Fiscale tips voor financiële adviseurs

Zoals alle eigenaren van kleine bedrijven, zoeken financiële adviseurs naar manieren om belastingen te verlagen, inkomsten te maximaliseren en te sparen voor hun pensioen. Adviseurs die een eigen bedrijf hebben, maken een aantal kosten die uniek zijn voor hun vakgebied, maar er zijn ook verschillende maatregelen die de meeste of alle zelfstandige belastingbetalers kunnen nemen om hun te rapporteren inkomsten te verminderen.

Dit artikel onderzoekt de belangrijkste mogelijkheden voor financiële adviseurs om het aangepaste bruto inkomen te verlagen dat zij aan de IRS moeten rapporteren.

Belangrijkste leerpunten

• Als u financieel adviseur bent, moet u uw praktijk behandelen als elk ander klein bedrijf.
• Dit betekent dat u inzicht moet hebben in de belastingvoordelen en aftrekposten die voor u beschikbaar zijn, wanneer u belasting betaalt.
• Hoewel standaardkosten zoals overhead en marketingmateriaal in allerlei soorten bedrijven worden aangetroffen, kunnen financiële adviseurs aanvullende aftrekposten claimen die specifiek zijn voor uw branche.

Scheid de zakelijke entiteit

Veel financiële adviseurs volgen dezelfde strategie als andere eigenaren van kleine ondernemingen door hun praktijken af ​​te splitsen in afzonderlijke bedrijfsentiteiten, zoals een subhoofdstuk S corporation, C corporation, partnership of LLC. Ze betalen dan zelf salarissen uit hun bedrijf, waardoor de resterende inkomsten uit de praktijk belastbaar blijven voor het bedrijf zelf.

Dit voorkomt dat de accountant persoonlijk aansprakelijk wordt gesteld voor alle belasting op het bedrijf en stelt hem ook in staat om aan de zelfstandige belasting te ontsnappen. Het kan ook de aansprakelijkheid van de adviseur in geschillen verminderen. Als een klant de adviseur om welke reden dan ook aanklaagt, kan het bedrijf zelf aansprakelijk zijn, maar niet de adviseur, afhankelijk van hoe het bedrijf is opgezet.

Standaard zakelijke kosten

Er zijn een groot aantal zakelijke uitgaven die adviseurs op dezelfde manier kunnen aftrekken als andere kleine bedrijven. Deze omvatten:

• Marketing en reclame
• Zakelijke en mobiele telefoons
• Huur, overhead, nutsbedrijven
• Salarissen van werknemers
• Contractarbeid
• Levens- en ziektekostenverzekering en andere voordelen, gezondheidsspaarrekeningen
• Standaard kantoorapparatuur, zoals papier, kopieerapparaten en meubels
• Computer- en softwarekosten, zoals boekhoudprogramma's die bedrijfsinkomsten, vorderingen en uitgaven bijhouden
• Traditionele pensioenregelingen (die nu aftrekbaar zijn met uitkeringen die bij pensionering belastbaar zijn)

Financiële planners hebben echter ook een aantal onkosten die uniek zijn voor hun beroep. Afhankelijk van hun bedrijfsmodel moeten de meeste of alle adviseurs betalen voor sommige of alle van de volgende zaken:

• Makelaar / dealer kosten
  De meeste makelaar-dealers brengen hun adviseurmedewerkers verschillende soorten jaarlijkse kosten in rekening, zoals onderhouds- en administratiekosten. Ze houden meestal ook een deel van de bruto commissies verdiend door hun makelaars en adviseurs. (Sommige makelaars / dealers brengen geen kosten in rekening aan de adviseur en houden gewoon een groter deel van de verdiende commissies.)
• Handelsplatforms
  Veel adviseurs omzeilen makelaars / dealers om hun klanten de best mogelijke marktprijzen te bieden bij het plaatsen van effectenorders voor hun klanten. Handelsplatforms sluiten de adviseur rechtstreeks aan op de markten en omzeilen de marktmakers die door makelaars / dealers worden gebruikt om voor hen te handelen. De meeste handelsplatformen rekenen een maandelijkse vergoeding voor deze service, die kan variëren, afhankelijk van de services die de adviseur nodig heeft.
• Financiële planningssoftware
  De meeste adviseurs gebruiken tegenwoordig geavanceerde computerprogramma's om effecten en portefeuilles te analyseren. Er zijn ook veel uitgebreide financiële planningsprogramma's waarmee adviseurs elk aspect van de financiële situatie van een klant kunnen invoeren en vervolgens gedetailleerde rapporten kunnen produceren die laten zien wat er zou kunnen gebeuren in verschillende hypothetische scenario's die de klant zou kunnen volgen. Veel van deze programma's kosten duizenden dollars om te kopen en honderden meer om elk jaar te onderhouden.
• Onderwijs- en certificeringskosten
  De kosten van permanente educatie en klassewerk voor professionele certificeringen zoals de CFP®, CLU of ChFC kunnen aanzienlijk zijn en zijn aftrekbaar voor adviseurs. De licentiekosten om effecten of verzekeringen te verkopen kunnen al dan niet aftrekbaar zijn, afhankelijk van de omstandigheden van de adviseur. Een nieuwe adviseur die net uit een heel ander beroep is gekomen om een ​​nieuwe praktijk te starten, zal deze kosten niet kunnen aftrekken, omdat hij de adviseur kwalificeert om in een andere branche te werken. Maar adviseurs die al in enige hoedanigheid oefenen, kunnen dit misschien afschrijven als de IRS van mening is dat ze in hetzelfde veld werken.

Belastingaangifte

Financiële adviseurs moeten hun bedrijfs- en persoonlijke inkomsten rapporteren op dezelfde belastingformulieren als alle andere eigenaren van kleine bedrijven. Degenen die als eenmanszaak fungeren, moeten alle bedrijfsinkomsten en -kosten op schema C rapporteren, terwijl anderen aangifte voor vennootschaps- of vennootschapsbelasting moeten indienen. Financiële adviseurs die als werknemer werken, moeten alle niet-terugbetaalde werkgerelateerde kosten op formulier 2106 melden en meenemen naar schema A (degenen die geen inhoudingen kunnen specificeren, kunnen dit niet).

Grote uitgaven zoals nieuw meubilair kunnen worden afgetrokken in het jaar dat is gekocht op grond van artikel 179 van de Internal Revenue Code over het juiste type belastingaangifte. Adviseurs moeten er ook voor zorgen dat hun bedrijfskosten per klant worden uitgesplitst voor archiveringsdoeleinden, aangezien de IRS dit in geval van een audit kan vereisen. Dit geeft adviseurs ook een idee van hoeveel ze uitgeven aan elk van hun klanten. De meeste adviseurs kunnen deze verplichtingen gemakkelijk nakomen met een standaard programma voor bedrijfsboekhouding.

Het komt neer op

Hoewel veel van de hier gepresenteerde belastingbesparende strategieën van toepassing zijn op de meeste eigenaren van kleine bedrijven, zijn er verschillende soorten kosten die alleen worden gedragen door financiële professionals. Sommige adviseurs zijn ook in staat om hun eigen aangiften op te stellen en in te dienen, maar degenen die geen opgeleide belastingvoorbereiders zijn, kunnen verstandig zijn om deze taak aan een ander over te dragen (en vervolgens de kosten van belastingvoorbereiding op hun aangiften af ​​te trekken.)