Huid in het spel
Skin in the game is een uitdrukking die populair is geworden door de gerenommeerde belegger Warren Buffett en verwijst naar een situatie waarin hooggeplaatste insiders hun eigen geld gebruiken om aandelen te kopen in het bedrijf dat ze runnen.
Het aforisme komt met name veel voor in het bedrijfsleven, financiën en gokken en wordt ook in de politiek gebruikt.
Skin In The Game uitgelegd
In zaken en financiering wordt de term skin in het spel gebruikt om te verwijzen naar eigenaars of opdrachtgevers die een aanzienlijk belang hebben in een beleggingsinstrument, zoals aandelen van een bedrijf, waarin externe investeerders worden gevraagd om te investeren. In deze zin is "skin" een spraakfiguur voor de betrokken persoon of geld, en is "game" de metafoor voor acties op het speelveld dat wordt besproken.
Het is niet ongebruikelijk dat een bestuurder aandelen ontvangt als compensatie of aandelenopties uitoefent om aandelen met korting te kopen. Wat ongewoon is, is dat een leidinggevende zijn eigen geld riskeert in het bedrijf waarin hij werkt. Wanneer een leidinggevende huid in het spel steekt, wordt dit gezien als een teken van goed vertrouwen of een blijk van vertrouwen in de toekomst van het bedrijf, en het wordt gezien als een positief teken door externe investeerders.
Als opdrachtgevers ook hun eigen geld in het beleggingsinstrument hebben geïnvesteerd, zullen potentiële en bestaande investeerders deze beweging vertalen in de betekenis dat de investering stabiel is en meer vertrouwen zal hebben dat het bedrijf altijd zijn beste voet zal zetten om rendement voor zijn investeerders te genereren. Het idee achter leidinggevenden om hun huid in het spel te steken is ervoor te zorgen dat bedrijven worden beheerd door gelijkgestemde individuen die een aandeel in het bedrijf delen. Leidinggevenden kunnen praten wat ze willen, maar de beste stem van vertrouwen is dat ze hun eigen geld op het spel zetten, net als externe investeerders.
Er zijn echter beperkingen die bestaan wanneer eigenaren en leidinggevenden van het hogere management worden gevraagd hun eigen geld te investeren in een effect. Veel banken en andere financiële instellingen verbieden werknemers om een 'skin' te hebben waarin klantkapitaal wordt beheerd, voornamelijk om het probleem van vooraanlopende en vermengde fondsen aan te pakken. Bovendien zijn beleggingsstructuren zoals hedgefondsen, private equity en beleggingsfondsen wettelijk beperkt tot investeringsposities van minderheden binnen het bereik van 0, 5% tot 2%.
De Securities and Exchange Commission (SEC) vereist dat fondsen jaarlijks ongeveer bekendmaken hoeveel geld elke portefeuillebeheerder in het fonds heeft geïnvesteerd. Aan de hand van deze openbare informatie beweren voorstanders dat het vinden van fondsbeheerders die hun geld op de juiste plaats zetten, een betrouwbare manier kan zijn om fondsbeheerders te identificeren die naar verwachting op de lange termijn de markt verslaan. Ze geloven dat kapitaalinzet de belangrijkste manier is om de belangen van investeerders en managers op elkaar af te stemmen. Een onderzoek van Morningstar uit 2014 wees uit dat beleggers waarschijnlijk het gemiddelde met enige afstand zullen overtreffen als ze fondsen kiezen van een vermogensbeheerder waarvan de portefeuillebeheerders zwaar in hun eigen middelen hebben belegd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.