Succesvolle inspanningen versus volledige kostenberekening: wat is het verschil?

Bedrijven die betrokken zijn bij de exploratie en ontwikkeling van ruwe olie en aardgas kunnen kiezen tussen twee boekhoudmethoden: de methode met succesvolle inspanningen (SE) en de methode met volledige kosten (FC). Deze benaderingen verschillen in de manier waarop ze omgaan met specifieke bedrijfskosten die verband houden met de industrie.

De boekhoudmethode die een bedrijf kiest, is van invloed op de manier waarop zijn netto-inkomsten en kasstroomcijfers worden gerapporteerd. Daarom is het een belangrijke overweging bij het analyseren van bedrijven die betrokken zijn bij de exploratie en ontwikkeling van olie en aardgas.

Bedrijven registreren exploratiekosten die volgens beide methoden zijn geactiveerd op de balans als onderdeel van hun langetermijnactiva. Dit komt omdat, net als de machines die door een productiebedrijf worden gebruikt, olie- en aardgasreserves worden beschouwd als productieve activa voor een olie- en gasbedrijf. Algemeen geaccepteerde boekhoudprincipes (GAAP) vereisen dat bedrijven kosten in rekening brengen om die activa tegen inkomsten te verwerven terwijl ze de activa gebruiken.

De reden dat er twee verschillende methoden bestaan ​​voor het registreren van olie- en gasexploratie- en ontwikkelingskosten, is dat mensen verdeeld zijn over welke methode volgens hen het beste transparantie biedt over de inkomsten en kasstromen van een bedrijf.

De Financial Accounting Standards Board (FASB), die verantwoordelijk is voor het instellen en besturen van GAAP, en de Securities and Exchange Commission (SEC), die het financiële rapportageformaat en de inhoud van beursgenoteerde bedrijven regelt, zijn verdeeld over wat de juiste methode is .

In Statement of Financial Accounting Standard (SFAS) 19 vereist de FASB dat olie- en gasbedrijven de SE-methode gebruiken. Met de SEC kunnen bedrijven de FC-methode gebruiken. Deze twee bestuursorganen moeten de ideologische gemeenschappelijke basis nog vinden die nodig is om een ​​enkele boekhoudkundige aanpak te ontwikkelen.

Boekhouding met succes

Met de succesvolle-inspanningsmethode kan een bedrijf alleen de kosten kapitaliseren die gepaard gaan met het succesvol lokaliseren van nieuwe olie- en aardgasreserves. Voor niet-succesvolle (of "droge gaten") resultaten brengt het bedrijf de bijbehorende bedrijfskosten onmiddellijk in rekening tegen de inkomsten voor die periode.

Volgens de visie achter de SE-methode is het uiteindelijke doel van een olie- en gasbedrijf om olie of aardgas te produceren uit reserves die het lokaliseert en ontwikkelt, dus het bedrijf moet alleen die kosten kapitaliseren die verband houden met succesvolle inspanningen. Omgekeerd, omdat er geen verandering is in productieve activa met mislukte resultaten, moeten bedrijven kosten maken die met deze inspanningen worden gemaakt.

Volledige boekhouding

De alternatieve aanpak, bekend als de full-cost methode, stelt bedrijven in staat om alle bedrijfskosten te benutten die verband houden met het lokaliseren van nieuwe olie- en gasreserves, ongeacht de uitkomst.

Anderzijds is de mening van de FC-methode van mening dat de dominante activiteit van een olie- en gasbedrijf in het algemeen eenvoudigweg de exploratie en ontwikkeling van olie- en gasreserves is. Daarom moeten bedrijven alle kosten die ze maken bij het nastreven van die activiteit kapitaliseren en vervolgens afschrijven in de loop van een volledige operationele cyclus.

Belangrijkste verschillen

Het effect van het kiezen van de ene boekhoudmethode boven de andere is duidelijk wanneer periodieke financiële resultaten met betrekking tot het inkomsten- en kasstroomoverzicht worden vergeleken met het effect van het benadrukken van de manier waarop elke methode de individuele kosten behandelt die vallen in de categorieën acquisitie, exploratie, ontwikkeling en productie . Maar een dergelijke vergelijking zal ook wijzen op de impact op periodieke resultaten veroorzaakt door verschillende niveaus van gekapitaliseerde activa onder de twee boekhoudmethoden.

Net zoals de financiële resultaten van een productiebedrijf worden beïnvloed door afschrijvingskosten voor fabrieken, onroerend goed en apparatuur, worden die voor een olie- en gasbedrijf ook beïnvloed door periodieke kosten voor afschrijvingen, uitputting en amortisatie (DD&A) van kosten met betrekking tot uitgaven voor de verwerving, exploratie en ontwikkeling van nieuwe olie- en aardgasreserves. Ze omvatten de waardevermindering van bepaalde bedrijfsapparatuur met een lange levensduur, de uitputting van kosten met betrekking tot de verwerving van onroerend goed of minerale rechten van onroerend goed, en de afschrijving van materiële niet-boorkosten voor de ontwikkeling van de reserves.

De periodieke afschrijvings-, uitputting- en amortisatiekosten ten laste van de winst- en verliesrekening worden bepaald door de "productie-eenheden" -methode, waarbij het percentage van de totale productie voor de periode tot de totale bewezen reserves aan het begin van de periode wordt toegepast op het brutototaal van gekapitaliseerde kosten op de balans.

Speciale overwegingen

Resultatenrekening: DD&A, productiekosten en exploratiekosten als gevolg van mislukte inspanningen om nieuwe reserves te ontdekken, worden opgenomen in de resultatenrekening. Aanvankelijk wordt het netto-inkomen voor zowel een SE- als een FC-bedrijf beïnvloed door de periodieke kosten voor DD&A en productiekosten, maar het netto-inkomen voor het SE-bedrijf wordt verder beïnvloed door exploratiekosten die mogelijk voor die periode zijn gemaakt.

Wanneer identieke operationele resultaten worden aangenomen, kan van een olie- en gasbedrijf volgens de SE-methode worden verwacht dat het op korte termijn een lager netto-inkomen rapporteert dan zijn FC-tegenhanger.

Zonder de latere ontdekking van nieuwe reserves zal de daaruit voortvloeiende daling van de periodieke productiesnelheden later echter een negatieve invloed hebben op de inkomsten en de berekening van DD&A voor zowel een SE als een FC-onderneming. Vanwege het hogere niveau van gekapitaliseerde kosten van een FC-bedrijf en de daaruit voortvloeiende periodieke DD & A-kosten in het licht van dalende inkomsten, zal het periodieke nettoresultaat van het SE-bedrijf verbeteren ten opzichte van dat van het FC-bedrijf en uiteindelijk deze kosten overschrijden.

Kasstroomoverzicht: Net als bij de winst- en verliesrekening van een bedrijf dat de FC-boekhoudmethode volgt, wanneer identieke operationele resultaten worden verondersteld, resultaten op korte termijn (weergegeven in het gedeelte kasstromen uit bedrijfsactiviteiten (CFO) van het kasstroomoverzicht) zal superieur zijn aan die voor een bedrijf dat de SE-methode volgt. CFO is in feite netto-inkomsten met niet-contante kosten zoals DD&A toegevoegd, dus, ondanks een relatief lagere vergoeding voor DD&A, zal CFO voor een SE-bedrijf de netto-inkomstenimpact van uitgaven met betrekking tot mislukte exploratie-inspanningen weerspiegelen.

Als er echter geen nieuwe reserves worden toegevoegd, is de CFO van elk bedrijf hetzelfde. De reden hiervoor is dat het optellen van de niet-contante kosten voor DD&A de relatief grotere impact op het nettoresultaat volgens de FC-boekhoudmethode effectief tenietdoet.

Belangrijkste leerpunten

• Succesvolle inspanningen boekhouding stelt een bedrijf in staat om alleen die kosten te activeren die gepaard gaan met het succesvol lokaliseren van nieuwe olie- en aardgasreserves.
• Met volledige boekhouding kunnen bedrijven alle bedrijfskosten kapitaliseren die verband houden met het lokaliseren van nieuwe olie- en gasreserves, ongeacht de uitkomst.
• De reden voor de twee soorten boekhoudmethoden is dat mensen verdeeld zijn over welke methode volgens hen het beste transparantie over de inkomsten en kasstromen van een bedrijf bereikt.