Kort en vervormen: manipulatie van bearmarktvoorraden

Een minder gepubliceerde en meer sinistere versie van short selling kan plaatsvinden op Wall Street. Het heet 'kort en vervormen' (S&D). Het is belangrijk dat beleggers zich bewust zijn van de gevaren van S&D en weten hoe ze zichzelf kunnen beschermen.

Er is inherent niets mis met short selling, wat is toegestaan ​​volgens de voorschriften van de Securities and Exchange Commission (SEC). Het 'short and distort' type shortverkoper gebruikt echter verkeerde informatie en een berenmarkt om aandelen te manipuleren. S&D is illegaal, net als zijn tegenhanger, de pomp en dump, die voornamelijk wordt gebruikt in een bullmarkt.

Belangrijkste leerpunten

• S & D-handelaren manipuleren aandelenkoersen door shortposities in te nemen en vervolgens lastercampagnes te gebruiken om de koers van de beoogde aandelen te verlagen.
• Een short-en-distorter-regeling kan alleen slagen als de S & D-handelaar geloofwaardigheid heeft.
• Een 'kort en vervormen' is het omgekeerde van de bekendere 'pump and dump'-tactiek.

Short selling versus short en distort (S&D)

Short selling is de gewoonte om geleende aandelen te verkopen in de hoop dat de aandelenkoers snel zal dalen, waardoor de short-verkoper deze met winst terugkrijgt. De SEC heeft er om verschillende goede redenen een legale activiteit van gemaakt. Ten eerste verschaft het de markten meer informatie. Korte verkopers doen vaak uitgebreide, legitieme due diligence om feiten aan het licht te brengen die hun vermoeden ondersteunen dat het doelbedrijf overgewaardeerd is. Ten tweede draagt ​​short selling bij aan de marktliquiditeit omdat het voldoet aan de aanbodcomponent van het vraag / aanbod-paradigma. Ten slotte biedt short selling ook beleggers die de aandelen bezitten (longposities) de mogelijkheid om extra inkomsten te genereren door hun aandelen uit te lenen aan de shorts.

S & D-handelaren daarentegen manipuleren aandelenkoersen op een berenmarkt door shortposities in te nemen en vervolgens een lastercampagne te gebruiken om de koers van de beoogde aandelen te verlagen. Dit is het omgekeerde van de 'pump and dump'-tactiek, waarbij een belegger aandelen koopt (een longpositie inneemt) en valse informatie verstrekt waardoor de koers van het doelaandeel stijgt.

Over het algemeen is het gemakkelijker om aandelen te manipuleren om naar beneden te gaan op een bear-markt en omhoog op een bull-markt. De 'pump and dump' is misschien beter bekend dan de 'short and distort', deels vanwege de inherente bullish vooringenomenheid die is ingebouwd in de meeste aandelenmarkten, en vanwege de berichtgeving in de media over de uitgebreide Amerikaanse bullmarkt die in het spel is geweest voor de beter deel van drie decennia. De Amerikaanse aandelenmarkt heeft bijvoorbeeld sinds het midden van de jaren tachtig een langdurige opwaartse trend doorgemaakt, die voldoende voer voor pomp-en-dumpers bood om hun corrupte regelingen in te zetten.

Het hoofddoel van een S & D-handelaar is om winst te maken door een voorraad kort te sluiten voordat de voorraad publiekelijk wordt ingesmeerd. De theorie is dat het beangstigen van de beleggers van het aandeel hen massaal zal laten vluchten, waardoor de koers van het aandeel daalt. Een short-en-distorter-regeling kan alleen slagen als de S & D-handelaar geloofwaardigheid heeft. Daarom zullen ze vaak schermnamen en e-mailadressen gebruiken die impliceren dat ze zijn geassocieerd met gerenommeerde entiteiten, zoals de SEC of Financial Industry Regulatory Authority (FINRA). Het doel van hun boodschap is om beleggers te overtuigen dat regelgevende instanties zich ernstige zorgen maken over het bedrijf en dat ze contact opnemen met de beleggers als een gebaar van goede wil.

'Short and distort' handelaren maken prikborden vol, waardoor het voor een belegger erg moeilijk is om de claims te verifiëren. "Ga weg voordat het allemaal neerstort" en "Beleggers die een rechtszaak willen aanspannen kunnen contact opnemen met ..." zijn typische berichten, evenals hun projecties van $ 0 aandelenkoersen en 100% verliezen. Elke persoon of entiteit die probeert zijn claims tegen te spreken, wordt het doelwit van zijn aanvallen. Met andere woorden, de marktmanipulator zal er alles aan doen om te voorkomen dat de waarheid naar buiten komt en de koers van de beoogde aandelen omlaag houdt.

Films zoals 'Wall Street' (1987) en 'Boiler Room' (2000) brachten dit soort beursmanipulaties naar voren en hielpen beleggers te informeren over de risico's van het spelen van de markten.

Het netto-effect van kort en vervormen

Wanneer een 'korte en vervormde' manoeuvre slaagt, verkopen beleggers die aanvankelijk aandelen tegen hogere prijzen kochten tegen lage prijzen vanwege hun verkeerde overtuiging dat de waarde van het aandeel aanzienlijk zal dalen. Deze verkoopdruk drijft de aandelenkoers lager, waardoor de S & D-handelaren hun winsten kunnen dekken en vergrendelen.

Tijdens de chaos die sommige prominente faillissementen omhulde, zoals Enron in 2001 of Nortel in 2009, waren beleggers gevoeliger voor dit soort manipulatie in andere aandelen dan anders het geval zou zijn geweest. Tijdens de recessie kan de eerste schijn van ongepastheid ervoor zorgen dat beleggers gemakkelijk de heuvels op rennen. Als gevolg hiervan lopen veel onschuldige, legitieme en groeiende bedrijven het risico om verbrand te raken en investeerders mee te nemen.

Kortsluiting en vervorming identificeren en voorkomen

Hier zijn enkele tips om te voorkomen dat u wordt verbrand door een 'kort en vervormd' schema:

1. Geloof niet alles wat je leest - verifieer de feiten.
2. Doe uw eigen due diligence en bespreek dit met uw makelaar.
3. Hypotheceer uw aandelen - haal ze uit de straatnaam om te voorkomen dat short sellers deze lenen en verkopen.

De beste manier om jezelf te beschermen is door je eigen onderzoek te doen. Veel aandelen met een groot potentieel worden genegeerd door Wall Street. Door je eigen huiswerk te maken, zou je je veel veiliger moeten voelen in je beslissingen. En zelfs als de S & D's uw aandelen aanvallen, zult u beter in staat zijn om hun vervormingen te detecteren en minder waarschijnlijk ten prooi te vallen aan hun valse claims.

Hoe goed onderzoek te identificeren

Stel jezelf deze vragen om de belangrijkste kenmerken van een goed onderzoeksrapport te ontdekken:

1. Is er een disclaimer?

De SEC vereist dat iedereen die beleggingsinformatie of -advies verstrekt, de aard van de relatie tussen de informatieverstrekker (de onderzoeksanalist) en het bedrijf waarover het rapport gaat volledig bekend maakt. Als er geen disclaimer is, moeten beleggers het rapport negeren.

2. Wat is de aard van de relatie?

Beleggers kunnen goede informatie krijgen uit stukken die zijn gepubliceerd door investor relations-bedrijven, beursvennootschappen en onafhankelijke onderzoeksbedrijven. Het gebruik van al deze bronnen biedt informatie en perspectieven die u kunnen helpen betere beleggingsbeslissingen te nemen. U moet hun conclusies echter evalueren in het licht van de eventuele compensatie die de informatieverstrekker voor het rapport heeft ontvangen.

Kan een Wall Street-analist, die zelfs gedeeltelijk wordt gecompenseerd door de prestaties van de aandelen in zijn analyse, objectiever zijn dan een op kosten gebaseerd onderzoeksbureau dat een vast maandelijks tarief krijgt zonder prestatiebonus? Het antwoord op deze vraag blijft voor elke belegger om te beslissen, maar beide soorten rapporten zijn doorgaans beschikbaar voor het evalueren van een potentiële investering. De aard van de vergoeding biedt informatie om u te helpen de objectiviteit van een rapport te evalueren.

3. Is de auteur geïdentificeerd en worden contactgegevens verstrekt?

Over het algemeen is het een goed teken als de naam en contactgegevens van de auteur in het rapport staan, omdat het aantoont dat de auteur trots is op het rapport en beleggers een manier biedt om contact op te nemen met de auteur voor aanvullende informatie.

Onderzoeksrapporten van legitieme beursvennootschappen plaatsen de naam van de auteur en contactgegevens bovenaan de voorpagina. Als de naam van de auteur niet wordt gegeven, moeten beleggers zeer sceptisch staan ​​tegenover de inhoud van het rapport.

4. Wat zijn de referenties van de auteur?

Letters achter een naam betekenen niet noodzakelijk dat de auteur van het rapport een betere analist is, maar ze geven wel aan dat de analist aanvullende studies heeft uitgevoerd om zijn of haar kennis van financiën en beleggen uit te breiden.

5. Hoe leest het rapport?

Als het rapport grandioze woorden en uitroeptekens bevat, pas dan op. Dit wil niet zeggen dat goede analisten saai zijn, maar goede rapporten lezen niet als een tabloidkop. Een gerenommeerde analist zou nooit overdrijvingen zoals 'zekere dingen' of 'raketten' gebruiken en zou nooit suggereren dat u een hypotheek op uw huis legt om een ​​aandeel te kopen.

Objectieve onderzoeksrapporten bieden gemotiveerde argumenten om een ​​aandeel te kopen of verkopen. Belangrijke factoren zoals managementexpertise, concurrentievoordelen en cashflows worden als bewijs genoemd ter ondersteuning van de aanbeveling.

6. Is er een verdienmodel en richtprijs met redelijke veronderstellingen?

De bottom line voor elke aanbeveling is het verdienmodel en de richtprijs. De veronderstellingen waarop het verdienmodel is gebaseerd, moeten duidelijk worden vermeld, zodat de lezer kan beoordelen of de veronderstellingen redelijk zijn. De richtprijs moet gebaseerd zijn op waarderingsmaatstaven - zoals de koers-winstverhouding (P / E) of koers-boekverhouding (P / B) - die ook gebaseerd zijn op redelijke veronderstellingen. Als een rapport deze details mist, is het over het algemeen veilig om aan te nemen dat het rapport een deugdelijke basis mist en moet worden genegeerd.

7. Is er lopende onderzoeksdekking?

Een toezegging om voortdurende onderzoeksdekking te bieden (minimaal één rapport per kwartaal gedurende minimaal een jaar) geeft aan dat er een solide overtuiging is in de fundamentele sterke punten van het bedrijf. Er zijn veel middelen nodig om dit soort dekking te bieden, dus een bedrijf dat voortdurende dekking biedt, is een teken dat het legitiem gelooft in het langetermijnpotentieel van een aandeel.

Dit in tegenstelling tot eenmalige rapporten die worden gebruikt om aandelen te manipuleren. In deze gevallen zullen vermeende onderzoeksbureaus plotseling 'rapporten' publiceren over aandelen waarover ze nog nooit eerder hebben gerapporteerd. Over het algemeen kunnen deze rapporten worden geïdentificeerd als een poging tot voorraadmanipulatie omdat ze niet de kenmerken van een legitiem onderzoeksrapport zullen bevatten, zoals hierboven besproken.

Het komt neer op

Gewetenloze S & D-tactieken kunnen ervoor zorgen dat beleggers de tas vasthouden. Gelukkig zijn aandelenrapporten van hoge kwaliteit relatief gemakkelijk te herkennen en hoeven ze niet te worden verward met de dramatische, valse claims van de voorraadmanipulator. Houd het hoofd koel bij het analyseren van een aandeel en voorkom dat u verstrikt raakt in online hype. Door potentiële investeringen zorgvuldig en objectief te analyseren, kunt u uzelf beschermen tegen S & D-spelers - en in het algemeen betere aandelen kiezen.