Voorziening kredietverliezen (PCL)
De voorziening voor kredietverliezen (PCL) is een schatting van potentiële verliezen die een bedrijf zou kunnen ondervinden als gevolg van kredietrisico. De voorziening voor kredietverliezen wordt behandeld als een last in de jaarrekening van de onderneming. Dit zijn verwachte verliezen als gevolg van achterstallige en oninbare vorderingen of ander krediet dat waarschijnlijk in gebreke blijft of oninbaar wordt. Als het bedrijf bijvoorbeeld berekent dat rekeningen over 90 dagen achterstallig een herstelpercentage van 40% hebben, zal het een voorziening voor kredietverliezen treffen op basis van 40% van het saldo van deze rekeningen.
Voorziening voor kredietverliezen (PCL) begrijpen
Omdat naar verwachting vorderingen (AR) binnen een jaar of een bedrijfscyclus in contanten worden omgezet, wordt dit als een actueel actief op de balans van een bedrijf gerapporteerd. Aangezien vorderingen te hoog kunnen zijn als een deel niet inbaar is, kan het werkkapitaal en het eigen vermogen van de onderneming echter ook worden overschat.
Om te voorkomen dat de klant te hoog wordt, kan een bedrijf inschatten hoeveel van zijn vorderingen hoogstwaarschijnlijk niet zal worden geïnd. De schatting wordt gerapporteerd in een balans-tegenactivarekening genaamd voorziening voor kredietverliezen. Verhogingen van de rekening worden ook opgenomen in de kosten van de winst- en verliesrekening.
Voorbeeld van voorziening voor kredietverliezen
De AR van bedrijf A heeft op 30 juni een debetsaldo van $ 100.000. Naar verwachting wordt ongeveer $ 2.000 niet omgezet in contanten. Als gevolg hiervan wordt een creditsaldo van $ 2.000 gerapporteerd als een voorziening voor kredietverliezen. De boekhoudkundige boeking voor het aanpassen van het saldo op de voorzieningenrekening omvat de kosten van de winst- en verliesrekening.
Omdat juni de eerste bedrijfsmaand van onderneming A was, begon de voorziening voor kredietverliezen de maand met een nulsaldo. Vanaf 30 juni, wanneer het zijn eerste balans en resultatenrekening uitgeeft, zal zijn voorziening voor kredietverliezen een creditsaldo hebben van $ 2.000.
Omdat de voorziening voor kredietverliezen een creditsaldo van $ 2.000 rapporteert en AR een debetsaldo van $ 100.000 rapporteert, rapporteert de balans een netto bedrag van $ 98.000. Aangezien het nettobedrag waarschijnlijk in contanten wordt omgezet, wordt het de realiseerbare waarde van de AR genoemd.
De oninbare rekeningen van bedrijf A rapporteren kredietverliezen van $ 2.000 in de winst- en verliesrekening van juni. De kosten worden gerapporteerd, hoewel geen van de AR in juni verschuldigd was, aangezien de termijnen netto 30 dagen zijn. Bedrijf A probeert het matching-principe te volgen door de oninbare vorderingen te matchen met de boekhoudperiode waarin de kredietverkoop plaatsvond.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.