRA.
- Doorrollen: u kunt uw 401 (k) -gelden overdragen naar een traditionele IRA, waar uw activa zullen blijven groeien uitgesteld van belasting. Een voordeel hiervan is dat u waarschijnlijk veel meer investeringskeuzes zult hebben. U kunt vervolgens sommige of alle traditionele IRA omzetten in een Roth IRA. Je kunt je 401 (k) ook direct in een Roth IRA rollen. In beide gevallen, hoewel u belasting betaalt over het bedrag dat u dat jaar converteert, zijn alle volgende opnames van de Roth IRA belastingvrij. Bovendien hoeft u zich niet terug te trekken uit de Roth IRA op 70-jarige leeftijd of, in feite, op enig ander moment in uw leven.
- Forfaitair bedrag : net als bij een toegezegd-pensioenregeling kunt u uw geld in één keer opnemen. U kunt het op uw eigen beleggen of rekeningen betalen, na het betalen van belastingen op de distributie. Houd er rekening mee dat een forfaitaire verdeling u in een hogere belastingschijf kan plaatsen, afhankelijk van de grootte van de verdeling.