Portfolio Management
Portfoliobeheer is de kunst en wetenschap om beslissingen te nemen over de beleggingsmix en het beleid, investeringen af te stemmen op doelstellingen, activaspreiding voor individuen en instellingen en het risico af te wegen tegen de prestaties. Bij portfoliobeheer draait alles om het bepalen van sterke en zwakke punten, kansen en bedreigingen bij de keuze van schuld versus aandelen, binnenlands versus internationaal, groei versus veiligheid, en vele andere afwegingen die werden gemaakt in een poging om het rendement te maximaliseren bij een gegeven honger naar risico.
01:36Portfolio Management
Inzicht in portfoliobeheer
Hoewel het gebruikelijk is om de termen "portfoliobeheer" en "financiële planning" als synoniemen te gebruiken, zijn deze basisproducten van de financiële dienstverlening niet hetzelfde. Portfolio management is het creëren en onderhouden van een beleggingsrekening, terwijl financiële planning het proces is van het ontwikkelen van financiële doelen en het opstellen van een actieplan om deze te bereiken. Professioneel gelicentieerde portfoliomanagers zijn verantwoordelijk voor portfoliobeheer namens anderen, terwijl individuen ervoor kunnen kiezen om hun eigen investeringen zelf te sturen en hun eigen portfolio samen te stellen. Het uiteindelijke doel van het portefeuillebeheer is om het verwachte rendement van de beleggingen te maximaliseren bij een passend risiconiveau.
Portfoliobeheer kan over het algemeen passief of actief van aard zijn. Passief beheer is een langetermijnstrategie die vaak wordt gevolgd en waarbij vaak eenvoudig een brede marktindex (of groep van indexen) moet worden gevolgd, meestal aangeduid als indexering of indexbelegging.
Actief beheer omvat in plaats daarvan een enkele manager, co-managers of een team van managers die proberen het marktrendement te verslaan door de portefeuille van een fonds actief te beheren via investeringsbeslissingen op basis van onderzoek en beslissingen over individuele bedrijven. Gesloten fondsen worden over het algemeen actief beheerd.
Belangrijkste leerpunten
- Portfolio management is het samenstellen en onderhouden van een geschikte beleggingsmix voor een gegeven risicotolerantie.
- De belangrijkste factoren voor elke portfoliobeheerstrategie zijn activatoewijzing, diversificatie en regels voor het opnieuw in evenwicht brengen.
- Actief portfoliobeheer wil de markt 'verslaan' door ondergewaardeerde activa te identificeren, vaak door transacties op korte termijn en markttiming.
- Passief (geïndexeerd) portfoliobeheer probeert de bredere markt te repliceren en tegelijkertijd kosten en vergoedingen tot een minimum te beperken.
De belangrijkste elementen van portfoliobeheer
Asset Allocatie: de sleutel tot effectief portefeuillebeheer is de langetermijnmix van activa. Assetallocatie is gebaseerd op het inzicht dat verschillende soorten activa niet gelijktijdig bewegen en dat sommige volatieler zijn dan andere. Asset allocatie is gericht op het optimaliseren van het risico / rendement-profiel van een belegger door te beleggen in een mix van activa die weinig correlatie met elkaar hebben. Beleggers met een agressiever profiel kunnen hun portefeuille wegen naar meer volatiele beleggingen. Beleggers met een conservatiever profiel kunnen hun portefeuille wegen naar stabielere beleggingen. Geïndexeerde portefeuilles kunnen moderne portefeuilletheorie (MPT) gebruiken om te helpen bij het bouwen van een geoptimaliseerde portefeuille, terwijl actieve beheerders een willekeurig aantal kwantitatieve en / of kwalitatieve modellen kunnen gebruiken.
Diversificatie: De enige zekerheid bij beleggen is dat het onmogelijk is om consequent de winnaars en verliezers te voorspellen, dus de voorzichtige aanpak is om een mandje met beleggingen te creëren die een brede blootstelling binnen een beleggingscategorie bieden. Diversificatie is de spreiding van risico en beloning binnen een beleggingscategorie. Omdat het moeilijk is om te weten welke bepaalde subset van een activaklasse of sector waarschijnlijk een andere zal overtreffen, streeft diversificatie ernaar het rendement van alle sectoren in de tijd te vangen, maar met minder volatiliteit op een bepaald moment. Juiste diversificatie vindt plaats over verschillende soorten effecten, economische sectoren en geografische regio's.
Herbalancering is een methode die wordt gebruikt om een portefeuille met jaarlijkse intervallen terug te brengen naar de oorspronkelijke doelverdeling. Het is belangrijk voor het behoud van de activamix die het beste het risico / rendement-profiel van een belegger weerspiegelt. Anders kunnen de bewegingen van de markten de portefeuille blootstellen aan een groter risico of verminderde rendementsmogelijkheden. Een portefeuille die begint met een 70% aandelen- en 30% vastrentende allocatie, kan bijvoorbeeld via een uitgebreide marktrally verschuiven naar een 80/20 allocatie die de portefeuille blootstelt aan meer risico dan de belegger kan verdragen. Herbalancering betekent bijna altijd de verkoop van hooggeprijsde / laagwaardige waardepapieren en de herschikking van de opbrengst in laaggeprijsde / hoogwaardige waarde of uit de gunst gestelde effecten. De jaarlijkse iteratie van herbalancering stelt beleggers in staat om winst te behalen en de groeimogelijkheden in sectoren met een hoog potentieel uit te breiden, terwijl de portefeuille in lijn blijft met het risico / rendement-profiel van de belegger.
Actief Portfolio Management
Beleggers die een actieve managementbenadering implementeren, gebruiken fondsbeheerders of makelaars om aandelen te kopen en verkopen in een poging om een bepaalde index te verslaan, zoals de Standard & Poor's 500 Index of de Russell 1000 Index.
Een actief beheerd beleggingsfonds heeft een individuele portefeuillebeheerder, co-managers of een team van managers die actief beleggingsbeslissingen voor het fonds nemen. Het succes van een actief beheerd fonds hangt af van het combineren van diepgaand onderzoek, marktvoorspelling en de ervaring en expertise van de portefeuillebeheerder of het managementteam.
Portefeuillebeheerders die actief beleggen, letten goed op markttrends, verschuivingen in de economie, veranderingen in het politieke landschap en factoren die van invloed kunnen zijn op specifieke bedrijven. Deze gegevens worden gebruikt om de aankoop of verkoop van investeringen te timen in een poging om te profiteren van onregelmatigheden. Actieve beheerders beweren dat deze processen het potentieel voor een hoger rendement dan dat behaald door het eenvoudig nabootsen van de aandelen of andere effecten die op een bepaalde index staan, zullen vergroten.
Aangezien het doel van een portefeuillemanager in een actief beheerd fonds is om de markt te verslaan, moet hij of zij extra marktrisico's nemen om het rendement te behalen dat nodig is om dit doel te bereiken. Indexering elimineert dit, omdat er geen risico is op menselijke fouten in termen van aandelenselectie. Indexfondsen worden ook minder frequent verhandeld, wat betekent dat ze lagere kostenratio's hebben en fiscaal efficiënter zijn dan actief beheerde fondsen.
Actief beheer brengt traditioneel hoge kosten in rekening, en recent onderzoek heeft twijfels geworpen over het vermogen van managers om consequent beter te presteren dan de markt.
Passief portefeuillebeheer
Passief beheer, ook wel indexfondsbeheer genoemd, omvat het creëren van een portefeuille die bedoeld is om het rendement van een bepaalde marktindex of benchmark zo nauwkeurig mogelijk te volgen. Managers selecteren aandelen en andere effecten die op een index staan en passen dezelfde weging toe. Het doel van passief portefeuillebeheer is om een rendement te genereren dat hetzelfde is als de gekozen index in plaats van het te overtreffen.
Een passieve strategie heeft geen managementteam dat beleggingsbeslissingen neemt en kan worden gestructureerd als een exchange-traded fund (ETF), een beleggingsfonds of een beleggingsfonds. Indexfondsen worden gebrandmerkt als passief beheerd omdat elk een portefeuillemanager heeft die de index repliceert, in plaats van effecten te verhandelen op basis van zijn of haar kennis van de risico- en opbrengstkenmerken van verschillende effecten. Omdat deze beleggingsstrategie niet proactief is, zijn de beheerkosten die worden beoordeeld op passieve portefeuilles of fondsen vaak veel lager dan actieve beheerstrategieën.
Index beleggingsfondsen zijn gemakkelijk te begrijpen en bieden een relatief veilige benadering van beleggen in brede segmenten van de markt. (Zie "Passief versus actief portfoliobeheer: wat is het verschil?" Voor meer informatie.)
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.