Promesse
Een promesse is een financieel instrument dat een schriftelijke belofte van een partij (de uitgever of maker van de notitie) bevat om een andere partij (de begunstigde van de notitie) een bepaalde som geld te betalen, hetzij op verzoek, hetzij op een gespecificeerde toekomstige datum. Een promesse bevat doorgaans alle voorwaarden met betrekking tot de schuldenlast, zoals de hoofdsom, rentevoet, vervaldatum, datum en plaats van uitgifte en de handtekening van de uitgever.
Hoewel financiële instellingen ze kunnen uitgeven (zie hieronder), zijn promessen schuldinstrumenten waarmee bedrijven en particulieren financiering kunnen krijgen van een andere bron dan een bank. Deze bron kan een persoon zijn of een bedrijf dat bereid is de nota te dragen (en de financiering te verstrekken) onder de overeengekomen voorwaarden. In feite wordt iedereen geldschieter wanneer hij een promesse uitgeeft.
01:29Promesse
Hoe promesses werken
Promessen en wissels vallen onder het internationale verdrag van de jaren dertig, dat ook bepaalt dat de term 'promessen' moet worden ingevoegd in de hoofdtekst van het instrument en een onvoorwaardelijke betalingsbelofte moet bevatten.
Wat de wettelijke afdwingbaarheid betreft, liggen promessen tussen de informaliteit van een IOU en de starheid van een leningscontract. Een promesse bevat een specifieke belofte om te betalen en de benodigde stappen om dit te doen (zoals het aflossingsschema), terwijl een IOU alleen erkent dat er een schuld bestaat en het bedrag dat de ene partij aan de andere verschuldigd is.
Een leningsovereenkomst daarentegen geeft meestal het recht van de kredietgever om een verhaal te doen - zoals marktafscherming - in geval van wanbetaling door de kredietnemer; dergelijke bepalingen ontbreken doorgaans in een promesse. Hoewel het mogelijk de gevolgen van niet-betaling of niet-tijdige betalingen (zoals late kosten) opmerkt, verklaart het meestal geen verhaalsmogelijkheden als de emittent niet op tijd betaalt.
Onvoorwaardelijke en verkoopbare promesses worden verhandelbare instrumenten die op grote schaal worden gebruikt bij zakelijke transacties in tal van landen.
Promesse van studentenleningen
Veel mensen ondertekenen hun eerste promessen als onderdeel van het verkrijgen van een studielening. Particuliere geldschieters vereisen doorgaans dat studenten promessen ondertekenen voor elke afzonderlijke lening die zij aangaan. Sommige scholen staan federale leners van studieleningen echter toe om een eenmalige, master promesse te ondertekenen. Daarna kan de student-lener meerdere federale studieleningen ontvangen zolang de school de voortdurende geschiktheid van de student bevestigt.
Promissory notes voor studieleningen geven een overzicht van de rechten en plichten van studentenleners, evenals de voorwaarden en voorwaarden van de lening. Door bijvoorbeeld een master-promesse voor federale studieleningen te ondertekenen, belooft de student de leningbedragen plus rente en kosten terug te betalen aan het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. De hoofdbrief bevat ook de persoonlijke contactinformatie van de student en informatie over de tewerkstelling, evenals de namen en contactinformatie voor de persoonlijke referenties van de student.
Een korte geschiedenis van promesses
Promessen hebben een interessante geschiedenis gehad. Soms circuleerden ze als een vorm van alternatieve valuta, vrij van overheidscontrole. Op sommige plaatsen is de officiële valuta in feite de vorm van een promesse die een opeisbon wordt genoemd (een bank zonder opgegeven vervaldatum of vaste looptijd, waardoor de geldschieter kan beslissen wanneer hij betaling vraagt).
In de Verenigde Staten worden promessen echter meestal alleen uitgegeven aan geavanceerde beleggers van zakelijke klanten. Recentelijk zijn promessen echter ook in toenemende mate gebruikt bij het verkopen van huizen en het afsluiten van hypotheken.
Een promesse wordt meestal gehouden door de partij die geld verschuldigd is; zodra de schuld volledig is kwijtgescholden, moet deze door de begunstigde worden geannuleerd en aan de emittent worden teruggegeven.
Hypotheken versus promesses
Huiseigenaren beschouwen hun hypotheek meestal als een verplichting om het geld terug te betalen dat ze hebben geleend om hun woning te kopen. Maar eigenlijk is het een promesse die ze ook ondertekenen, als onderdeel van het financieringsproces, dat die belofte vertegenwoordigt om de lening terug te betalen, samen met de terugbetalingsvoorwaarden. De promesse stelt de hoogte van de schuld, de rentevoet en de late kosten vast. In dit geval houdt de kredietgever de promesse vast totdat de hypothecaire lening is afgelost. In tegenstelling tot de akte van vertrouwen of hypotheek zelf, wordt de promesse niet in provinciale landregisters aangegaan.
De promesse kan ook een manier zijn waarop mensen die niet in aanmerking komen voor een hypotheek een huis kunnen kopen. De mechanismen van de deal, meestal een terugnamehypotheek genoemd, zijn vrij eenvoudig: de verkoper blijft de hypotheek houden (terugnemen) op de woning en de koper tekent een promesse waarin staat dat hij of zij de prijs zal betalen van het huis plus een overeengekomen rentetarief in reguliere termijnen. De betalingen uit de promesse leiden vaak tot een positieve maandelijkse cashflow voor de verkoper.
Gewoonlijk zal de koper een grote aanbetaling doen om het vertrouwen van de verkoper in het vermogen van de koper om toekomstige betalingen te doen te versterken. Hoewel het verschilt per situatie en staat, wordt de akte van het huis vaak gebruikt als een vorm van onderpand en keert het terug naar de verkoper als de koper de betalingen niet kan uitvoeren. Er zijn gevallen waarin een derde optreedt als de schuldeiser in een terugnamehypotheek in plaats van de verkoper, maar dit kan zaken complexer en vatbaarder maken voor juridische problemen in geval van wanbetaling.
Het belastingperspectief
Vanuit het perspectief van de huiseigenaar die wil verkopen, is de samenstelling van de promesse heel belangrijk. Het is beter, vanuit fiscaal perspectief, om een hogere verkoopprijs voor uw huis te krijgen en de koper een lagere rente in rekening te brengen. Op deze manier zijn de meerwaarden belastingvrij bij de verkoop van het huis, maar de rente op het biljet wordt belast.
Omgekeerd zijn een lage verkoopprijs en een hoge rente beter voor de koper, omdat hij of zij de rente kan afschrijven en, na een jaar of zo trouw aan de verkoper te hebben betaald, herfinanciert tegen een lagere rente via een traditionele hypotheek van een bank. Ironisch genoeg, nu de koper eigen vermogen in het huis heeft opgebouwd, zal hij of zij waarschijnlijk geen probleem hebben om financiering van de bank te krijgen om het te kopen.
Belangrijkste leerpunten
- Een promesse is een financieel instrument dat een schriftelijke belofte van een partij (de uitgever of maker van de notitie) bevat om een andere partij (de begunstigde van de notitie) een bepaalde som geld te betalen, hetzij op verzoek, hetzij op een gespecificeerde toekomstige datum.
- Een promesse bevat doorgaans alle voorwaarden met betrekking tot de schuldenlast, zoals de hoofdsom, rentevoet, vervaldatum, datum en plaats van uitgifte en de handtekening van de uitgever.
- Wat de wettelijke afdwingbaarheid betreft, liggen promessen tussen de informaliteit van een IOU en de starheid van een leningscontract.
Soorten promessen
Promissory Notes voor bedrijfskredieten
Promessen worden in het bedrijfsleven gewoonlijk gebruikt als middel voor financiering op korte termijn. Wanneer een bedrijf bijvoorbeeld veel producten heeft verkocht, maar nog geen betalingen voor die producten heeft ontvangen, kan het te weinig contant worden en niet in staat zijn om crediteuren te betalen. In dit geval kan het hen vragen om een promesse te accepteren die op een later tijdstip kan worden ingewisseld voor contant geld nadat het zijn vorderingen heeft ontvangen. Als alternatief kan het de bank vragen om contant geld in ruil voor een in de toekomst terug te betalen promesse.
Promessory notes bieden ook een kredietbron voor bedrijven die andere opties hebben uitgeput, zoals bedrijfsleningen of obligatie-emissies. Een notitie uitgegeven door een bedrijf in deze situatie loopt een hoger risico op wanbetaling dan, laten we zeggen, een bedrijfsobligatie. Dit betekent ook dat de rentevoet op een bedrijfsobligatie waarschijnlijk een hoger rendement oplevert dan een obligatie van dezelfde onderneming - een hoog risico betekent een hoger potentieel rendement.
Deze bankbiljetten moeten meestal worden geregistreerd bij de overheid in de staat waarin ze worden verkocht en / of bij de Securities and Exchange Commission. Regelgevers zullen de nota herzien om te beslissen of het bedrijf in staat is zijn beloften na te komen. Als het biljet niet is geregistreerd, moet de belegger zijn eigen analyse uitvoeren om na te gaan of de onderneming in staat is de schulden af te lossen. In dit geval kunnen de juridische mogelijkheden van de belegger enigszins beperkt zijn in geval van wanbetaling. Bedrijven die in ernstige problemen verkeren, kunnen makelaars met een hoge commissie inhuren om niet-geregistreerde bankbiljetten naar het publiek te sturen.
Beleggingsbriefjes
Investeren in promessen, zelfs in het geval van een hypotheek, brengt risico's met zich mee. Om deze risico's te helpen minimaliseren, moet een belegger de notitie registreren of laten notariëren, zodat de verplichting zowel openbaar als wettelijk is vastgelegd. In het geval van de terugnamehypotheek kan de koper van het biljet zelfs zo ver gaan dat hij een verzekeringspolis afsluit over het leven van de emittent. Dit is volkomen acceptabel, want als de uitgever sterft, neemt de houder van het biljet de eigendom van het huis en de bijbehorende kosten op zich die hij misschien niet bereid is te behandelen.
Deze bankbiljetten worden alleen aangeboden aan zakelijke of geavanceerde beleggers die de risico's aankunnen en het geld hebben dat nodig is om de bankbiljetten te kopen (bankbiljetten kunnen worden uitgegeven voor een zo hoog bedrag als de koper bereid is te dragen). Nadat een belegger heeft ingestemd met de voorwaarden van een promesse, kan hij of zij deze verkopen (of zelfs de individuele betalingen ervan) aan een andere belegger, net als een effect.
Notes verkopen tegen een korting op hun nominale waarde vanwege de effecten van inflatie die de waarde van toekomstige betalingen beïnvloedt. Andere beleggers kunnen ook een gedeeltelijke aankoop van de notitie doen, waarbij ze de rechten op een bepaald aantal betalingen kopen - nogmaals, met een korting op de werkelijke waarde van elke betaling. Hierdoor kan de biljethouder snel een forfaitair bedrag ophalen, in plaats van te wachten tot de betalingen zijn geaccumuleerd.
Promissory Notes versus traditionele kredietverstrekkers
Door banken en traditionele geldschieters te omzeilen, nemen beleggers in promessen het risico van de banksector zonder de organisatorische omvang te hebben om dat risico te minimaliseren door het te spreiden over duizenden leningen. Dit risico vertaalt zich in grotere rendementen - op voorwaarde dat de begunstigde niet standaard op de notitie staat.
In de bedrijfswereld worden dergelijke bankbiljetten zelden aan het publiek verkocht. Wanneer dit het geval is, staat dit meestal in opdracht van een bedrijf dat worstelt met gewetenloze makelaars die bereid zijn promesses te verkopen die het bedrijf misschien niet kan nakomen.
In het geval van overnamehypotheken zijn promessen een waardevol instrument geworden om de verkoop te voltooien die anders zou worden tegengehouden door een gebrek aan financiering. Dit kan een win-win situatie zijn voor zowel de verkoper als de koper, zolang beide partijen volledig begrijpen waar ze aan beginnen.
Als u een aankoop of verkoop van een overnamehypotheek wilt uitvoeren, moet u een gesprek hebben met een juridische professional en het notariskantoor bezoeken voordat u iets ondertekent.