Secundaire hypotheekmarkt
Een secundaire hypotheekmarkt is de markt waar hypothecaire leningen en servicerechten worden gekocht en verkocht tussen hypotheekverstrekkers, hypotheekaggregators (securitizers) en beleggers. De secundaire hypotheekmarkt is extreem groot en liquide.
Secundaire hypotheekmarkt verklaard
De secundaire hypotheekmarkt is waar woningkredieten en servicerechten worden gekocht en verkocht tussen geldschieters en beleggers. De secundaire hypotheekmarkt helpt om krediet beschikbaar te stellen voor alle leners op geografische locaties. Een groot percentage nieuwe hypotheken wordt door hun originators verkocht op de secundaire markt, waar ze worden verpakt in door hypotheek gedekte effecten en worden verkocht aan beleggers zoals pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen en hedgefondsen.
Wanneer een persoon een woninglening aangaat, wordt de lening onderschreven, gefinancierd en onderhouden door een bank. Omdat de bank hun eigen middelen heeft gebruikt om de lening te verstrekken, zullen ze uiteindelijk geen geld meer hebben om te lenen, dus zullen ze de lening verkopen aan de secundaire markt om hun geld aan te vullen om meer woningkredieten te verstrekken. De lening wordt vaak verkocht aan grote aggregators, zoals Fannie Mae. De aggregator distribueert vervolgens duizenden vergelijkbare leningen in een door hypotheek gedekt effect (MBS).
Voordat de secundaire markt werd opgericht, beschikten alleen grotere banken over de uitgebreide middelen die nodig waren om de middelen te verstrekken voor de looptijd van de lening, meestal gedurende 15 tot 30 jaar. Hierdoor hadden potentiële huizenkopers het moeilijker om hypotheekverstrekkers te vinden. Omdat er minder concurrentie was tussen hypotheekverstrekkers, konden ze hogere rentetarieven berekenen. De Charter Act van 1968 loste dit probleem op door twee jaar later Fannie Mae en Freddie Mac te creëren. Deze door de overheid gesponsorde bedrijven konden bankhypotheken kopen en doorverkopen aan andere investeerders. In plaats van de leningen afzonderlijk door te verkopen, werden ze gebundeld in door hypotheek gedekte effecten, wat betekent dat hun waarde wordt gewaarborgd of ondersteund door de waarde van de hypotheekbundel.
Concurrentie en risico
Concurrentie en risico zijn altijd onderdeel van het spel wanneer particuliere beleggers hypothecaire leningen op de secundaire hypotheekmarkt brengen, omdat de particuliere beleggers hypotheekrente en -vergoedingen beginnen te drijven. Dit betekent dat als u een lage kredietscore heeft en een lening zoekt, u als riskant kunt worden beschouwd, zodat ze hogere tarieven en kosten kunnen berekenen.
Na de subprime-hypotheekcrisis groeiden individuele beleggers niet meer om hun kapitaal te riskeren op hypotheekgedekte effecten met lage tarieven. De federale overheid moest toen ingrijpen om de leegte op de secundaire hypotheekmarkt te vullen. Dit verhinderde dat de tarieven omhoogschoten naar een plek waar bijna niemand het zich kon veroorloven een huis te bezitten.