Short selling: het verbod opleggen

Short selling is geen nieuw fenomeen, het bestaat al sinds de oorsprong van de aandelenmarkt. Het pessimisme van de verkopers dat gepaard gaat met short selling is echter niet altijd verwelkomd.

Short sellers wedden tegen de aandelen. In plaats van te zoeken naar stijgende aandelenkoersen, zoeken ze een kans om geld te verdienen door een daling te verwachten. Korte verkopers lenen de aandelen van een makelaar, verkopen ze en wachten tot de prijzen dalen, zodat ze de aandelen tegen een goedkopere prijs kunnen kopen. (Bespreek of speculanten nutteloos zijn voor de samenleving )

Door de geschiedenis heen hebben deze verkopers de schuld gekregen van enkele van de ergste mislukkingen op de financiële markten van de wereld. Sommige bedrijfsleiders hebben hen beschuldigd van het verlagen van de aandelenkoersen van hun bedrijf. Regeringen hebben short selling tijdelijk stopgezet om markten te helpen herstellen en hebben de wetten tegen sommige short selling-methoden aangescherpt. Enkele regeringen zijn zelfs zo ver gegaan dat ze extreme acties tegen short sellers hebben voorgesteld en uitgevoerd. Dit is door de geschiedenis heen gebeurd in verschillende landen en industrieën.

Amsterdam
Short selling is er al sinds de aandelenmarkten in de jaren 1600 in de Nederlandse Republiek ontstonden. In 1610 stortte de Nederlandse markt in en kreeg Isaac Le Maire, een prominente handelaar, de schuld omdat hij actief short selling was in aandelen. Hij was een belangrijke aandeelhouder in de Verenigde Oost-Indische Compagnie (ook bekend als Vereenigde Oost-Indische Compagnie of VOC). Le Maire, een voormalig bestuurslid, en zijn medewerkers werden beschuldigd van het manipuleren van de aandelen van de VOC. Ze probeerden de aandelenprijzen te verlagen door grote hoeveelheden aandelen op de markt te verkopen. De Nederlandse regering heeft actie ondernomen en een tijdelijk verbod op short selling ingesteld. (Lees hoe beleggers vaak de problemen van de markt veroorzaken voor meer info.)

Groot Brittanië
In 1733 werd naakte short selling verboden na de fall-out van de Zuidzeebubbel van 1720. Het verschil tussen naakte short selling en de traditionele short sale is dat de aandelen die worden kortgesloten nooit daadwerkelijk worden geleend door de korte verkoper.

In het geval van de zeepbel in de Zuidzee ontstond speculatie over het handelsmonopolie van de South Sea Company. Het bedrijf nam het grootste deel van de nationale schuld van Engeland over, in ruil voor exclusieve handelsrechten in de Zuidzee. Dit leidde tot een stijging van de aandelenkoersen. Aandelen stegen van bijna £ 130 naar meer dan één £ 1000 op het hoogtepunt. Toen stortte de markt in. Het bedrijf werd ervan beschuldigd zijn prijzen vals te hebben opgeblazen door valse geruchten te verspreiden over zijn succes.

Frankrijk
De aandelenmarkt was wankel in de aanloop naar het begin van de Franse revolutie. Napoleon Bonaparte verbood niet alleen short selling, maar vond het onpatriottisch en verraad en liet verkopers gevangen zetten. Bonaparte hield niet van de activiteit omdat het zijn oorlogen financierde en zijn rijk opbouwde.

Interessant is dat eeuwen later short sellers veel zwaarder werden behandeld dan gevangenisstraf. In 1995 stelde het Ministerie van Financiën van Maleisië stokerij voor als een straf voor short sellers, omdat zij de verkopers als onruststokers beschouwden.

ONS
Short selling was in de VS verboden vanwege de onstabiele markt van het jonge land en speculaties over de oorlog van 1812. Het bleef van kracht tot de jaren 1850 toen het werd ingetrokken.

De VS beperkten later short selling als gevolg van de gebeurtenissen die leidden tot de Grote Depressie. In oktober 1929 stortte de markt in en veel mensen gaven aandelenhandelaar Jesse Livermore de schuld. Livermore verzamelde $ 100 miljoen bij het shorten op de aandelenmarkt in 1929. Woord verspreidde zich en het publiek was woedend.

Het Amerikaanse congres onderzocht de marktcrash van 1929, omdat ze zich zorgen maakten over berichten over "bereninvallen" die short sellers zouden hebben uitgevoerd. Ze besloten de nieuw opgerichte Securities Exchange Commission (SEC) de macht te geven om short selling te reguleren in de Securities Exchange Act van 1934. De uptick-regel werd ook voor het eerst geïmplementeerd in 1938. De regel stelde dat beleggers geen aandelen kunnen shorten tenzij de laatste transactie tegen een hogere prijs dan de vorige transactie. De inspanning was bedoeld om het momentum van de achteruitgang van een beveiliging te vertragen.

Een Amerikaanse congreshoorzitting ging over short selling in 1989, enkele maanden na de beurscrash in oktober 1987. Wetgevers wilden kijken naar de effecten van short sellers op kleine bedrijven en de noodzaak van verdere regulering op de markten.

De SEC heeft de regelgeving voor short selling in 2005 bijgewerkt om misbruik door naakte short sellers aan te pakken met de goedkeuring van Verordening SHO. Een paar jaar later liet het de uptick-regel vallen voor alle aandelen. De SEC volgde echter nog steeds blote short selling (hoewel naakt short selling in de VS verboden is), en binnen een paar jaar nam de SEC noodmaatregelen om illegale blote short selling te beperken naarmate de hypotheekcrisis en kredietcrisis dieper werden en fluctuaties in de markt is toegenomen. In het najaar van 2008 had de financiële crisis zich over de hele wereld verspreid, waardoor landen tijdelijke short selling verboden en beperkingen op effecten uit de financiële sector moesten invoeren. Deze landen omvatten de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Ierland, Canada en andere landen die daarop volgden. (Lees onze tutorial over kredietcrisis voor meer diepgaande informatie over deze crisis.)

Gevolgtrekking
Short selling verboden zijn gebruikt vanaf het begin van de financiële markten en door de geschiedenis heen om misbruiken aan te pakken, zoals het verspreiden van negatieve geruchten over een bedrijf om markten te manipuleren. Veel verboden worden echter ingetrokken omdat short sellers een belangrijke rol spelen in de markten. De SEC identificeert hun belang op basis van hun:

• Bijdrage aan efficiënte prijsontdekking
• Beperkende marktbellen
• Vergroting van de marktliquiditeit
• Bevordering van kapitaalvorming
• Faciliteren van hedging- en andere managementactiviteiten
• Beperkingen voor opwaartse marktmanipulatie

Een goed voorbeeld van de betekenis van de short-verkoper was het identificeren van de te dure aandelen bij Enron. Korte verkoper James Chanos onderzocht de boekhoudpraktijken van het bedrijf en ontdekte dat er iets mis was. Sommigen beweren dat zijn bewustzijn heeft bijgedragen aan het ontdekken van de boekhoudfraude die bekend staat als het "Enron-schandaal", waardoor zijn leidinggevenden achter de tralies kwamen te staan. (Voor meer informatie over bedrijven zoals Enron, bekijk ons ​​gerelateerde artikel, The Biggest Stock Scams Of All Time .)